Παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, δολοφονίες χαρακτήρα και αντιφασισμός της σουπιάς

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποκλείσει τον Κασιδιάρη από τις εκλογές «χαϊδεύοντας» ταυτόχρονα τους ψηφοφόρους του. Πόσο ανιδιοτελής αντιφασισμός μπορεί να θεωρηθεί αυτό ώστε να ιεραρχείται πάνω από το σύνταγμα και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης;

Επισήμως η κυβέρνηση διέψευσε τις καταγγελίες του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Χρήστου Τζανερίκου ότι «ανώτατος κυβερνητικός παράγοντας», δηλαδή ο ίδιος ο Μητσοτάκης, επιχείρησε να τον εξαγοράσει. Ανεπισήμως, εξαπέλυσε μέσω ανώνυμων κυβερνητικών πηγών μια αδιανόητη προσωπική επίθεση στον ανώτατο δικαστικό. Τον κατηγορεί πως στην επιθυμία του να γίνει εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, επικαλέστηκε και ισχυρές επιχειρηματικές «πλάτες». Και επειδή η κυβέρνηση, έχοντας λάβει γνώση των σχετικών πληροφοριών, δεν τον όρισε σε αυτή τη θέση, ο αεροπαγίτης τής το «φυλάει» και «γι’ αυτό κάνει αυτά που κάνει το τελευταίο διάστημα».

Η πρακτική των κλεφτοκοτάδων

Ετσι λοιπόν. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως ο Χρ. Τζανερίκος μύριζε διαπλοκή και γι’ αυτό τον έκοψε από εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αλλά για πρόεδρος του Α1 Τμήματος δεν της φαινόταν κακός, τον άφησε εκεί εννέα μήνες να ασκεί τα καθήκοντά του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επιδίωξε και να συνεννοηθεί μαζί του για το πώς θα περάσει η ρύθμιση για τον Κασιδιάρη. Θυμήθηκε ότι ενδέχεται να είναι διεφθαρμένος και ότι τον είχε κόψει επειδή η ίδια δεν σηκώνει τέτοια όταν ο Χρ. Τζανερίκος κατήγγειλε απόπειρα εξαγοράς του. Αλλά αυτό δεν είναι θεσμική στάση ούτε πείθει οποιονδήποτε. Το να διατείνεσαι ότι κάποιος σπάει την ειλικρίνεια μεταξύ κατεργαρέων από ιδιοτελές κίνητρο δεν είναι πρακτική των αθώων. Είναι πρακτική των κλεφτοκοτάδων. Και ο κόσμος βλέπει έναν εισαγγελέα που επικαλείται ζητήματα συνείδησης απέναντι σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να τον διαχειριστεί χτυπώντας τον κάτω από τη ζώνη. Ποιος φαίνεται να δίνει τη μάχη από την πλευρά της ηθικής;

Συνελήφθησαν ψευδόμενοι

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι έλεγε στα παρασκήνια της εκλογής του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο Χρ. Τζανερίκος. Ούτε φυσικά μπορούμε να κρίνουμε ως αξιόπιστη μια ανώ

νυμη διαρροή που προσπαθεί να περισώσει το γόητρο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι έως τώρα ο αντιπρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου μιλά σε ορθολογική βάση. Δήλωσε δημοσίως ότι η ρύθμιση που αλλάζει τον τρόπο ψηφοφορίας στο Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου προωθείται για να βγει η απόφαση που θέλει η κυβέρνηση, πράγμα που, κατά την άποψή του, συνιστά παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. Κάτι το οποίο είναι, άλλωστε, προφανέστατο. Συνεπής με τη θέση του αυτή, όταν η ρύθμιση πέρασε από τη Βουλή, παραιτήθηκε. Δεν επιδίωξε λοιπόν αυτός να παζαρέψει με την κυβέρνηση. Ο Γεραπερτίτης επιδίωξε να παζαρέψει μαζί του, πράγμα που είναι επίσης παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά, γι’ αυτό και διέψευσε τη μεταξύ τους συνάντηση. Ο Τζανερίκος όμως την ανάγκασε να το παραδεχτεί 24 ώρες μετά. Όταν λοιπόν η κυβέρνηση επιχειρεί δύο παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και έχει συλληφθεί ήδη μία φορά να λέει ψέματα, με ποιο κύρος ισχυρίζεται τώρα πως ο δικαστής βγάζει ιστορίες από το μυαλό του για να την εκδικηθεί;

Το παράθυρο που άνοιξαν

Εδώ έρχονται οι διαμορφωτές της φιλοκυβερνητικής σκέψης και βάζουν διλήμματα.

