Saarbruecker Zeitung

De Deiwel hinner dá Sprudelfla­sch

Peter Eckert hat den Eindruck, er sei umzingelt von Kleinkrimi­nellen. Und das Schlimmste: Er glaubt, er gehört selbst dazu.

- PETER ECKERT AUS DIFFERTEN SCHREIBT SABRIGGER PLADD.

Wie sidd e Deiwel aus? Härner, Pärdsfuus, Pesch unn Schwefel? Odder wie du unn isch, kaum se unnerschei­de? Soll doch sowiso bei de Leid ääner em anner sei Deiwel sinn! Unn das, Deiwel hin, Deiwel här, pasd zu meim Indrugg, isch wär umzingeld vun – beschdefal­ls – Kläänkrimi­nelle. Odder wenischden­s vádäschdis­che Elemende. Unn es Schlimmsch­de: Isch selwer geheere dezu.

Beweis: Die Wuch im Getränggem­aagd. Schunn uff em Paagpladz válange Plagade: Tasch im Audo losse! Na klaa! Ohne Tasch is schwärer klaue. Es Schild am Inngang bleibd badzisch: Wer trodzdemm e Tasch had, muss se uff jede Fall an dá Kass uffmache. Wenn schunn! Isch hann bloos e Waache, hoch belad mid Läärguud aus de ledschde Wuche. An dá Kass Hinweis drei: De Lade wär Video-iwwerwachd. Denäwe Nr. 4: Má dääd má nidd aansiehn, wie ald isch wär. E Komblimend? Nää, se wolle mei Ausweis siehn, wenn isch Schnabs kaafe. Sprudel gehd ach so. Gudd. Jedz awwer eerschd mòò e streng Kondroll: Fähld e lääri Flasch? Käschde hoch hewe! Priife! Uffòòdme, in Ordnung. Die Kassiereri­n unnerschre­ibd mei Bong. Dabber die ville lääre Käschde abstelle unn die wenische neie ufflade. Serigg an die Kass.

Vier Kunde vòr mir werre gefilsd: Nää, känn deiri Flasch zwische billische geschmugge­ld. Dann kummd jeder Geldschein, egal wie klään, unner die Kondroll-Lamb. Vòrschrifd is Vòrschrifd, unn die Videokamer­as hann nidd bloos die beese Kunde im Au. Mei Läärguud-Horde zahld sisch aus; es gebbd Geld serigg: 2 €uro 19 Cent. Awwer: Isch muss de Beleesch unnerschre­iwe unn mei Aanschrifd aangenn. Mei Ausweis werd nidd válangd, immerhin. Awwer die Kassiereri­n muss noch am Telefon irjendwemm melle: 2 €uro 19 baa ausbezahld. Unn isch: Nix wie naus! Vágellschd­erd, awwer mid hääler Haud, ään Gligg!

Im Ernschd: Kann jòò sinn, forr all das gebbd’s meh wie ääner gudder Grund. Es werd wohl tadsäschli­sch vill geklaud unn beschiss. Unn egal, wie nedd es Gesischd aussidd, dehinner kinne raweschwaz­ze Absischde laure. Warum nidd ach hinner dá Sprudelfla­sch de leibhafdis­che Deiwel? Isch holle’s de Geschäfdsl­eid nidd iwwel, dass se ihr Gewinn liewer selbschd behalle, stadd ne ungefròòd mid Gauner dääle se misse. Awwer irjendwie männ isch hald doch: Alles solld sei Grense hann. Ach wenn isch in demm Fall noch nidd rischdisch wääs, wo isch die ziehje solld. Wisse Sie‘s?

 ??  ??

Newspapers in German

Newspapers from Germany