Απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι στις προστατευόμενες περιοχές
Κινδυνεύουν μετά από δύο δεκαετίες να πεταχτούν στον δρόμο από την κυβερνητική πολιτική, μιλούν για αδιαφορία και εμπαιγμό από την κυβέρνηση
Απογοήτευση
και oργή εκφράζουν, με ανοιχτή επιστολή τους στον πρωθυπουργό, οι εργαζόμενοι στους πρώην Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, με εργασία σχεδόν δύο δεκαετιών, ως έκτακτο προσωπικό ορισμένου χρόνου, καθώς βλέπουν πλέον την πόρτα της εξόδου πιο πιθανή από ποτέ. O κίνδυνος απώλειας της δουλειάς τους είναι ορατός μετά την κατάργηση της θεσμοθετημένης ειδικής εμπειρίας με τον Ν. 5037/2023 του ΥΠΕΝ σε συνδυασμό με την έκδοση της πρόσφατης ΚΥΑ τροποποίησης του κανονισμού του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), που ουσιαστικά διαγράφουν την ειδική εμπειρία για τη μοριοδότηση της προυπηρεσίας του υφιστάμενου προσωπικού στις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ.
Ο Πανελλαδικός Σύλλογος Εργαζομένων στους πρώην φορείς, που από 36 «στραγγαλίστηκαν» σε 24 μονάδες διαχείρισης υπό τον αθηνοκε
ντρικό ΟΦΥΠΕΚΑ, κατασκεύασμα ιδιωτικού δικαίου του αντιπεριβαλλοντικού νόμου Χατζηδάκη, ερωτά τον πρωθυπουργό αν θα αναλάβει κάποια πρωτοβουλία και δημόσια δέσμευση για τη μονιμοποίηση όλου του προσωπικού. Με πικρία υπογραμμίζουν ότι «μας είναι πλέον προφανές πως δεν ενδιαφέρεται κανείς για τους περίπου 320 εργαζόμενους και τις οικογένειές τους καθώς προφανώς μετριούνται ως λίγες μόνο ψήφοι και γι’ αυτό αδιαφορούν άπαντες. Ίσως αν αριθμούσαμε και εμείς 3.000 εργαζόμενους, να είχαμε διαφορετική αντιμετώπιση. Δυστυχώς οι εργαζόμενοι των πρώην Φορέων Διαχείρισης παραμένουν θύματα, όλα αυτά τα χρόνια, της διαχρονικής ανεπάρκειας της πολιτείας και αντί για την ασφαλή μετάβασή τους σε καθεστώς αορίστου χρόνου, παραμένουν επ’ αόριστον στον αέρα». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, έχουν χάσει το μέτρημα πόσες κυβερνήσεις, πόσοι υπουργοί πέρασαν, πόσες υποσχέσεις δόθηκαν, με την πραγματικότητα να
παραμένει «η ίδια θλιβερή, αχάριστη και απάνθρωπη, αποτελώντας μοναδική εξαίρεση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο».
Στην επιστολή μιλούν για την αδιαφορία και τον εμπαιγμό που εισέπραξαν και σε αυτήν την κυβερνητική θητεία και αυτοσυστήνονται εκ νέου, εξηγώντας ότι «πρόκειται για τους εργαζόμενους που έχουν δώσει τα καλύτερα και παραγωγικότερα χρόνια τους στη διαχείριση και προστασία των προστατευόμενων περιοχών της χώρας. Πρόκειται για τους εργαζόμενους που έχουν αποκτήσει τεράστια εμπειρία και εξειδικευμένη τεχνογνωσία στις προστατευόμενες περιοχές ευθύνης τους, έχοντας αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες των περιοχών τους. Πρόκειται για τους εργαζόμενους που αν και θεωρούσαν λάθος την κατάργηση των Φορέων Διαχείρισης, εντούτοις στήριξαν με την καθημερινή τους εργασία και επαγγελματισμό το νέο σχήμα διοίκησης του ΟΦΥΠΕΚΑ».