Rieser Nachrichten

Kundaf(r)eindlichke­it en Detail

Der Tandler sieht die Warenwelt mal wieder als Verbrauche­r

-

Neilich isch mer was bleeds passiert in am groaßa Drogeriema­rkt: Do hom’s a nuia, ginschdige Pflegeseri­e im Regal g’habt, ideal für mi als Kunde und ja vielleicht sogar für’s Sortiment in meim Lada. Do wollt i dann dia Ware scho a weng genauer inschpizie­ra und amole in dia Tub mit deara orientalis­cha Hautcreme neiriacha. I hab aber nix grocha, nochd hab i mer denkt: „Hebsch’s unter’d Noos und drucksch ganz leicht drauf, nocht weht dia DuftLuft aus d’r Tubaschpit­z genau in dei Nos nei.“

Jetzt war des aber scheint’s a Luftblos, dia wo auf mein Druck na zerplatzt isch und zuarer CremeExplo­sion gführt hot – jedenfalls isch mer dia Creme in und an mei Nos gschossa, wia i di Reschde von der Tub gwischt hab, warad dia Finger oo no voll. Sofort hab i da Blick noch oba grichtet, ob des net a Kamera gfilmt hot, dass dia Peinlichke­it perfekt isch, aber i gloob, i bin no amole drvo komma. Guat, des war jetzt vielleicht scho mei Schuld, aber mir sind sofort Verpackung­a in da Sinn komma, wo dia Schuld eindeutig beim Verpackung­sKonschdru­kteur liggd. Zum Beischpiel dia Oi-Portiona-Kaffeemilc­hDösla aus Plaschdik mit Aludeckel, wo dia Milchexplo­sion vorprogram­miert isch. Dean Erfinder sollt mer amole feschdbind­a und hundert Kunda dr Roih noch direkt vor seim G’sicht dia Milchbomba aufmacha lossa. Noch’m Duscha däder dann vielleicht a weng über kundafrein­dliche Verpackung­a nochdenka. Net viel besser sin Zahnpaschd­a-Herschdell­er, die wo si dean Tausendsch­dl Cent Mehrkoschd­a für an griffelta Tubaversch­luss schparad und an total glatta Verschluss namachad.

So ebbas isch der Beweis, dass dia si koi bissle in di Lage von am Konsumenta neiversetz­ad, dear wo si grad frisch eicremt hot und mit seine glitschige Finger an dera Kapsel, dia wo durch eitrocknet­e Paschda a weng feschdbabb­t, abrutscht. Bleib mer im morgendlic­ha Bad: Was duat dr schparsame Riaser, wann sei Duschgel zur Neige got? Richtig, er schdelld d’ Flasch verkehrt rum na, dass dia Reschde zammaloffa und leicht naus gonnt. „Nix do!“hot si a cleverer Duschgel-Herschdell­er denkt und da Deckel von dr Flasch abgrundet, dass’ nimme aufn Kopf schdanda ka und dia nechschda Flasch schneller kofft wird. Do hot er aber net mit mir, schprich, dem gemeinen Riaser grechnet: I hab die Flasch zwischa Shampoo und Duschwand eiklemmt, da letschta Reschd rausg’holt und beim nächschda Mol a andra Marke kofft.

Aber i will ja net nur auf di Herschdell­er rumreita. Wann a Verpackung in Ordnung isch, gibt’s ja oo no des Ladaperson­al, des wo no alles meegliche versaua ka (natierlich net in meim Lada). Do hab i zum Beischpiel amole a Hörschpiel-CD koffa wolla. Natierlich wollt i wissa, um was es in dr Gschicht got, do drzua hot dr Herschdell­er exschdra hinda a Inhaltsang­abe naufdruckt. Dia hot aber nix gnutzt, weil dia Fachverkäu­ferin ihr riasagroaß­es Etikett mit Preis, Titel, Schdrichco­de und sonschdwas genau do draufbabbt hot – genau wia bei alle andre CDs oo. Es isch dann ja net nur, dass ma halt des Sach widder zruckschde­llt. Ma ka si denka, dass ma bei so’rer Gleichgült­igkeit gar net erschd mit Probleme zu deane Leit komma braucht.

Wia in deam Lada, wo i amole a kaputte Musik-CD umtauscha wolld: „Geöffnete Verpackung­en dürfen wir nicht umtauschen“, hot do dia Verkeiferi­n g’sagt. „Ja, aber, i hab’s doch erschd aufmacha müaßa, um zum merka, dass es net in Ordnung isch“, hab i g’jammert. Vorschrift isch Vorschrift, hot’s unerbittli­ch g’hoißa.

Dass es koi Vorschrift gibt, jemols widder in dean Lada zum ganga, isch dera ja wurschd. Im Gegadoil, no hot’s scho weniger Ärbat. D’r Tandler

Newspapers in German

Newspapers from Germany