Δεν της άρεσε, δεν τον άφησε να πετάξει

Αστυνομικός από τη χώρα στην οποία θα πήγαινε του απαγόρευσε την επιβίβαση παρότι είναι καθ’ όλα νόμιμος. Και αυτό, όπως καταγγέλλεται, είναι σύνηθες

Στις 18 του περασμένου Δεκεμβρίου ο Ραχμάτ έκλεισε την πόρτα του σπιτιού του διαφορετικά. Ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος, γιατί είχε φτάσει η ημέρα που θα ταξίδευε στη Βιέννη για να συναντήσει εκεί τη μητέρα του και τον ένα του αδερφό ώστε να περάσουν μαζί τα Χριστούγεννα. «Όλα έδειχναν κανονικά, μέχρι που έφτασα στον τελευταίο έλεγχο πριν μπεις στο αεροπλάνο. Η υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας (Ryanair) μού είπε ότι ήμουν εντάξει. Μια άλλη κοπέλα όμως που μιλούσε αγγλικά και δεν φορούσε στολή μού είπε “είσαι παράνομος, δεν μπορείς να φύγεις”».

Εκπληκτος ο Ραχμάτ βρισκόταν αντιμέτωπος ξανά, ύστερα από αρκετά χρόνια, με μια συμπεριφορά που δήλωνε ότι δεν ήταν επιθυμητός. Θέλησε να μάθει τον λόγο. Η γυναίκα όμως δεν αποκάλυψε την ταυτότητά της ούτε το γιατί δεν του επέτρεπε τόσο απόλυτα να προχωρήσει. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί η πτήση και ο Ραχμάτ να καταλήξει στο Αστυνομικό Τμήμα, όπου πήγε μαζί με τους αστυνομικούς που είχε καλέσει νωρίτερα για να επιλυθεί το ζήτημα. Οι ίδιοι πράγματι είχαν επιβεβαιώσει ότι ήταν νόμιμος, αλλά είχαν αρνηθεί να προχωρήσουν σε κάποια παραπάνω ενέργεια, όπως να μάθουν ποια ήταν η γυναίκα που απαγόρευε στον Ραχμάτ να ταξιδέψει, επικαλούμενοι οι δύο πρώτοι αστυνομικοί που είχαν φτάσει στο σημείο ότι δεν γνώριζαν αγγλικά. Τελικώς έγινε γνωστό αργότερα από την αστυνομία ότι επρόκειτο για συνάδελφό τους από την Αυστρία.

Σε επικοινωνία που είχε η ΑΥΓΗ της Κυριακής με τη Γραμματεία της Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών, μας έγινε γνωστό ότι τον πρώτο λόγο σε αυτές τις περιπτώσεις τον έχει η αεροπορική εταιρεία και ο αστυνομικός της χώρας προορισμού έχει ρόλο γνωμοδοτικό. Επιπλέον, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., η παρουσία αστυνομικών από άλλες χώρες εντάσσεται στη συνεργασία των χωρών της Ε.Ε. για την ασφάλεια, οπότε αντίστοιχα στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια υπάρχει παρουσία Ελλήνων αστυνομικών στις πύλες που οδηγούν στην Ελλάδα. Από την άλλη, παραμένει ζητούμενο πώς μπορεί να αποκλείεται το αυτονόητο δικαίωμα στο ταξίδι ακόμη και σε ανθρώπους που ζουν νόμιμα σε μία χώρα και να θεωρείται περιττή η οποιαδήποτε εξήγηση. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που ο Ραχμάτ ταξίδεψε την επόμενη μέρα κανονικά. Το πρόβλημα που συναντάται στα ταξίδια επιβεβαίωσε και ο Ρεζά Γκολαμί, πρόεδρος παλιότερα επί πολλά χρόνια της αφγανικής κοινότητας στην Ελλάδα. «Δυστυχώς, ισχύει. Συμβαίνει με το έτσι θέλω, πραγματικά. Όταν πετάω στη Γερμανία, βλέπω Γερμανούς αστυνομικούς εδώ στο Ελ. Βενιζέλος που λένε “εγώ ως Γερμανός δεν σου επιτρέπω να πετάξεις”. Απλά το λένε και τέλος. Δεν έχει σημασία αν είσαι νόμιμος, σου λένε δεν εμπιστεύομαι αυτό το έγγραφο, τελείωσε».

92 στα 100 στις εξετάσεις πολιτογράφησης

Σίγουρα ένα μέρος των δυσκολιών θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αν οι Αφγανοί που ζουν επί χρόνια στην Ελλάδα μπορούσαν να πάρουν κανονικά την ιθαγένεια. Ο Ραχμάτ βρίσκεται στη χώρα από το 2003. Ασκεί το επάγγελμα του διερμηνέα από το 2008 και εργάζεται νόμιμα ακόμη περισσότερα χρόνια, γεγονός που του εξασφαλίζει να παίρνει άδεια διαμονής ανά πενταετία. Στις εξετάσεις που έδωσε για την πολιτογράφηση, παρά το γεγονός ότι δεν είχε καταφέρει να πάει σχολείο λόγω της εργασίας του, χάρη στην προσωπική του μελέτη έγραψε 92 στα 100. Όλα τα παράβολα που έχει χρειαστεί τα έχει καταβάλει. Μία 700 ευρώ, μία 500 και για κάθε νέο έγγραφο άλλα 30. Όλα όμως αυτά τα έγγραφα που χρειαζόταν, για τα οποία έπρεπε πολλές φορές να καταφύγει και στο εξωτερικό γιατί δεν υπήρχε αρχικά πρεσβεία της χώρας του στην Ελλάδα και σήμερα δεν είναι ενεργή, συνεχίζουν να μην είναι αρκετά και το κράτος να περιορίζεται απλά στο να λαμβάνει τα χρήματα. Τώρα του ζητάνε να πάει επικυρώσει το πιστοποιητικό γέννησης στην ελληνική πρεσβεία που βρίσκεται στο Ισλαμαμπάντ, την πρωτεύουσα του Πακιστάν όπου υπάγονται οι Αφγανοί. Η πρεσβεία, από την άλλη, δηλώνει κάθε τόσο πως είναι αναρμόδια, ενώ η επικοινωνία, όπως τονίζουν οι Αφγανοί, είναι σχεδόν ανέφικτη. «Ξέρω τουλάχιστον 100 περιπτώσεις ανθρώπων που αντιμετωπίζουν το ίδιο ζήτημα» λέει ο Ρ. Γκολαμί. Και έτσι, οι Ραχμάτ του διπλανού μας γραφείου, του Δήμου Αθηναίων στην προκειμένη, κάθε τόσο αντιμετωπίζουν έναν μικρότερο ή μεγαλύτερο αποκλεισμό. «Δεν είναι ότι ήθελα να δω την οικογένειά μου. Είναι ότι έχω δικαίωμα να βλέπω κι άλλες χώρες στον κόσμο χωρίς πρώτα να υποφέρω».