Από την αλληλεγγύη στους δεσμοφύλακες και πίσω
Ο Τσίπρας επεσήμανε στο Βερολίνο πως «δεν μας αξίζει ο ρόλος του δεσμοφύλακα της Ευρώπης, ένας ρόλος τον οποίο προβάλλει με ενθουσιασμό ο Μητσοτάκης όταν φωτογραφίζεται μπροστά σ’ έναν φράχτη, αντιγράφοντας τον Τραμπ»
Το φθινόπωρο του 2015 η κυρίαρχη κρίση για την Ελλάδα και την Ευρώπη ήταν η προσφυγική. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι από τη Συρία δεν άντεξαν άλλη μια χρονιά πολέμου και εξαθλίωσης και πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και βαλκανικού διαδρόμου προς τη Δυτική Ευρώπη. Παρά τις κραυγές της απανταχού Ακροδεξιάς, η κρίση αυτή ξεπεράστηκε χάρη στη «συμμαχία των καλών ανθρώπων». Μια άτυπη -και άδολη- συμμαχία που συμπεριλάμβανε τις γιαγιάδες της Λέσβου και τις γυναίκες της Ναόμι στην Ειδομένη, τους εθελοντές στη Βόρεια -τότε σκέτη- Μακεδονία και στη Σερβία, τους ανθρώπους που υποδέχονταν τους πρόσφυγες στον σταθμό του Μονάχου. Κρίσιμοι πολιτικοί ηγέτες σ’ αυτή τη συμμαχία ήταν η τότε καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας.
Ηταν η πρώτη φορά από την έναρξη της ευρωκρίσης και των Μνημονίων που η ελληνική και γερμανική κυβέρνηση βρέθηκαν
από την ίδια πλευρά. Από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, μακριά από τις απάνθρωπες κραυγές των προσφυγοφάγων.
Εκτοτε κύλησε πολύ νερό και στον Έβρο, και στον Ρήνο. Η Ευρωδεξιά, η πολιτική οικογένεια της Μέρκελ και του Μητσοτάκη, υιοθέτησε σε μεγάλο βαθμό τα συνθήματα και τις φοβίες της Ακροδεξιάς. Η Ελλάδα, από χώρα-αρωγός των ξεριζωμένων στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, εξελίχθηκε σε χώρα-δεσμοφύλακα της Ευρώπης στα χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οταν λοιπόν, προχθές, ο Τσίπρας βρέθηκε και πάλι
στο Βερολίνο, αυτή τη φορά με την ιδιότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που διεκδικεί να αναλάβει και πάλι την κυβερνητική ευθύνη μετά τις επικείμενες εκλογές, το εκεί ακροατήριο περίμενε να ακούσει και τις απόψεις του για το προσφυγικό.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν απογοήτευσε τους ακροατές του. Τόνισε ότι θα πρέπει να ανοίξει στην Ευρώπη σοβαρά η συζήτηση για νόμιμες μεταναστευτικές οδούς και ένα σύγχρονο σύστημα ασύλου και υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, ένα σύστημα που θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη
και δεν θα ρίχνει όλη την ευθύνη στις χώρες πρώτης υποδοχής. «Δεν μας αξίζει ο ρόλος του δεσμοφύλακα της Ευρώπης» είπε, «ένας ρόλος τον οποίο προβάλλει με ενθουσιασμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν φωτογραφίζεται μπροστά σ’ έναν φράχτη, αντιγράφοντας τον Τραμπ». Οι φράχτες δεν είναι αποτελεσματικοί, υπογράμμισε ο Τσίπρας, «δεν λύνεται έτσι το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα, είναι υποκρισία και είναι μια προσπάθεια λαϊκισμού να πείσεις τον κόσμο ότι έτσι θα λύσεις το πρόβλημα».