Σαν να μην πέρασε μια μέρα
H ακροδεξιά στροφή της Ν.Δ. έχει ως αποτέλεσμα τη στοχοποίηση της μειονότητας
Ηταν το μακρινό 1993 όταν οι «Ιοί» της Ελευθεροτυπίας δημοσίευσαν μια έκθεση της ΚΥΠ για «τους μη γνήσιους Έλληνες». Μεταξύ αυτών που δεν περιλαμβάνονταν «στους λευκούς προτεστάντες Βορειοαμερικανούς» αλλά «στους Ινδιάνους» ήταν και η μειονότητα της Θράκης. Τριάντα περίπου χρόνια μετά, στην αρχή του καλοκαιριού του 2022, ο β’ αντιπρόεδρος της Βουλής Χαράλαμπος Αθανασίου αμφισβητεί «την εθνική ακεραιότητα» των πολιτών της μειονότητας. Τον Σεπτέμβριο του 2002 ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Χάρης Θεοχάρης χαρακτηρίζει «επικίνδυνους» τους βουλευτές από τη μειονότητα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Σαφείς και οι τρεις, καταδικάζουν τη στοχοποίηση της μειονότητας από τη Ν.Δ.
«Έχουμε γίνει στόχος εκ μέρους της Ν.Δ.» μας λέει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη Χουσεΐν Ζεϊμπέκ. Και σημειώνει πως όταν απειλήθηκε πρόσφατα δημόσια η ζωή του, μόνο το κόμμα του τον στήριξε, οι υπόλοιποι δημοκρατικοί
χώροι σιώπησαν. «Αν μας βλέπουν έτσι ως μειονότητα, λέει ο βουλευτής τότε στ’ αλήθεια γιατί να υπάρχει υποψήφιος στη Ν.Δ. από τη μειονότητα; Φαίνεται ότι η Ν.Δ. ενδιαφέρεται μόνο για την κάλπη». Τον ρωτάμε γιατί νομίζει ότι στελέχη της Ν.Δ. κάνουν αυτές τις επιθέσεις. Είναι άραγε μια «άτυχη στιγμή» ή κάτι άλλο; Ο Ζεϊμπέκ δεν κρύβει λόγια. Η Ν.Δ. πια δεν είναι κόμμα της κλασικής Κεντροδεξιάς, έχει γείρει προς την Ακροδεξιά. Κορυφαίοι της υπουργοί προέρχονται από τον ΛΑΟΣ. Υπάρχει μια δυσανεξία για το διαφορετικό, σημειώνει ο βουλευτής. Δείχνει μια σαφή έλλειψη δημοκρατικότητας πια αυτή η αντίληψη.
Την απόλυτη καταδίκη τους στις επιθέσεις αυτές εκ μέρους της κυβέρνησης εκφράζουν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Ροδόπη και στην Ξάνθη Ιλχάν Αχμέτ και Μπουρχάν Μπαράν. «Ο βουλευτής κρίνεται από τις πράξεις του και τις παραλείψεις του» σημειώνει ο Ιλχάν Αχμέτ, τονίζοντας πως «οι γενικές κατηγορίες χωρίς να αναφέρονται συγκεκριμένα πράγματα αποτελούν συκοφαντία. Δεν μπορεί να στοχοποιείται κάποιος επειδή μπορεί να έχει διαφορετική θρησκεία ή εθνότητα. Η
Ν.Δ. επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσει το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ».
Αηδία μας λέει ότι νιώθει με αυτά ο Μπουρχάν Μπαράν. Άλλωστε, δεν το κάνει για πρώτη φορά και πιθανολογεί ότι η Ν.Δ. θα αποδοκιμαστεί από τη μειονότητα. Και οι τρεις επισημαίνουν ότι εξαιτίας του μεγάλου σκανδάλου των υποκλοπών η κυβέρνηση προσπαθεί να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα. Άλλωστε, όπως σημειώνουν, η Ν.Δ. είναι εχθρική προς τη μειονότητα.
