Η νεολαία κάνει τη διαφορά
Αποφασιστική συμπαράταξη φοιτητών και μαθητών με τα συνδικάτα: Πάνω από 400.000 νέοι στους δρόμους, κόντρα στην αστυνομική και φασιστική βία. Με... 35.000 υποτροφίες προσπαθεί να σπάσει το κίνημα ο Μακρόν. «Δεν φτάνουν απέναντι στη βία της κοινωνικής φτώχειας», η απάντηση
Παρά τα χτυπήματα των γκλομπ και τις απειλές των φασιστών, είμαστε αποφασισμένοι να πάμε μέχρι την απόσυρση της μεταρρύθμισης για τις συντάξεις»: ο φοιτητής Ιστορίας Μπαστιάν στο μικρόφωνο του δημόσιου ραδιοφώνου εκφράζει τους χιλιάδες νέους που έχουν μπει για τα καλά στον αγώνα κατά της αντιμεταρρύθμισης Μακρόν. Την Πέμπτη χιλιάδες νέες και νέοι κατέβηκαν στους δρόμους του Παρισιού, ύστερα από σχετική έκκληση του συντονιστικού φοιτητικού οργάνου, κόντρα στην Ακροδεξιά και καταγγέλλοντας την αστυνομική βία με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τις μαζικές αντιδράσεις στην απόφασή της για αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.
Δεν είναι τυχαίο ότι στη 10η ημέρα πανεθνικής κινητοποίησης κατά του νόμου, την Τρίτη, η παρουσία της νεολαίας σε όλες τις διαδηλώσεις ήταν εντυπωσιακή. Οι νέοι και οι νέες εξέφρασαν την οργή τους αφενός για τη χρήση, για 11η φορά, του αντιδημοκρατικού άρθρου 49 παρ. 3 του συντάγματος από την κυβέρνηση Μπορν-Μακρόν προκειμένου να υιοθετηθεί η συνταξιοδοτική αντιμεταρρύθμιση. Και αφετέρου για την αστυνομική βία και τις επιθέσεις που συνδέονται με ακροδεξιές ομάδες.
Το κίνημα των νέων προχώρησε έτσι σε δεκάδες αποκλεισμούς πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στο Παρίσι, στη Λιόν, στη Λιλ, στο Μπορντό, στη Ρεν, στη Νίκαια, αλλά και λυκείων και κολεγίων, πριν κατέβουν μαζικά
στις δρόμους για να πάρουν μέρος στις διαδηλώσεις. Σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Φοιτητών, κινητοποιήθηκαν 400.000 νέοι σε όλη τη Γαλλία, από τους οποίους 70.000 στο Παρίσι - ένδειξη της αποφασιστικής συμπαράταξης των νέων με τα συνδικάτα και τους πολίτες κατά της αντιμεταρρύθμισης Μακρόν. Χαρακτηριστικό της αποφασιστικότητάς τους είναι η αντιπαράθεση με τους ακροδεξιούς πυρήνες σε σχολές, όπως στο Πανεπιστήμιο Paris-I. «Δεχθήκαμε επίθεση από καμιά 40αριά άτομα με μαχαίρια και λοστούς από μια ακροδεξιά ομάδα που λέγεται Waffen Assas στο πανεπιστήμιο. Η επίθεση αυτή ενίσχυσε το κίνημα γιατί περισσότεροι φοιτητές ήρθαν αργότερα για να δείξουμε ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε και δεν έχουν καμία σημασία οι επιθέσεις της Ακροδεξιάς» εξήγησε η Αλμπάν, φοιτήτρια στη Νομική και στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Paris-I.
