Πώς η Ν.Δ. «φουσκώνει» τους Κασιδιάρηδες
Οι άθλιοι χειρισμοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη στη Βουλή και τη Δικαιοσύνη λειτουργούν ενισχυτικά για τον κατάδικο φασίστα και το πολιτικό του μόρφωμα
Υποθέτουμε πως κανένας στην κυβέρνηση και στα διάφορα επιτελεία της δεν αντιλαμβάνεται σε πόσο ωφέλιμη ιστορία για τον Κασιδιάρη εξελίσσεται η προσπάθεια να απαγορευτεί η εκλογική του κάθοδος. Μπλέκοντας με τόσο άθλιο τρόπο τη Βουλή και με ακόμα αθλιότερο τρόπο τη Δικαιοσύνη, η κυβέρνηση μετατρέπει τον Κασιδιάρη από δικό της πρόβλημα σε πρόβλημα ολόκληρου του συστήματος. Αυτό τον ενισχύει. Και προκαλεί εντύπωση ότι κανείς δεν αντιλαμβάνεται πόσο πιο δύσκολα θα κοπεί ο Κασιδιάρης από τον Άρειο Πάγο αν έχει υψηλό ποσοστό στις δημοσκοπήσεις. Ακόμα χειρότερα, αν δεν κοπεί, θα είναι ο άνθρωπος που νίκησε την κυβέρνηση, τη Βουλή και τη Δικαιοσύνη. Ο ίδιος δεν είναι σε θέση να τα πει καλύτερα απ’ ό,τι τα λένε γι’ αυτόν οι αντίπαλοί του.
Συνταγματικές ακροβασίες
Ολα αυτά συμβαίνουν επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί δύο τακτικές ταυτόχρονα: από τη μία θέλει να κόψει τον Κασιδιάρη, από την άλλη θέλει να εργαλειοποιήσει την όλη ιστορία για να πετάξει λάσπη στον ΣΥΡΙΖΑ. Προτίμησε μια ρύθμιση που δεν στέκει συνταγματικά, με τον ΣΥΡΙΖΑ αντίθετο, παρά την πρόταση των συνταγματολόγων με ευρεία πλειοψηφία. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι πολύ απλός: η πρόταση των συνταγματολόγων περιορίζει τους λόγους απαγόρευσης σε δύο άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Αντιθέτως, η ρύθμιση της Ν.Δ. καλύπτει δύο ολόκληρα κεφάλαια. Κι αυτό για να μπορέσει να κόψει τον Κασιδιάρη χωρίς να θεωρήσουν οι δυνάμει ψηφοφόροι του ότι υποκινείται από αντιφασισμό. Έτσι, με τόσο διευρυμένα κριτήρια αποκλεισμού, προκύπτει το θέμα της συνταγματικότητας, καθώς, όπως επισήμανε ο Ν. Αλιβιζάτος, με μια έκθεση της ΕΥΠ ή της ΕΛ.ΑΣ. μπορεί να απαγορευτεί η εκλογική κάθοδος σε οποιοδήποτε κόμμα.
Εξευτελιστική μεταχείριση της Δικαιοσύνης
Γνωρίζοντας ότι υπάρχει συνταγματικό θέμα, η κυβέρνηση επιχειρεί να μεθοδεύσει την απόφαση που θέλει από τη Δικαιοσύνη. Έτσι, ψηφίζει έναν νόμο που υποδεικνύει στον Άρειο Πάγο τον τρόπο με τον οποίο θα ψηφίσει, προβαίνοντας στην έμμεση, αλλά ξεκάθαρη παραδοχή ότι ελέγχει πολιτικά την πλειοψηφία των δικαστών του Α1 Τμήματός του. Ασκεί πιέσεις στον πρόεδρο του τμήματος και ο ίδιος ο Μητσοτάκης, απ’ ό,τι φαίνεται γιατί αυτό σημαίνει «ανώτατος πολιτικός παράγων»-, του προσφέρει εξαγορά με θέση σε ανεξάρτητη Αρχή. Ας ισχυριστεί τώρα κάποιος πως αυτή η εξευτελιστική μεταχείριση των δικαστών δεν δίνει το δικαίωμα στον κατάδικο φασίστα με τους αγκυλωτούς να διακηρύσσει ότι αποτελεί «κίνδυνο για το σάπιο κατεστημένο».
