Ausdenka nutzt nix ohne mitdenka
Was dem Tandler auffällt, wenn er als Kunde unterwegs ist
Neilich hom mi widder meine zwoi junge Verkeiferinna in’d Zang gnomma: Auf oosra Firma-Facebookseite, do wo i nia neiguck, wär a Agebot zuarer zeitgemäßa Werbeaktion eiganga, nämlich elektronische GuatscheiKärtla, dia wo oosre Kunda koffa und an ihre Bekannte verschenka kenndad. Das häbe den Effekt, dass Neikunda aglockt wera däda. „Härat mir auf mit so ebbas, des vergrault Kunda doch eher“, hab i agwunka. Des sollat i doch amole argumentativ unter Beweis schdella, hom’s gmoint. No hab i weniger mit Argumente als mit Live-Lebenserfahrung vrzählt, wia i amole in’rer Supermarktschlang gschdanda bin, mit der wo dia Verkeiferin sowieso scho leicht ieberfordert war. Endlich hot’s in des Mikrofon dia erlösende Worte neigredt: „Nummer fümpf, bitte zur Kasse.“I hab glei reagiert und mi ganz vorna an dia obsetzta Nochberskass nagschdelld –„A schnella Auffassung muasch halt haba, d’rzua muasch flink und wendig wia a Raubtier sei in deam Konsum-Dschungel“, hab i mer g’sagt und mit am gewissa Überlegaheits-Gfiel auf dia in dr Nahrungskette Z’ruckbliebne gschobt. Scho isch’s komma, dia Nummer Fümpf. Aber Pfeifadeckel, sia isch grad an meiner Kass vorbei gloffa, zu ihrer ieberforderta Kollegin na und am junga Ma, der wo genau mit sorer bleeda Gutschein-Kart hot zahla wolla. Immer widder hom’s dia Kart durch’d Kass durchzoga, aber es isch net ganga. Vielleicht war irgendwas net richtig eiprogrammiert odder ma hät was eigeba müaßa, wo’s net gwusst hom. Der junge Ma hot koi Geld drbei g’habt, sei Zeig dolossa müaßa und si wahrscheinlich nia widder bei deane Deppa blicka glosst; für dean, dear wo ihm dia Kart g’schenkt hot, isch’s wohl oo peinlich g’wesst, dia Schlang isch abbl länger und des Gemurre abbl lauter wora. A typischa lose-lose-Situation, däd dr moderne Gschäftsma wohl saga.
Dia scheanschda am Schreibdisch vom gscheidschda Hira ausdenkta Werbung nutzt nix, wann’s von di Leit vor Ort widder verhunzt wird, weil’s oft net mitdenkad. A recht effektive Werbung sind zum Beischpiel dia Inhaltsagaba hinta auf Büacher odder Hörbüacher drauf: koschd nix und schdellt scho amol Berührungskontakt mim Kunda her. Und wo pappad dia Eiräumer dann dia groaße Preis- und Schdrichcode-Ettiketta na? Midda auf da Texschd drauf, dass des Zeig halt achselzuckad widder zruckschdellschd. So ebbas passiert natierlich net, wann dia Verkeifer odder Eiräumer mitdenkad. Überhaupt isch qualifiziertes Personal scho amole dia beschda Werbung an sich. Do nutzt’s zum Beischpiel nix, wann i als Gaschdronom mit’rer werbeträchtiga Happy Hour Gäschd zu schwache Zeita alock, dann aber mei beschder Barmixer net do isch, weil i zu di schwache Zeita nur Aushilfskräft eisätz, dia wo koine gscheide Cocktails zammabringad. Odder, um auf mei Branche zruckzumkomma, wann ma bis sechse aufhot, dia Agschdellde um dreiviertel sechse abber scho zum raussauga afanga, sodass si dia letzschde Kunda als Schdörfaktora vorkomma, wann’s beim Reikomma über’d Schdaubsaugerschnur schdolprad. Des ka bei mir scho amole nedda passiera, weil meine zwoi Verkeiferinna hom „Saubermacha“aus ihr’m Tätigkeitsprofil entfernt und si a oigna Putzkraft ausbedunga. Nämlich mi.
Der Tandler