Siemens Το σκάνδαλο που έβλεπε τις ομολογίες να περνούν

Παρά τις ομολογίες τους, οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο της Siemens αθωώθηκαν ή απαλλάχθηκαν λόγω παραγραφής, αφήνοντας έτσι ένα σκάνδαλο ορφανό ενόχων και υπευθύνων και με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, που την περίοδο 2004-2007, κατά την οποία σύμφωνα με τον Χριστοφοράκο χρηματοδοτήθηκαν από τη γερμανική εταιρεία, άσπιλα και αμόλυντα από τη δωροδοκία

Στην ταινία «Η ομολογία» του Κώστα Γαβρά, αφιερωμένη στις δίκες που εκκαθάριζαν τους λογαριασμούς στο εσωτερικό των κομμουνιστικών κομμάτων στις λαϊκές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης, ο Ιβ Μοντάν, στον ρόλο του Τσεχοσλοβάκου κομμουνιστή υπουργού σε δυσμένεια, καλείται να παραδεχθεί τη συμμετοχή του σε κάποια ασαφή εγκλήματα εναντίον του καθεστώτος. Στην επίμονη άρνησή του να ομολογήσει κάτι που δεν έχει κάνει και δεν καταλαβαίνει γιατί πρέπει να το αποδεχθεί, ο ανακριτής του, σε μια στιγμή αβρότητας, του λέει: «Λες ότι είσαι κομμουνιστής. Άρα συχνά θα κάνεις την αυτοκριτική σου. Η ομολογία είναι μια ανώτερη μορφή αυτοκριτικής».

Ο ιδιότυπος ελληνικός παραλογισμός

Η φράση είναι μια προσπάθεια του Γαβρά να αποδώσει τον ιδιότυπο παραλογισμό των ανατολικών καθεστώτων του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού. Κι όμως, ο αφορισμός αυτός φαίνεται ότι βρήκε εφαρμογή σε μια χώρα του υπαρκτού απόλυτου φιλελευθερισμού, σε ένα σκάνδαλο καπιταλιστικής διαφθοράς. Πρόκειται για την υπόθεση των δωροδοκιών της Siemens σε πολιτικά κόμματα, πολιτικά στελέχη και κρατικούς οργανισμούς στην Ελλάδα. Εκεί όπου η σειρά από ομολογίες δεν θεωρήθηκε από την ελληνική Δικαιοσύνη κάτι περισσότερο από «ανώτερη μορφή αυτοκριτικής» και δεν έχει καμιά συνέπεια γι’ αυτούς που τις έκαναν. Οι αθωώσεις -κάποιες οφειλόμενες σε παραγραφή, κάποιες άλλες όχι- όλων των κατηγορούμενων για το σκάνδαλο Siemens στις αρχές της περασμένης εβδομάδας συνιστούν ένα παρακείμενο ξεχωριστό σκάνδαλο, το οποίο συμπεριλαμβάνει τη Δικαιοσύνη, η σχέση της οποίας με ένα τμήμα του πολιτικού συστήματος γεννά τη δυσάρεστη οσμή ενός κάθετου μονοπωλίου στο κράτος.

Το ποσό που διέθεσε η Siemens για τον χρηματισμό κρατικών λειτουργών και υπηρεσιών και άλλες αμφιλεγόμενες συναλλαγές στην Ευρώπη εκτιμάται πως έφτασε στα 1,5 δισ. ευρώ.

Από αυτά, κοντά στα 70 εκατομμύρια αφορούν χρηματισμό πολιτικών, αξιωματούχων, οργανισμών και κομμάτων στην Ελλάδα. Το νούμερο δεν αποτελεί σενάριο συνωμοσίας, προκύπτει από καταθέσεις, συναλλαγές, ομολογίες. Ένα πάρτι μίζας το οποίο οργανώθηκε από τη γερμανική βιομηχανία και στο οποίο ενεπλάκη το πολιτικό σύστημα όπως διαμορφωνόταν στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1990 και τις αρχές του 2000: το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη και τη Ν.Δ. Στις πιο «αθώες» από τις περιπτώσεις δωροδοκίας πολιτικών προσώπων, αυτά εμφανίζονταν να έχουν γεμίσει τα γραφεία τους με εξοπλισμό χορηγούμενο εξ ολοκλήρου από τη Siemens εντελώς «δωρεάν» - κάτι πάντως που δεν εμπόδισε όσους βρέθηκαν να έχουν λάβει τέτοια «δώρα» να συνεχίσουν να ανέρχονται πολιτικά, φθάνοντας μέχρι την κορυφή των κομματικών και κυβερνητικών αξιωμάτων.

