Zo Wahde es Stress

ELäwe ohne Wahde jöwt et nit. Mr es öwerall op erjenswat odder erjenswäm am wahde: Dat dä Räje ophöht odder dat endlech dä rechtije, Modell staatse Kähl, öm de Eck kütt. Mer wahde op de Ferije, op Weihnachte, op Ieserbahn odder Taxi on op Impfstoff jäje dä janze Corona-Driss. Schlauköpp hannt zosammejereschnet, dat de Lütt sibbe Stond em Johr vör de Supermaatkass wahde, drissech Stond em Johr em Stau stonnt on summa summarum ellef Stöndches em Wahdezemmer beem Dockter. Janz alleen op wat zo wahde es e Kengerspeel. Stress mäkt et eesch, wenn mr en lange Wahdeschlang vör sech hät. Do es dann Jeduld aanjesaht. Met Vördrängele hät mr flöck Knaatsch on Knies öm sech eröm. Em Momäng moss mr och noch oppasse, dat mr keenem zo noh op de Pell röckt. Afstand es dat A on O! Dröwe en Jroßbritannje fluppt dat „Queueing“schon siet Jenerazzjohne. Ohne Schubse on Dröngele met vörnähm-britesche Benimm steht dä Londoner am Bus-Stopp en sin Wahdeschlang. Von denne Brexit-Fäns moss ech mech trek en Schiew afschniede, wenn ech en de Schlang vör de Supermaatkass wahde moss. Von wäje Jeduld! Ech donn de Pimpernell kreeje, wenn wie jrad hütt fönnef Lütt vör mech stonnt. Wenn dat hee noch lang duurt, komm ech jlatt zo spät näweraan en dä Drojerie-Maat. Dann künnt mech doch jlatt so’ne Doll de letzde Klopapeerroll vör de Nas fottjeschnappt hann! Denn ech weeß: Wä zo spät kütt, däm deht dat Läwe bestrofe! Monika Voss