Σπρώχνουν στο προσκήνιο τον φασισμό
Στη Δημοκρατία ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με ρυθμίσεις. Αντιμετωπίζεται ηθικά. Αλλά το κυβερνητικό κόμμα δεν είναι σε θέση να τον αντιμετωπίσει έτσι, καθώς ψαρεύει στα νερά του. Ρατσισμό και αλλοίωση ταυτότητας πουλάει ο Κασιδιάρης, τι μπορεί να του πει η Νέα Δημοκρατία με τους φράχτες και τα ξέφραγα αμπέλια; Στην πραγματικότητα, δεν είναι σε θέση να αρθρώσει ούτε μισή αντιφασιστική κουβέντα, καθώς διακατέχεται από άγχος μην παρεξηγηθεί από τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους. Τον αντιφασισμό τον θυμάται μόνο όταν κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι συμπλέει με τους νεοναζί. Αλλά και τότε βάζει τον Βορίδη να τον εκφωνήσει. Έτσι, για δεύτερη φορά μετά το 2012, η θλιβερή αδυναμία της Δεξιάς να αντιπαρατεθεί με την Αριστερά πάνω σε δημοκρατικά πολιτικά επιχειρήματα την οδηγεί σε μεθοδεύσεις που σπρώχνουν στο προσκήνιο τον φασισμό.
Αδυναμία για πολιτική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ
Και μιας και μιλάμε για δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση. Προχθές στη Βουλή ο Τσίπρας ξετίναξε την τετραετία του Μητσοτάκη αναφέροντας στοιχεία και νούμερα για όλους τους τομείς των κυβερνητικών πεπραγμένων: φορολογία, επενδύσεις, εργασία, συντάξεις, Υγεία, Παιδεία, ασφάλεια, αξιοκρατία, διαφάνεια, κοινοβουλευτισμός. Ο Μητσοτάκης δεν ήταν εκεί να απαντήσει. Εμφανίστηκε την επομένη σε πρωινάδικο για να ρίξει σε άλλους την ευθύνη για τα Τέμπη, να καπηλευτεί το πρόγραμμα δωρεάν μαστογραφιών του ΣΥΡΙΖΑ και τη Φώφη Γεννηματά προσωπικά- και να μας πει ότι αν έκανε τατουάζ, θα διάλεγε δελφινάκι.
Αυτή η στάση εξηγεί και το γιατί ο Μητσοτάκης δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να πάει σε απευθείας διάλογο με τον Τσίπρα. Όσο κι αν ο Οικονόμου πετάει την μπάλα στην εξέδρα εφευρίσκοντας κανόνες και δεοντολογίες που να τον εξυπηρετούν, το προφανές είναι ότι ο Μητσοτάκης ξέρει ότι θα υποστεί πανωλεθρία. Και δεν είναι μόνο η πολιτική πανωλεθρία για το κυβερνητικό του έργο που φοβάται, αλλά και η προσωπική πανωλεθρία που θα υποστεί αν φανούν οι πραγματικές πολιτικές του δυνατότητες.
Δημοκρατία και προοδευτική διακυβέρνηση
Στο σημείο που βρισκόμαστε, πρέπει να είναι σαφές ότι μια προοδευτική κυβέρνηση δεν είναι αναγκαία μόνο για να στηριχθούν τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, η πραγματική οικονομία και το κοινωνικό κράτος. Καλείται επίσης να υπερασπιστεί και να αποκαταστήσει συνθήκες δημοκρατίας, πολιτικού ήθους και αξιοπρέπειας στα πολιτικά πράγματα του τόπου. Κάτι που θα είναι και το αποτελεσματικότερο μέτρο κατά των ερπετών του φασισμού.