Hütt süht dat angers us

Fröher wor alles angers, dat hät schonn min Omma selech emmer op de Zong jehatt. On met fröher hät se de Ziet so öm 1900 jemeent. Wenn mer hütt sare, dat fröher alles angers wor, denke mer jrad emol fuffzesch Johr zoröck. Jähn sare ons Alde och hütt, dat fröher natörlech alles nit bloß angers, owedrop och noch vill besser jewäse wör. Äwer dat deht nit emmer stemme on kütt bloß doher, dat alde Lütt jähn met en rosa Brell op de Nas, d.h. mem verklärde Bleck, dat Läwe revüh passeere losse. Setzt mr hütt de rosa Brell af, süht mr op emol, dat vill nit bloß angers, söndern sojah vill besser es als wie fröher.

Apropos fröher! Dä alde Schiller hät domols en sinnem Jedecht „ De Jlock“jeschreewe, dat de Fraue braw bei de Kenger, en de Kösch on ennet Huus jehöhden. De Mannslütt dojäje sollden en dat feindleche Läwe erus on sech do dä raue Wengk öm de Nas blose losse. Enzwesche süht de Welt – Emanzipazzijohn sei Dank – rongkeröm janz angers us. Dat antieke Rollespeel löpt hütt nimmieh. Wie offt hät hütt so’ne Sven-Döres de Roll vom Huusmann am Been met Pämpers, Pänz on ene Pöngel Böjelwäsch. Dojäje esset Fiona-Finche fein erus, jöckt von een Konferenz op de nächsde on deht sech als Quotefrau ene Business-Deu aan. Wör dä Schillers Freddy hütt noch am läwe, hädden dä si Jlockejedecht janz angers jeschreewe:

De Kähls bei de Kenger, am Kochpott en de Kösch,

on de Frollütt fleeje en de Welt erus wie en Mösch.*

* (Mösch=Spatz)