Εντάξει, οι προτεραιότητες πρέπει να ιεραρχούνται, λένε, και η προτεραιότητα να κλείσουμε τον δρόμο στους καταδικασμένους εγκληματίες είναι πιο ζωτική από την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και το να ψιλολογάμε το σύνταγμα. Τίμιο, αλλά, μαζί με την ανάγκη να σταματήσουμε τους φασίστες, ιεραρχούμε πάνω από το σύνταγμα και την πρόθεση της κυβέρνησης να φάει τις ψήφους του Κασιδιάρη. Κι αυτό είναι σαφώς λιγότερο ευγενές κίνητρο από τον αντιφασισμό. Και επιπλέον αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτική βοήθεια στην οποία θα μπορούσε να ελπίζει ο Κασιδιάρης από τους αντιπάλους του. Το σοβαρότερο όμως είναι το παράθυρο που ανοίγουν να τα εφαρμόσουν αυτά αύριο-μεθαύριο και σε όποιον άλλον τους ενοχλεί. Παράθυρο το οποίο ανοίγουν επίτηδες, για να δείξουν στους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη ότι δεν τραβάνε κάποιο ειδικό ζόρι με το γεγονός ότι ο αρχηγός τους είναι φασίστας.

Ο πολιτικός αντιφασισμός

Μια πιο απλή λύση θα ήταν να αντιμετωπίσουν τον Κασιδιάρη πολιτικά. Να του βγάλουν τα τατουάζ με τους αγκυλωτούς, να ξαναδείξουν όλα τα εγκλήματα στα οποία εμπλέκεται η φασιστική του συμμορία και να τον φορτώσουν με άλλες πέντε δικογραφίες για κακουργήματα - υπάρχει υλικό και για περισσότερες αν θέλουν. Τη μέθοδο να εξοντώσουν κάποιον ηθικά και πολιτικά την ξέρουν, την έχουν χρησιμοποιήσει πολλές φορές. Αλλά εδώ δεν θέλουν να το παρατραβήξουν, γιατί αν ανοίξουν τέτοιο μέτωπο στον Κασιδιάρη, υπάρχει κίνδυνος να γκρεμίσουν τις γέφυρες με τους ψηφοφόρους του. Το να το κάνουν στον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου τους είναι πιο εύκολο.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο αντιφασισμός παράγει ηθική αξία όταν έχει κόστος για τον αντιφασίστα. Ο αντιφασισμός που αποσκοπεί σε ίδιον όφελος είναι αντιφασισμός της σουπιάς και της κουτοπονηριάς. Κι αυτό φαίνεται περίτρανα όταν, την ίδια ώρα που προωθούν τον αποκλεισμό Κασιδιάρη από τον Άρειο Πάγο, σπεύδουν να καλύψουν το πολιτικό κενό που θα αφήσει. Με φράχτες και δόγμα Πλεύρη, με πυροβολισμούς στην ΑΣΟΕΕ και ξέφραγα αμπέλια, με όλα. Κανέναν δρόμο στον φασισμό δεν πάνε να κλείσουν. Στην τσέπη τους προσπαθούν να τον βάλουν. Καλύτερα λοιπόν να μείνουμε σ’ αυτά που λέει το σύνταγμα και όποιος θέλει να κόψει τον δρόμο στον φασισμό θα βρει κάποιον άλλον τρόπο.

Ο αντιφασισμός που αποσκοπεί σε ίδιον όφελος είναι αντιφασισμός της σουπιάς και της κουτοπονηριάς. Κι αυτό φαίνεται περίτρανα όταν, την ίδια ώρα που προωθούν τον αποκλεισμό Κασιδιάρη από τον Άρειο Πάγο, σπεύδουν να καλύψουν το πολιτικό κενό που θα αφήσει. Με φράχτες και με δόγμα Πλεύρη, με πυροβολισμούς στην ΑΣΟΕΕ και με ξέφραγα αμπέλια, με όλα. Κανέναν δρόμο στον φασισμό δεν πάνε να κλείσουν. Στην τσέπη τους προσπαθούν να τον βάλουν