Οι ομολογίες

Η υπόθεση Siemens περιλαμβάνει τρεις κομβικές ομολογίες. Η πρώτη ήταν του Θόδωρου Τσουκάτου, εξ απορρήτων του Κώστα Σημίτη και φερόμενου ως «κρυφού ταμία» του ΠΑΣΟΚ κατά την περίοδο της ηγεσίας του τελευταίου (1996-2004). Ο Θ. Τσουκάτος, όταν το 2008 οι εισαγγελικές αρχές εντόπισαν μια σταδιακή εισροή 1 εκατομμυρίου γερμανικών μάρκων (500.000 ευρώ) στους λογαριασμούς του, ομολόγησε ότι αυτά προέρχονταν από τη Siemens και βεβαίωσε ότι διοχετεύθηκαν με διάφορους τρόπους στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο διατηρούσε μαύρα ταμεία. Τα χρήματα αυτά αποτελούσαν την «ανταπόδοση» της γερμανικής εταιρείας στη συμμετοχή της -σχεδόν μονοπωλιακά- στην ψηφιοποίηση του ΟΤΕ που έβαλε τότε σε εφαρμογή η κυβέρνηση Σημίτη. Αυτά συνέβησαν το 1999. Μέχρι η υπόθεση να φτάσει στη δικαστική της κατάληξη, οι βασικές κατηγορίες είχαν παραγραφεί και ο ίδιος ο Τσουκάτος δεν παραπέμφθηκε ποτέ σε δίκη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος -το οποίο ομολόγησε για λογαριασμό του κυβερνώντος κόμματος που ανέθετε δημόσια έργα σε αυτούς που το δωροδοκούσαν-, αλλά για συνέργεια σε δωροδοκία και μόνο.

Η δεύτερη ομολογία προήλθε από την ίδια τη Siemens, η οποία μετά από έναν -θλιβερό για το Ελληνικό Δημόσιο- εξωδικαστικό συμβιβασμό πρόσφερε σε κρατικούς οργανισμούς οικοσκευές αξίας 13 εκατομμυρίων ευρώ. Μπορεί η αποζημίωση να βρίσκεται φτάνει στο ένα πέμπτο της ζημίας μόνο, ωστόσο αποτελεί την ουσιαστική παραδοχή του γερμανικού ομίλου για τη δράση του.

Και τέλος, η τρίτη ομολογία προήλθε από τον ισχυρό άνθρωπο της Siemens στην Ελλάδα, οργανωτή του πάρτι της μίζας και φίλο των επιχειρηματικών και πολιτικών ελίτ της χώρας (με τους οποίους είχε την προνοητική ιδέα να φωτογραφίζεται), τον Μιχάλη Χριστοφοράκο. Μόνο που η ομολογία αυτή δεν έγινε στις ελληνικές, αλλά στις γερμανικές αρχές, καθώς όλα είχαν γίνει έτσι ώστε ο Χριστοφοράκος να φύγει ανενόχλητος από την Ελλάδα και να βρει καταφύγιο στη χώρα καταγωγής τής Siemens.

Ο εισαγγελέας που κατηγορήθηκε για καθυστέρηση στην εξέταση της υπόθεσης, εισαγγελέας του Άρειου Πάγου σήμερα, διέταξε τη διερεύνηση των αιτίων που οδήγησαν στην παραγραφή

Αμαρτία εξομολογημένη...

Πλέον, ο δρόμος για την επιστροφή του στην Ελλάδα είναι ανοιχτός. Ο Χριστοφοράκος είχε ομολογήσει τη δωροδοκία των δύο μεγάλων ελληνικών κομμάτων, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, την περίοδο 2004-2007, στην Εισαγγελία του Μονάχου και πέτυχε με αυτόν τον τρόπο να δικαστεί και να καταδικαστεί σε μια μικρή ποινή στη Γερμανία γι’ αυτό το αδίκημα. Κατόπιν τούτου εξασφάλισε ότι οι γερμανικές αρχές δεν θα τον εκδώσουν στην Ελλάδα για να δικαστεί για το ίδιο αδίκημα. Πλέον, απαλλαγμένος μαζί με άλλους 19 λόγω παραγραφής, μπορεί αν θέλει να απολαύσει τον ελληνικό ήλιο - ίσως και να αναζητήσει παλιούς φίλους του που τα κατάφεραν καλά στη ζωή τους…

Κερασάκι στην τούρτα; Ο εισαγγελέας που κατηγορήθηκε για την αργοπορία στην έρευνα της υπόθεσης Siemens η οποία οδήγησε στην παραγραφή, έχει προαχθεί στο μεταξύ σε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Από τη θέση αυτή διέταξε έρευνα που θα αναζητήσει τους λόγους εκείνης της παλιάς καθυστέρησης.

Αλήθεια, ποιος από τους μυθιστοριογράφους που καταπιάνονται με την κρατική διαφθορά στη Λατινική Αμερική θα σκεφτόταν ένα πιο ευφάνταστο σενάριο;