Αναζητούνται προεκλογικοί ελιγμοί απ’ το Συμβόλαιο Αλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Ανδρουλάκης παρουσιάζει σήμερα το πλαίσιο προγραμματικών προτεραιοτήτων του ΠΑΣΟΚ

Το

Συμβόλαιο Αλλαγής, που έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας εις γνώσιν και των προοδευτικών δυνάμεων που θα κληθούν να συζητήσουν για επίτευξη προγραμματικής συμφωνίας εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος, δημιουργεί αμηχανία στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ. ΑΛΛ. αλλά και προφανή πίεση για την ώρα των αποφάσεων που θα πρέπει να ληφθούν μετά το βράδυ της 21ης Μαΐου.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ως προεκλογική στρατηγική τον «διμέτωπο» και τις «ίσες αποστάσεις» απέναντι σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί -ακόμα και για λόγους

προεκλογικού ανταγωνισμού- να παραδεχτεί ότι, βάσει των θέσεων που δημόσια έχουν παρουσιάσει τα κόμματα, υπάρχει και μπορεί να προκύψει προγραμματική εγγύτητα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, αυτή δεν υπάρχει σε σχέση με τη Ν.Δ. Δυο μέρες μετά την παρουσίαση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ν. Ανδρουλάκης παρουσιάζει σήμερα το πλαίσιο προγραμματικών προτεραιοτήτων του ΠΑΣΟΚ.

Παράλληλα, έχοντας βάλει μια σειρά από δύσκολα υλοποιήσιμους όρους-βέτο για τις μετεκλογικές συνεργασίες (ισχυρό διψήφιο, προγραμματική συμφωνία, τρίτο πρόσωπο για πρωθυπουργό) δείχνει να προσπαθεί να δυσκολέψει σημαντικά τη συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας οποιασδή

ποτε εκδοχής. Μπορεί ευκολότερα να μείνει εκτός εφόσον δεν λάβει «ισχυρό διψήφιο», οπότε και, κατά δήλωσή του, θα μείνει στην αντιπολίτευση. Αν αποφασίσει για λόγους τακτικής ότι θα μπει σε συζητήσεις ακόμα κι αν δεν λάβει «ισχυρό διψήφιο» (ώστε να μην κατηγορηθεί εξαρχής ως υπεύθυνος δεύτερων εκλογών), μπορεί εύκολα να στοιχειοθετήσει άρνηση συνεργασίας με τη Ν.Δ. εφόσον είναι πρώτη: Προγραμματικά δεν μπορεί να προκύψει σύγκλιση, ο Κυρ. Μητσοτάκης τον είχε παρακολουθήσει και ο ίδιος δεν θα δεχτεί να μην είναι πρωθυπουργός.

Αντίθετα, θα είναι πολύ δύσκολο αυτό να το κάνει σε περίπτωση πρωτιάς ΣΥΡΙΖΑ και ενός ποσοστού του ΠΑΣΟΚ που θα δίνει τη

δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης μεταξύ τους. Οι δημόσιες παρουσιάσεις θέσεων των δύο κομμάτων -πέρα από ασάφειες όπως η θολή θέση του ΠΑΣΟΚ για επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ και επιμέρους διαφωνίες- δείχνουν ότι αν μπορεί να υπάρξει προγραμματική συμφωνία μεταξύ κομμάτων, αυτό μπορεί να γίνει ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Στη σειρά των προϋποθέσεων που έχει βάλει ο ίδιος ο Ν. Ανδρουλάκης προηγείται η προγραμματική συζήτηση. Αν υπάρξει εκεί συμφωνία, θα μένει το κόστος να ναυαγήσει η προοπτική προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας εξαιτίας του «βέτο» για τον πρωθυπουργό. Καθώς σε αυτή την εκδοχή ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και προφα

νώς με ισχυρή εντολή, ο Ν. Ανδρουλάκης δύσκολα θα μπορεί να επιμείνει πειστικά στο «ούτε Τσίπρας» και να πάρει το κόστος δεύτερων εκλογών.

Προκειμένου συνεπώς να αποφύγει να τοποθετηθεί επί της ουσίας του Συμβολαίου Αλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για να επιμείνει στο «ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας», μετέρχεται του επιχειρήματος ότι «πέρα από τις θέσεις, σημασία έχει και η αξιοπιστία». Επιχείρημα που δημιουργεί πρόσθετη αντίφαση καθώς στην κυριολεξία του θα σήμαινε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπει καν σε συζήτηση για προγραμματική συμφωνία - η οποία προηγείται από τον όρο που έχει θέσει για το πρόσωπο του πρωθυπουργού.