Η φαντασίωση του Love Jihad
Η
RSS απαγορεύθηκε δύο φορές στην ινδική επικράτεια. Η πρώτη το 1948, μετά τη δολοφονία του Ματχάμα Γκάντι, που διαπράχθηκε από έναν πρώην υποστηρικτή της, και η δεύτερη το 1975, επί διακυβέρνησης της Ίντιρα Γκάντι, σε μια περίοδο όπου η χώρα είχε κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Τότε η ηγεσία της οργάνωσης αποφάσισε να αυξήσει τη διείσδυσή της στην ινδική διασπορά ανοίγοντας παραρτήματα στο εξωτερικό. Το 1976 ορισμένοι υποστηρικτές της στο Ηνωμένο Βασίλειο ίδρυσαν τη Friends of India Society International (FISI), της οποίας ο πρωταρχικός σκοπός είναι η υπεράσπιση της hindutva. Η οργάνωση παρέμεινε ενεργή τόσο στη Βρετανία όσο και στην ηπειρωτική Ευρώπη, κυρίως στο Παρίσι.
Για τους οπαδούς της, η Ινδία είναι μια ινδουιστική χώρα: όλοι οι ινδουιστές μπορούν να επικαλεστούν ότι ανήκουν στην Ινδία ακόμα κι αν δεν ζουν στην επικράτειά της. Οι υπόλοιποι στην καλύτερη περίπτωση θεωρούνται προσκεκλημένοι και στη χειρότερη εισβολείς. Συνεπώς, οφείλουν να εντοπίζονται, να ελέγχονται, να στερούνται ορισμένων δικαιωμάτων, ακόμα και να εκδιώκονται από τη χώρα ή και να εξοντώνονται (1). Οι μη ινδουιστικές μειονότητες, δηλαδή κυρίως οι μουσουλμάνοι (13% του πληθυσμού) και οι χριστιανοί (2,3%), είναι τα πρώτα θύματα των οπαδών αυτής της ιδεοΓια τους οπαδούς της RSS η Ινδία είναι μια ινδουιστική χώρα: όλοι οι ινδουιστές μπορούν να επικαλεστούν ότι ανήκουν στην Ινδία ακόμα κι αν δεν ζουν στην επικράτειά της. Οι υπόλοιποι στην καλύτερη περίπτωση θεωρούνται προσκεκλημένοι και στη χειρότερη εισβολείς
λογίας, όπως επίσης και η κάστα των νταλίτ (ανέγγιχτων) και οι πληθυσμοί των διάφορων αυτόχθονων φυλών (2). Στα θύματα θα πρέπει να προστεθούν και οι γυναίκες (ακόμα και οι ινδουίστριες) μόλις αρχίσουν να αποκλίνουν από τις αρχές της πατριαρχικής κοινωνίας.
Για παράδειγμα, οι εθνικιστές καταγγέλλουν τους μεικτούς γάμους και επισείουν τον κίνδυνο του «Love Jihad», του «τζιχάντ μέσω γάμου», το οποίο υποτίθεται πως αποσκοπεί στον προσηλυτισμό των ινδουιστριών ώστε οι απόγονοί τους να γίνουν μουσουλμάνοι. Αυτή η παρανοϊκή φαντασίωση, σύμφωνα με την οποία η πλειονότητα του πληθυσμού απειλείται από μια μειονότητα, κυρίως μουσουλμανική, μεταφράζεται σε εκστρατείες δυσφήμησης και σε επιθέσεις εναντίον της. 1. Βλ. Pierre Daum, «En Inde, la chasse aux “infiltres”», Le Monde diplomatique, Μάρτιος 2020.
2. (Σ.τ.Μ.) Στην Ινδία υπάρχει τεράστια φυλετική και γλωσσική ποικιλομορφία, με 533 «αυτόχθονες φυλές», που αποτελούν περίπου το 8% του πληθυσμού. Βρίσκονται εκτός του ινδουιστικού συστήματος των καστών, ζουν συνήθως σε απομονωμένες περιοχές και επιδίδονται σε πρωτόγονη γεωργία και κτηνοτροφία, ενώ η ινδική νομοθεσία αναγνωρίζει την ύπαρξή τους.