Ενδεικτικό των εξελίξεων, και ενώ την Τετάρτη η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν έχει ορίσει συνάντηση για το συνταξιοδοτικό με εκπροσώπους των συνδικάτων (με την κρυφή ελπίδα της διάσπασής τους), είναι το γεγονός ότι η νεολαία δίνει έντονο «παρών» και αυξάνει την πίεσή της σε συνδυασμό με τη δράση των συνδικάτων, που, παρά τις Κασσάνδρες, παραμένει ενωτική. «Η νεολαία είναι σημείο στήριξης, η κυβέρνηση ξέρει ότι μπορούμε να συμβάλουμε σε μια καμπή, δεν θα κάνουμε πίσω, είναι μια αναμέτρηση, πιστεύουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε» παρατήρησε η Ελεονόρ Σμιτ, εκπρόσωπος του φοιτητικού συνδικάτου L’ Alternative, ενώ από την πλευρά της η πρόεδρος
του φοιτητικού συνδικάτου Unef Ιμάν Ουελχάτζ ήταν σαφής: «Αν ο Ζεράρ Νταρμανέν (σ.σ.: υπουργός Εσωτερικών) αρχίζει να ανησυχεί γι’ αυτήν την κινητοποίηση, δεν έχει άδικο, γιατί η κυβέρνηση αρχίζει να φοβάται την κινητοποίηση και έχει δίκιο να φοβάται»...
Απάντηση, η αστυνομική καταστολή
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση πλέον έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να αποφύγει τη σύμπτυξη της δυσαρέσκειας συνδικάτων και νέων. «Η κυβέρνηση απέναντι στη νεολαία που κινητοποιείται και που ταυτίζεται με τους εργασιακούς κλάδους που προχωρούν σε κυλιόμενες απεργίες χρησιμοποιεί την τακτική του καρότου και του μαστιγίου» και αυτό σημαίνει ότι «ο συσχετισμός δυνάμεων βρίσκεται στον δρόμο και πρέπει να διεκδικήσουμε ακόμη περισσότερα» εξηγεί η Αριάν, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Paris-I, μέλος της φοιτητικής συλλογικότητας «Υψωμένη Γροθιά», υπογραμμίζοντας ότι «μόλις αρχίζουμε να κατεβαίνουμε στους δρόμους, να κλείνουμε τις σχολές, η κυβέρνηση ταράζεται και προσπαθεί να δώσει κάποιες μικρές εγγυήσεις, αλλά η αστυνομική καταστολή είναι η βασική απάντηση μιας στριμωγμένης κυβέρνησης». Το πόσο φοβάται η κυβέρνηση την ανάπτυξη του κινήματος των νέων φάνηκε και από το ότι η υπουργός Ανώτατης Παιδείας Σιλβί Ρεταγιό ανακοίνωσε, επιχειρώντας να πείσει ότι «εγγράφονται στον αγώνα κατά της φτώχειας», την αύξηση κατά 500 εκατομμύρια ευρώ των φοιτητικών υποτροφιών,
δίνοντας τη δυνατότητα σε 35.000 φοιτητές να γίνουν υπότροφοι από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. «Έπειτα από μήνες και εβδομάδες που αδιαφορούσε, οι φοιτητές κατάφεραν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να βάλει χρήματα στο τραπέζι, αλλά δεν φτάνουν απέναντι στη βία της κοινωνικής φτώχειας που πλήττει τους φοιτητές» παρατηρεί χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της Εθνικής Ένωσης Φοιτητών, δίνοντας και ένα μέτρο των διεκδικήσεων: προτείνει τουλάχιστον 100.000 νέους υπότροφους.
Ενωμένα τα συνδικάτα
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση επενδύει στις... καθυστερήσεις και στο... ξεφούσκωμα των αντιδράσεων, διαδηλώσεων, κινητοποιήσεων. Εξού και η απόφαση για τη συνάντηση της πρωθυπουργού με τα συνδικάτα την Τετάρτη 5 Απριλίου, μόλις μια μέρα πριν από τη νέα κινητοποίηση της Πέμπτης και ενώ στις 14 Απριλίου αναμένεται η κρίσιμη απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου για το θέμα του δημοψηφίσματος. Η κυβέρνηση δεν έχει κρύψει ότι επιθυμεί διακαώς διάσπαση του μετώπου των συνδικάτων - κάτι που δεν φαίνεται στον ορίζοντα, ακόμη και μετά την εκλογή-έκπληξη νέας, της πρώτης γυναίκας γραμματέως του ισχυρότερου συνδικάτου CGT, της Σοφί Μπινέ. Στόχος των συνδικάτων είναι να μιλήσουν για τα 64 χρόνια, κάτι που αρνείται κατηγορηματικά η Μπορν. «Τότε θα φύγουμε» έχει προειδοποιήσει ο Λοράν Μπερζέ, επικεφαλής του συνδικάτου CFDT. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και τα υπόλοιπα συνδικάτα.