Ενα όνειρο απατηλό που έγινε πραγματικότητα
Ο Σταμάτης Κόκοτας έκανε πολλά λεφτά από τις πολύ μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες και τις εμφανίσεις του στις πίστες, παρ’ όλα αυτά παρέμεινε ένας απλός άνθρωπος και κράτησε την προσωπική ζωή του μακριά από τη δημοσιότητα
Με τον θάνατο του Σταμάτη Κόκοτα κλείνει ακόμα περισσότερο ο κύκλος μιας ήδη μακρινής και πολύ διαφορετικής εποχής του ελληνικού τραγουδιού, της οποίας υπήρξε αυθεντικός αλλά καθόλου τυπικός εκπρόσωπος.
Ο Σταμάτης Κόκοτας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου 1937. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και είχε διαφορετικά σχέδια για τον γιο του, αλλά δεν τον εμπόδισε να ακολουθήσει τον δρόμο της μουσικής και ιδιαίτερα του τραγουδιού, στο οποίο είχε δείξει από πολύ μικρός ότι είχε όχι μόνο κλίση αλλά και αληθινό ταλέντο. Τον έχασε νωρίς και ενώ πήγε στο Παρίσι και άρχισε να σπουδάζει κι εκείνος Ιατρική, τελικά την εγκατέλειψε για χάρη του τραγουδιού. Με όλα αυτά όμως έκανε το δισκογραφικό ντεμπούτο του το 1966 σε σχετικά μεγάλη ηλικία με το τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου (τον οποίο πήγε και βρήκε μόνος του, του συστήθηκε και του ζήτησε να γράψει τραγούδια για εκείνον!) σε στίχους Νίκου Γκάτσου «Στου Όθωνα τα χρόνια». Όμως τον καθιέρωσε και τον έκανε γνωστό αμέσως και έγινε η αρχή μίας όντως μεγαλειώδους διαδρομής.
Ο Σταμάτης Κόκοτας είχε την τύχη να συνεργαστεί με τους περισσότερους από τους σημαντικούς συνθέτες μας. Τους Απόστολο
Καλδάρα, με τον οποίο έκανε την τεράστια επιτυχία «Όνειρο απατηλό» σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, Δήμο Μούτση, Γιάννη Σπανό, Γιώργο Χατζηνάσιο, Γιώργο Ζαμπέτα, Βαγγέλη Πιτσιλαδή και Λυκούργο Μαρκέα και ερμηνεύοντας σπουδαίους στιχουργούς όπως ο Ν. Γκάτσος και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Ακόμα και ο Μίκης Θεοδωράκης, αν και δεν συνεργάστηκαν ποτέ άμεσα, είχε εκφραστεί με τα πιο εγκωμιαστικά λόγια για τη φωνή του.
Στις πίστες
Ο Σταμάτης Κόκοτας, εκτός από τις πολλές και πολύ μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες του, υπήρξε και από τους πιο χαρακτηριστικούς και επιτυχημένους της εποχής της «μεγάλης πίστας», των λαϊκών κέντρων πολυτελείας δηλαδή, η οποία λίγο-πολύ ταυτίστηκε με την περίοδο της χούντας και διήρκεσε περίπου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αναμφίβολα ήταν ένας θρύλος του τραγουδιού μας, αλλά ταυτόχρονα και μία όχι απλά ιδιωματική αλλά απολύτως sui generis φυσιογνωμία και προσωπικότητα. Προικισμένος με λαμπερή φωνή τενόρου, η οποία ήταν μεν λαϊκή, αλλά η χροιά και η έμφυτη μελωδικότητά της την έφερναν πολύ πιο κοντά στην ευρωπαϊκή παράδοση του «ελαφρού» τραγουδιού, ψηλός και με επιβλητική παρουσία, με τις μακριές φαβορίτες - σήμα κατατεθέν του που αρνήθηκε πεισματικά μέχρι το τέλος να κόψει και το «επιμελημένα ατημέλητο» αξύριστο στιλ του δεν ήταν απλά ξεχωριστός, αλλά μοναδικός.
Μαζί βέβαια με τη φήμη απέκτησε και πάρα πολλά χρήματα. Είχε στενές σχέσεις με πολύ πλούσιους ανθρώπους, με πιο χαρακτηριστική την αληθινή φιλία του με τον Αριστοτέλη Ωνάση, ενώ κάτι που δεν είναι τόσο γνωστό για εκείνον είναι ότι μοιράστηκε αρκετές φορές τη σκηνή με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής της Γαλλίας, καθώς γνώριζε καλά τη γαλλική γλώσσα και διέθετε τόσο μελωδική φωνή.
Απλός άνθρωπος
Παρ’ όλα αυτά παρέμεινε ένας απλός άνθρωπος, δεν προκαλούσε με πολυτελή διαβίωση, δεν δημιούργησε σκάνδαλα και κράτησε την προσωπική ζωή του μακριά από τη δημοσιότητα. Τα μόνα που ήταν γνωστά ήταν το ότι ήταν φανατικός οπαδός του Παναθηναϊκού και βέβαια το πάθος του για τα γρήγορα αυτοκίνητα. Είχε μάλιστα ασχοληθεί και ενεργά με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε συνολικά τρία παιδιά, ένα από τα οποία, ο
Δημήτρης, ακολούθησε τα βήματά του στο τραγούδι, έχοντας όμως ομολογουμένως «κληρονομήσει» μόνο ένα μέρος του ταλέντου του και γι’ αυτό αναπόφευκτα με πολύ μικρότερη επιτυχία.
Αν και πριν από αρκετά χρόνια είχε ξεπεράσει το σοβαρότατο πρόβλημα καρδιάς που είχε με μια επιτυχημένη εγχείρηση, δεν κατάφερε το ίδιο και με τον καρκίνο. Μετά από τέσσερα χρόνια έχασε τη μάχη μαζί του το Σάββατο το πρωί στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου νοσηλευόταν για αρκετό διάστημα, σε ηλικία 85 ετών.
«Μια σπουδαία προσωπικότητα του λαϊκού τραγουδιού που ευχαριστούμε για τα μεγάλα τραγούδια τα οποία μας έδωσε» τον χαρακτήρισε στην αποχαιρετιστήρια δήλωσή της η τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑΠ.Σ. Σία Αναγνωστοπούλου. Συλλυπητήρια εξέφρασε η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, ενώ «τη μεγάλη παρακαταθήκη διαχρονικών ερμηνειών που άφησε» αναφέρει στην ανακοίνωσή του το ΚΚΕ. Η κηδεία του Σταμάτη Κόκοτα θα γίνει δημοσία δαπάνη, αύριο Τετάρτη στις 12.30 το μεσημέρι, στο νεκροταφείο Ζωγράφου, στην περιοχή όπου κατοικούσε πολλά χρόνια και είχε μάλιστα διατελέσει δημοτικός σύμβουλος.