Hoppeditz em Mostertpöttche

Hütt deht de hee aan de Düssel de fönnefde Johresziet aanfange. Endlech könne mer widder danze on höppe, senge on schonkele. Wat send doch hütt Lütt en Bottrop odder Buxtehude ärm draan, die noch nit morjens fröh öm ellef Uhr ellef jeck on doll on ussem Hüüske sin könne! Henge wiet fott am kahle Aste kannsde hütt nit beem Fröhstöcke schonn Helau brölle. Nä, wat moss dat för e bedröppelt Läwe sin! Do ben ech doch dreimol eso jähn hee aan de Düssel zohuus, wo ech hütt von morjens aan bes en de Poppe erin op de jecke Trumm kloppe kann. Dä rösije Hoppeditz es endlech widder us de Kest erus on en dat Mostertpöttche erin jehöppt, öm för däm OB ussem Schwobeländle de Lewitte zo läse. Hoffentlech deht dä Jong dat och all verstonn, wat dä rheinesche Jeck däm met Schmackes deue well. So’ne Hoppeditz hät jo Narrefreiheet, brucht ki Blatt vör sin freche Schnüss zo nähme on kann mem Holzhammer odder mem Florett dropkloppe. Von däm sinne Verzäll könne sech och all ons Stadtpolitickers zosamme jet henger de Öhrkes schriewe. Nu ben ech emol jespannt, wat dä Jeisels Tommy sech för en dolle rethoresche Retuhrkutsch enfalle lösst. Däm jecke Vollk drömeröm jefällt dä Dialoch zwesche OB on Hoppeditz sowieso jedes Johr widder, ejal wat die Zwei och von sech jäwe. Ech mak hee Schluss, denn ech moss jetz nohm Rothuus jöcke, öm met de Nas dobei zo sin odder besser jesaht met de Öjelches on de Öhrkes.