Οταν η Ερμού βράζει
Την άποψη των βουλευτών για τη Ν.Δ. φαίνεται ότι αποδέχονται και οι πολίτες της μειονότητας. Σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της Κομοτηνής όπου υπάρχει πλήθος καταστημάτων πολιτών της μειονότητας η οργή περισσεύει. Τόσο για την ακρίβεια που θεωρούν υπεύθυνη την κυβέρνηση όσο και για τη στοχοποίηση της μειονότητας από στελέχη της Ν.Δ. Μας κάνουν λόγο για το «βαθύ κράτος» που υπάρχει στη Θράκη, θυμούνται τον Σαμαρά και τους φίλους του. Θεωρούν ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κάποια σημαντικά
βήματα ώστε να συγκρουστεί με το «βαθύ κράτος», αλλά δεν τα κατάφερε στον βαθμό που ίσως θα ήθελε στο τέλος. Εκτιμούν ότι η Ν.Δ συμπεριφέρεται έτσι γιατί έχει πρόβλημα στα ακροδεξιά της, αλλά και γιατί ποτέ δεν τους αντιμετώπισε ως ισότιμους πολίτες. Άλλωστε, μας λένε, «η μειονότητα εδώ και χρόνια έχει στρέψει την πλάτη της στη Ν.Δ. γιατί ξέρει ότι δεν έχει να περιμένει τίποτε από αυτήν». Ζούμε χρόνια, αιώνες εδώ, μας λένε. Με ποιο δικαίωμα μας επιτίθεται η κυβέρνηση;
Κάποιοι λίγο μεγαλύτεροι στην ηλικία μάς θυμίζουν και τα γεγονότα του 1990 της Κομοτηνής, τότε που το «βαθύ κράτος» «μεγαλούργησε». Αυτή η πληγή μένει ακόμη, αν και έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια. Χαρακτηρίζουν τις δηλώσεις των στελεχών «ανοησίες» και τους καλούν να έρθουν στη Θράκη ώστε να καταλάβουν, αν θέλουν, πως ζουν εδώ με ηρεμία, έχοντας βέβαια τα σοβαρά προβλήματά τους που εκπηγάζουν από τις πολιτικές που ασκούνται. Αλλά φαίνεται ότι η Ν.Δ. ενδιαφέρεται να επαναπατρίσει ψηφοφόρους από τα δεξιά της και δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με «δημοκρατικές λεπτομέρειες».
Στο «ανώνυμο κτήριο»
Σε μια κάθετη οδό προς την Ερμού βρίσκεται το «ανώνυμο κτήριο» με τον ωραίο κήπο του. Εκεί πολίτες από τη μειονότητα πίνουν τον καφέ τους, κουβεντιάζουν πολιτικά, αθλητικά, για τη σύνταξη που δεν φτάνει, για τον χειμώνα που φέρνει αγωνία και φόβο. Είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνεται σε κάθε καφενείο της χώρας από πολίτες που αγωνιούν για το αύριο. Το «ανώνυμο κτήριο» αυτό, είναι ανώνυμο γιατί το όνομά του είναι καταργημένο από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Είναι το κτήριο της «τουρκικής νεολαίας». Και, όπως μας είπε κάποιος πολίτης, μπορεί να σβήνονται στα χαρτιά τα ονόματα, αλλά μένουν στη μνήμη των ανθρώπων. Όσο για τη στοχοποίηση των βουλευτών; Μα πότε έγιναν επικίνδυνοι, μας λένε; Και ποιοι; Τόσα χρόνια βγαίνουν βουλευτές από τη μειονότητα, σημειώνουν, πότε έγιναν επικίνδυνοι και γιατί; Σε αυτήν την ερώτηση άλλοι πρέπει να απαντήσουν, εκείνοι που διατύπωσαν αυτές τις κατηγορίες. Αλλά μάλλον αυτοί δεν έχουν χρόνο. Άλλωστε, απ’ ό,τι φαίνεται, εκείνη η παλιά έκθεση της ΚΥΠ μάλλον τους καλύπτει.