Ο κίνδυνος και η προοπτική

Η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής έχει ιστορικό χαρακτήρα. Το αν θα αναπαραχθεί το σοκ της ήττας και θα φουντώσει μια καταστροφική εσωστρέφεια ή αν θα δώσει σήμα αντεπίθεσης, ανασυγκρότησης και επανεκκίνησης, ένα άλμα προς τα εμπρός, αποτελεί ένα δίλημμα που θα κρίνει την πορεία προς τις κάλπες της 25ης Ιουνίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. οφείλει να σταθεί με ειλικρίνεια στα λάθη και στις αδυναμίες, να αναγνωρίσει τις ευθύνες σε όλα τα επίπεδα. Να εξηγήσει και να επεξεργαστεί το γιατί δεν έπεισε και γιατί δεν κατάφερε να επικοινωνήσει το πρόγραμμα και τις θέσεις του, προκειμένου να βγάλει συμπεράσματα και να μην επαναλάβει τα όσα οδήγησαν στο αποτέλεσμα των εκλογών. Οι εκλογές που έρχονται σε έναν μήνα από σήμερα είναι μια νέα μάχη. Το αποτέλεσμα της Κυριακής δεν γράφτηκε στην πέτρα, αφού η ψήφος στη Ν.Δ. εμπεριείχε έντονο το στοιχείο της διαμαρτυρίας για την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. -στοιχείο πρωτοφανές- και της χαλαρότητας. Την ίδια ώρα, το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης πέρα και έξω από κάθε έλεγχο, που, όπως ομολόγησε κυνικά ο Γεωργιάδης, θέλει 180 βουλευτές για να αλλάξει το σύνταγμα ξηλώνοντας κεκτημένα της Ελληνικής Δημοκρατίας, χτυπάει καμπανάκι για τους δημοκρατικούς πολίτες, ακόμα και ψηφοφόρους της Ν.Δ. Η χαμηλή συσπείρωση και οι μετακινήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε άλλα κόμματα αποδεικνύουν ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που μπορούν να επιστρέψουν στην κάλπη του κόμματος της Κουμουνδούρου. Αρκεί να τους προσεγγίσει, να τους ακούσει, να τους πείσει. Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης, της συντροφικότητας και της ανατροπής του βαριά αρνητικού για την κοινωνία συσχετισμού. Δεν είναι μόνο εφικτό. Είναι αναγκαίο.