Το άνθος του θαλασσινού αλατιού
«Όπως το θαλασσινό νερό αποστραγγίζεται και μένει το αλάτι που μας δίνει την πολύτιμη γεύση του, έτσι κι αυτά τα κομμάτια αποτελούν το αλάτι της μουσικής μου πορείας» λέει ο Δημήτρης Χιώτης για το άλμπουμ με τίτλο «Alati», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την αυστριακή Αlessa Record
η επιρροή της περσικής μουσικής στη δομή των συνθέσεων του Δημήτρη, μετά την επιστροφή του από την Τεχεράνη το 2018, η ελευθερία του αυτοσχεδιασμού της modal jazz, δημιούργησαν έναν ιδιαίτερο ήχο που χαρακτηρίζει ολόκληρο το εντυπωσιακό αυτό ηχογράφημα. Το απαρτίζουν κομμάτια που βγήκαν από το «συρτάρι» και άλλα που γεννήθηκαν στη διάρκεια των ηχογραφήσεων από τον Θάνο Καλέα. Εν αρχή ην το «Skaribas». Εδώ ακούγεται ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα
«Το Θείο Τραγί», το οποίο διαβάζει ο Γιώργος Χριστόπουλος. Το νέι του Kayhan Monjezi, η ηλεκτρική λύρα του Δημήτρη Χιώτη, αλλά και τα τύμπανα του Γιάννη Ηλιάκη -ένα πνευστό, ένα έγχορδο, ένα κρουστό- και μια φωνή δίνουν το ηχητικό στίγμα του άλμπουμ με μια σύνθεση που έχει πολλά στοιχεία από rock, ηλεκτρικό αυτοσχεδιασμό και μπόλικη «παράδοση». Το κομμάτι αυτό είναι μια ιδιαίτερη αναφορά στον γυρολόγο παππού του, τον μπαρμπα-Μήτσο, και τον πατέρα του, τον Χρήστο, που γεννήθηκε στη Χαλκίδα και διάβαζε τα βιβλία του ιδιόφωνου συγγραφέα, πρωτοπόρου του κινήματος «beat» στην Ελλάδα Γιάννη Σκαρίμπα πριν ακόμα αυτό εκδηλωθεί. Στα ράφια της οικογενειακής τους βιβλιοθήκης τον ανακάλυψε ο Δημήτρης Χιώτης. Στο «White dress» συμμετέχουν η Αθηνά Χιώτη (φωνή), ο Foad A Vand στο περσικό σαντούρι, ο Δημήτρης Χιώτης στη λύρα με συμπαθητικές χορδές και στο κρητικό λαούτο και ο Βαγγέλης Καρίπης στο bendir και το κουρδικό ντέφι. Το άκουσμα είναι ανατολίτικο με μια φωνητική εισαγωγή, μια «περιστρεφόμενη» μελωδία και έναν ρυθμό που γίνεται όλο και πιο έντονος κοντά στο τέλος.
Στο «Red desert» παίζουν ο Δημήτρης Χιώτης αφγανικό ραμπάμπ, αραβικό ούτι και κρητική λύρα, ο Foad A Vand περσικό σαντούρι κι ένα tambur, ο Βαγγέλης Καρίπης αραβικό dohola και bendir, ο Kayhan Monjezi μαροκινό krakeb. Δίπλα τους, η Άννα Λινάρδου με τη λυγερή φωνή της και ο Saeed Rezazadeh που παίζει περσικό setar, σε μια σύνθεση που εξελίσσεται με τα έγχορδα και τα κρουστά να έχουν το πάνω χέρι και «φορτώνει» πριν το τέλος.
Στη «Sousta» το σοπράνο σαξόφωνο
του Γιάννη Κινινή, τα ντραμς του Γιάννη Ηλιάκη και η ηλεκτρική λύρα μαζί με το analog bass synth του Δημήτρη Χιώτη «χτίζουν» το συμπαγές σώμα μιας επίμονα ρυθμικής σύνθεσης. Οι παραλληλίες ανάμεσα στο σοπράνο και στη μινιμαλιστική λύρα σε ένα κομμάτι που φορτσάρει στο τελευταίο εκρηκτικό λεπτό της ύπαρξής του εξάπτουν το ενδιαφέρον.
Στο ομώνυμο του δίσκου «Alati» οι Βαγγέλης Καρίπης, Foad A Vand, Saeed Rezazadeh, Kayhan Monjezi και ο Δημήτρης Χιώτης συνυπάρχουν σε μια θαυμάσια στιγμή με σημαντικό μελωδικό εκτόπισμα. Μια «ιεροτελεστία» που σε παρασύρει, σε ταξιδεύει.
Στο προτελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, το «Yasmin», ακούγονται μόνο ο Δημήτρης Χιώτης με την κρητική λύρα και το λαούτο του και ο F.A.Vand στο περσικό σαντούρι. Και εδώ ο μελωδικός διάκοσμος συνδέει τα παραδοσιακά κρητικά ηχοχρώματα με άλλα της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής με έναν τρόπο μαγικό, αριστοτεχνικό.
Το «Night ornaments», με τον Ιρακινό Mohamed Alnuma να εντυπωσιάζει μαζί με τη φωνή της Αθηνάς Χιώτη, τον Δημήτρη να παίζει ηλεκτρική λύρα, analog bass συνθεσάιζερ, κρητική λύρα και έναν τοξωτό οθωμανικό ταμπουρά ολοκληρώνει το άλμπουμ μς έναν αυτοσχεδιασμό του Χιώτη δίπλα στα ειδικά επεξεργασμένα, χαμηλοκουρδισμένα τύμπανα του Γιάννη Ηλιάκη.