Ο γρίφος της Μπαχμούτ
Για «απελευθέρωση» μιλά η Μόσχα, αλλά το Κίεβο αφήνει να εννοηθεί ότι οι δυνάμεις του προβαίνουν σε τακτική αναδίπλωση και όχι σε υποχώρηση
Αδιευκρίνιστο
ήταν μέχρι χθες το απόγευμα αν η μαρτυρική Μπαχμούτ στο ανατολικό ουκρανικό μέτωπο, μια πόλη-φάντασμα εδώ και καιρό, ισοπεδωμένη εντελώς ύστερα από έναν χρόνο άγριων και φονικών μαχών, έπεσε τελικά στα χέρια των Ρώσων.
Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε την «απελευθέρωσή» της το Σάββατο και ο Πούτιν ευχαρίστησε τον Πριγκόζιν και τη Wagner για την «επιτυχία» τους, ενώ ο Ζελένσκι από τη Χιροσίμα, όπου συμμετείχε στη σύνοδο του G7, είπε με τη σειρά του ότι «η Μπαχμούτ είναι πια μόνο μέσα στις καρδιές μας». Η διατύπωση αυτή «μεταφράστηκε» από τα ΜΜΕ ως παραδοχή ήττας και η είδηση ότι η πόλη καταλήφθηκε έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου. Λίγο αργότερα, ωστόσο, ο Ουκρανός Πρόεδρος ανασκεύασε τις δηλώσεις του, διαψεύδοντας την κατάληψη και επιμένοντας πως οι Ουκρανοί συνεχίζουν να μάχονται στην περιοχή. Ερωτηθείς πριν από τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο Μπάιντεν στο περιθώριο της συνόδου αν η πόλη βρίσκεται ακόμα υπό τον έλεγ
χο της Ουκρανίας, ο Ζελένσκι είπε επί λέξει στους δημοσιογράφους: «Νομίζω πως όχι». Και πρόσθεσε: «Σήμερα η Μπαχμούτ είναι μόνο στις καρδιές μας». Ο γραμματέας Τύπου της ουκρανικής Προεδρίας διευκρίνισε αργότερα ότι ο Ζελένσκι απαντούσε σε διαφορετικό μέρος της ίδιας ερώτησης. «Πολεμάμε χάρη στο θάρρος του λαού μας, των πολεμιστών μας. Καταλαβαίνω ξεκάθαρα τι έχει συμβεί στην Μπαχμούτ. Δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σας τις απόψεις του στρατού μας όσον αφορά την τακτική. Ως και σήμερα η πόλη δεν ελέγχεται από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Δεν υπάρχουν δύο ή τρεις ερμηνείες αυτών των λέξεων» είπε διευκρινιστικά ο Ουκρανός Πρόεδρος.
Με την πλήρη έλλειψη ανεξάρτητων πηγών σ’ ένα από τα πλέον σημαντικά θέατρα επιχειρήσεων, που έχει εξαντλήσει και τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και όπου ουσιαστικά κρίνεται η τύχη του πολέμου, είναι αδύνατο να υπάρξει οποιαδήποτε καθαρή, ή έστω σχετικά καθαρή, εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί. Σίγουρα οι Ρώσοι έχουν πετύχει κάποιους, αν όχι τους περισσότερους, στόχους τους, βοηθούμενοι σαφώς από την αριθμητική υπεροχή τους, και σίγουρα οι Ουκρανοί δεν πρόκειται απλώς να σηκωθούν και να φύγουν από εκεί, τουλάχιστον μέχρι οι ρωσικές δυνάμεις να εδραιώσουν τον έλεγχό τους. Μάλιστα, οι Ουκρανοί στρατιωτικοί δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα των πραγμάτων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η μάχη κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει.
Διαφορετική εικόνα
Δίνοντας ένα αχνό περίγραμμα της ουκρανικής τακτικής, ανώτατος Ουκρανός στρατηγός τον οποίο επικαλείται ο Guardian ανέφερε ότι οι δυνάμεις του Κιέβου ελέγχουν ένα «ασήμαντο» τμήμα της ανατολικής πλευράς της Μπαχμούτ, αλλά αυτό το «έρεισμα» είναι αρκετό για να τις βοηθήσει να εισέλθουν στην κατεστραμμένη πόλη «όταν αλλάξει η κατάσταση». Σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Telegram ο στρατηγός Ολεξάντρ Σιρσκίι είπε συγκεκριμένα ότι οι δυνάμεις του Κιέβου προελαύνουν προς τις ρωσικές δυνάμεις στα προάστια της Μπαχμούτ και πως πλησιάζουν σε μια «τακτική περικύκλωση» της πό
λης. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τη στόχευση των ισχυρισμών της μιας ή της άλλης πλευράς, με φόντο τη σύνοδο του δυτικού στρατοπέδου στη Χιροσίμα ν’ αποφασίζει τις επόμενες κινήσεις του, το διπλωματικό πόκερ γίνεται όλο και πιο «τζογαδόρικο». Ο Ζελένσκι παίρνει για πολλοστή φορά αυτό που θέλει, αφενός χειροπιαστή στρατιωτική βοήθεια, αφετέρου πολιτική υποστήριξη, και οι Δυτικοί, από την άλλη, κάνουν ακόμα μια επίδειξη βούλησης και αποφασιστικότητας. Ταυτόχρονα, ο Πούτιν κερδίζει τη μάχη των εντυπώσεων στο εσωτερικό και στέλνει το σήμα της ρωσικής ισχύος ν’ ακουστεί έως τη μακρινή Χιροσίμα. Ωστόσο, μπορεί να φαίνεται ότι αποκτά πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά την ίδια ώρα έχει αστοχήσει εντελώς στον ευρύτερο στόχο του να κρατήσει τη ΝΑΤΟϊκή επέκταση μακριά από τα ρωσικά σύνορα. Εν μέσω πολέμου η Ουκρανία γίνεται ντε φάκτο το νέο μέλος της Συμμαχίας, παίρνοντας το ένα μετά το άλλο τα δυτικά όπλα, η απόκτηση των οποίων μέχρι και πριν από έναν χρόνο φάνταζε ταμπού.