Ο Μαγικός Αυλός (The Magic Flute)

Σκηνοθεσία: Φλόριαν Ζιγκλ Πρωταγωνιστούν: Τζακ Γουλφ, Ίγουαν Ρέον, Νιβ ΜακΚόρμακ, Άσα Μπανκς, Φ. Μάρεϊ Έιμπραχαμ

Ενας νεαρός τραγουδιστής, ο Τιμ, θα πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής του και θα καταφέρει να εισαχθεί στο οικοτροφείο για τους μαθητές του Μότσαρτ. Εκεί, καλείται να αντιμετωπίσει τον στρυφνό και αυταρχικό διευθυντή της σχολής (τον υποδύεται εξαιρετικά ο Φ. Μάρεϊ Έιμπραχαμ), ο οποίος θα τον πιέσει να βρει την αυθεντικότητα της φωνής του. Παράλληλα με το μουσικό του ταξίδι του, η ενηλικίωση για τον μικρό ήρωα θα έρθει και με έναν κεραυνοβόλο έρωτα που θα του αλλάξει τη ζωή. Ο μικρός και φιλόδοξος ήρωας θα ανακαλύψει ένα επτασφράγιστο μυστικό στο κτήριο του παλιού σχολείου καθώς θα ανοίξει μια πύλη που θα τον οδηγήσει σε έναν παράλληλο κόσμο. Εκεί θα βρεθεί σε απρόσμενες δοκιμασίες ζωής και θανάτου, ενώ στο ταξίδι του θα έχει και μια υπερφυσική βοήθεια από το περίφημο φλάουτο, το οποίο θα του το χαρίσουν οι τρεις γυναίκες υπηρέτριες της βασίλισσας. Επιστρέφοντας στην πραγματικότητα, ο Τιμ βρίσκει τον εαυτό του να ερωτεύεται τη Σόφι, μια φοιτήτρια της ανδροκρατούμενης

ακαδημίας, η οποία έχει πρόσβαση σε απόμερα μέρη του κτηρίου που στεγάζεται η σχολή, όμως πέρα από μια υπέροχη σκηνή στην οποία συνεργάζονται σε μια γλυκιά ερμηνεία του «I’ ll Be There» των Jackson 5, δεν φαίνεται κάποια ιδιαίτερη χημεία ανάμεσα στους δύο. Το εφετζίδικο τεχνολογικό οπλοστάσιο αυτής της γερμανικής υπερπαραγωγής αξιοποιείται σε μια young adult περιπέτεια που ενσωματώνει στην πλοκή της ένα λιμπρέτο γεμάτο χάρη που ο Μότσαρτ προόριζε για λαϊκή ψυχαγωγία υψηλού επιπέδου.

Οσον αφορά την εμβληματική μουσική του Μότσαρτ, υπάρχει σε αφθονία μαζί με αρκετές ξεχωριστές φωνητικές ερμηνείες και χωρίς το σύνολο να είναι υπερφορτωμένο, καταφέρνει και γίνεται μια προσιτή και όμορφη εισαγωγή στο κλασικό έργο για μικρούς και μεγάλους θεατές. Η ταινία, παραγωγός της οποίας είναι ο σκηνοθέτης Ρόλαντ Έμεριχ («Ημέρα Ανεξαρτησίας», «Moonfall»), γυρίστηκε στη γενέτειρα του Μότσαρτ, στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Παρόλο που υπάρχουν κάποιοι προφανείς παραλληλισμοί μεταξύ της ιστορίας του μουσικού σχολείου και της ιστορίας μέσα στην όπερα, δεν ευθυγραμμίζονται τόσο κομψά όσο θα όφειλε. Παρ’ όλα αυτά, αυτός ο «Μαγικός Aυλός» έχει πολλά να προτείνει και είναι μια άξια, καλοπαιγμένη, συχνά εκθαμβωτική όπερα φαντασίας που τιμά με τον τρόπο του το διαχρονικό αριστούργημα του κλασικού μουσουργού.

Ενα ταξίδι στην ονειρική χώρα του «Μαγικού Αυλού» του Μότσαρτ