Πλωτοί τόποι

Κάποτε

υπήρχε το σχέδιο για την επέκταση του τροχοδρόμου 03/21 του αεροδρομίου του Ελληνικού στη θάλασσα, που όμως απορρίφθηκε λόγω των διεθνών εξαρτήσεων της χώρας. Την ίδια εποχή έγινε το Διεθνές Αεροδρόμιο Kansai, που είναι το δεύτερο διεθνές αεροδρόμιο της Ιαπωνίας και βρίσκεται σε ένα τεχνητό νησί στη μέση του κόλπου της Οσάκα. Οι μελλοντολογικοί στοχασμοί δεν έλειψαν τελείως από τη χώρα μας. Ο πανεπιστημιακός Ιορδάνης Στυλίδης επιβλέπει μια εργασία τεσσάρων φοιτητριών η οποία αναφέρεται στον «εποικισμό» του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τον άνθρωπο. Φυσικό είναι η εργασία αυτή να φαίνεται ελαφρώς σνομπ αν λάβουμε υπόψη τα κύρια δεδομένα από την αναζήτηση νέων τόπων για την εγκατάσταση του ανθρώπου. Η Γη διαθέτει επαρκείς εδαφικούς πόρους για την εγκατάσταση νέου πληθυσμού, μάλιστα δε οι μορφές δόμησης καθ’ ύψος επιτρέπουν μεγάλη πυκνότητα - π.χ., Χόνγκ Κόνγκ, Σιγκαπούρη, Νέα Υόρκη. Η νεομαλθουσιανή άποψη περί μη επάρκειας των μέσων συντήρησης σε ένα ανώτερο μέγεθος πληθυσμού έχει αντικρουστεί επιτυχώς από διάφορους αναλυτές - ακόμη και από τον Αντρέ Γκορζ.

Το τεύχος «Πλωτοί τόποι» περιέχει το κείμενο με την περιγραφή των έργων από την πολιτική, την αισθητική και την τεχνική σημασιοδότηση. Οι τέσσερις νέες γυναίκες που διάλεξαν να αντιπαρατεθούν με μια πρόκληση έξω από τα καθιερωμένα της τυπικής εκπαίδευσής τους στην Αρχιτεκτονική είναι η Φωτεινή Λούπη, η Φωτεινή Κραβαρίτη, η Δέσποινα Σαχπάζη και η Ευλαλία Λιθαδιώτη. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο διαμορφώνονται νέες τάσεις όσον αφορά τη διαχείριση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Τον Απρίλιο αυτής της χρονιάς οι ηγέτες εννέα χωρών διατύπωσαν τη Διακήρυξη της Οστάνδης, τονίζοντας την αναγκαιότητα μιας υπεράκτιας πολιτικής για την άντληση ενέργειας.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι η απόφαση του Βελγίου, της Δανίας, της Ολλανδίας και της Γερμανίας να σχηματίσουν ένα σύμπλεγμα «ενεργειακών νησιών» για την άντληση αιολικής ενέργειας χωρίς βλαπτικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και στις τοπικές κοινότητες.

Το σχέδιο περιλαμβάνει την κατασκευή δύο νησιών: Το ένα θα βρίσκεται στη Βόρεια Θάλασσα, αρχικά θα εξυπηρετεί εγκαταστάσεις 3 GW υπεράκτιων αιολικών πάρκων και στη συνέχεια θα επεκταθεί στα 10 GW. Το δεύτερο νησί θα βρίσκεται στη Βαλτική, απ’ όπου η ηλεκτρική ενέργεια από υπεράκτια αιολικά πάρκα θα διοχετεύεται σε δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας στη Δανία και στις γειτονικές χώρες.