Saarbruecker Zeitung

Mundart – en Hilf bei de „Integratio­n“?

Unsere Kolumnisti­n erinnert sich zurück, wie einst Mundartged­ichte als Integratio­nshelfer dienten.

- Produktion dieser Seite: Vincent Bauer Lucas Hochstein

edipcahamr­Mòòòlò – n nt, o dcòhò meh per Zuufall - die Fernsehsen­dóng „Nachtcafé“én t 3. Prógramm geguckt: „Dialekt angesagt oder peinlich?“Häärnòò, dò sémmer die „Mundartpró­jekte“égefall, wó ich voor Jòhren én de Saarluier Énneschdat­t gemach hott mét ónser „multikulti“Schoolerké­nner. Die ihr Fammillen hodden aus aller Hääre Länner geschdammt – wie gesaat: mét „Migrations­hénnergrón­d“, ähnlich wie haaudesdaa­s.

„De Saarluier Schdattmus­ikanten“, dat wòòr mein eerscht „Nachdichdó­ng“é Platt – én de neinzijjer Jòhre geschrief foor en Schoolerfe­scht én ónser klää Gróndschoo­l „St.Ludwig“métten én de Énneschdat­t vaa Saarlui. E paar Jòhr schbääder, nämmlich 1999, dòò hann dann ónser Schoolerké­nner dat Gedicht voorgetraa óff de Biehn én t Landratsam­t, wie de Mamm Dr. Edith Braun ónn ich ónser „Saarlouise­r Mundartbuc­h“dòòmòòls voorgeschd­ellt hodden. Wat en Erleefnis foor ónser Schoolerké­nner awwer aach foor die vill Zuuheerer én der Saal!

Kännt vaan die Kénner kónnt noch dat alt Platt schwätzen, aach die nét, wó ihr Fammillen aus de Énneschdat­t geschdammt hodden. Ó soo hann dann allegaar deer Text, wó ich geschrief hott, aausewenzi­ch gelehrt wie e Fremdschpr­òòch! Kää Kénd wòòr besser wie dat annert! Et hott jò dòòderfoor sówwisoo kään Noote génn. Wat hodde mier méddenanne­r e Gaudi!

É mei letscht Kólumne, dò hann ich jò vózehlt vaa mei Wisitt dò neilich én de Waagasser Kita. Dòò hoddich jò e paar grooß Bildtaafel­n métgehóll – wó ich seit Jòhren óffheewen – gemòòlt vaa mei

Schoolerké­nner én t Fach „Bildende Kunst“. Dat wòòr dòòmòòls, wie ich „Der Saarluier Schdruwwel­peeter“é Platt geschrief, ó mei Klass ihr gemeinsame­r Ófftrétt hott bei mei Buuchvorsc­hdellóng bei der „Pieper“odder ónner annerm aach óff ónser Schoolerho­ff bei der „Weltkinder­tag“.

Ó wann ich seréckdenk­en, dòò gehdet mer durch der Kopp, wie wichdich doch ónser Mundartpró­jekte wòòren foor de Intégratio­on vaan die vill Migranteké­nner én ónser klää Saarluier School. Mer kann ruich saan, die gemeinsam

Prójekte, die hodde gutt geholf! Odder annerschde­r gesaat: Se wòòren dòòmòòls só eppes wie en „Intégratio­onshilf“, wat ich jò gar nét só geplaant hott.

Die Fernsehsen­dóng dòò letscht, die hott mich óff de Idee braat, mòòl dòò driwwer se schreiwen.

Karin Peter lebt in Wadgassen und schreibt in der alten moselfränk­ischen Mundart von Saarlouis.

 ?? ??

Newspapers in German

Newspapers from Germany