Χάνει την κοινωνία
Η αντίδραση της κυβέρνησης στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που την καταδικάζει για παραβιάσεις του Κράτους Δικαίου, όπως και οι πρόσφατες επιθέσεις κυβερνητικών παραγόντων σε δημοσιογράφους που τολμούν να τους κάνουν κριτική δείχνουν ότι η κυβέρνηση κινείται μεταξύ αμηχανίας, πανικού και αλαζονείας. Είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει υπαρκτά μέτωπα και καταγράφει απώλειες, οι οποίες, όπως προεξοφλούν και δικοί της βουλευτές, θα αποτυπωθούν και στις ευρωεκλογές ανεξάρτητα από το αν θα ενισχυθεί το αριστερό ή το δεξί φάσμα του πολιτικού συστήματος.
Απέτυχε να περιθωριοποιήσει τους αγρότες
Στο αγροτικό η κυβέρνηση απέτυχε να απαξιώσει και να περιθωριοποιήσει τις κινητοποιήσεις, μολονότι η πλειονότητα των αγροτών είναι δικοί της ψηφοφόροι - σε ποσοστό περί το 48%. Η αδυναμία να αντιμετωπίσει τα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα του αγροτικού χώρου δημιουργεί την προοπτική να χάσει την προνομιακή θέση που έχει κατακτήσει από το 2000. Το χειρότερο είναι ότι, δίχως στρατηγική και κολλημένη στον μπούσουλα της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, η κυβέρνηση δεν διαθέτει πλέον εργαλεία. Οι αγρότες έχουν μπροστά τους όχι μόνο τα χαμηλά εισοδήματα και τα αυξημένα χρέη, αλλά είναι αντιμέτωποι με το φάσμα του ξεκληρίσματος από τη γη τους. Γι’ αυτό και όλα τα κόλπα που επιστράτευσε το Μαξίμου δεν απέδωσαν και τα μπλόκα παραμένουν.
Πειστικές οι φοιτητικές κινητοποιήσεις
Απώλειες όμως καταγράφει η κυβέρνηση και στον εκπαιδευτικό χώρο, αν και εκεί ήταν πιο εύκολο να διαβάλει το φοιτητικό κίνημα και να καταφύγει στην καταστολή. Οι καταλήψεις και οι μαζικές κινητοποιή
σεις των φοιτητών συνεχίζονται. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν κερδίζουν έδαφος - τουλάχιστον όχι στην εκπαιδευτική κοινότητα και σε ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας που είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι τα περί «ενίσχυσης της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης» είναι προπέτασμα καπνού και προφάσεις εν αμαρτίαις. Το σύστημα εισαγωγής στα ιδιωτικά πανεπιστήμια που εξήγγειλε ο Κυριάκος Πιερρακάκης δεν εξασφαλίζει καμία αξιοκρατία, αφού θα επιτρέπει την εισαγωγή στις κορυφαίες σχολές (Ιατρικές, Νομικές, Πολυτεχνικές) με τα μισά μόρια σε σχέση με τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Μπορεί να γίνει η πρόβλεψη ότι η Ν.Δ. θα χάσει ακόμα μία γενιά λόγω της ιδεοληπτικής της εμμονής. Σταδιακά γίνεται πεποίθηση σε ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας ότι η Παιδεία θα ακολουθήσει τον κατήφορο της δημόσιας Υγείας, όπου τα νοσοκομεία καταρρέουν και η περίθαλψη, από κοινωνικό αγαθό, μεταλλάσσεται σε ένα πεδίο κερδοφορίας, όπου θα μπορούν να αντεπεξέρχονται μόνο τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα.
Μεταξύ αμηχανίας, πανικού και αλαζονείας κινείται το Μαξίμου. Είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει υπαρκτά μέτωπα και καταγράφει απώλειες, οι οποίες γαλάζιοι βουλευτές προεξοφλούν ότι θα αποτυπωθούν και στις ευρωεκλογές
Η ακρίβεια απομακρύνει τη μεσαία τάξη
Το ευρύτερο φόντο της αποτυχίας της κυβέρνησης δίνεται από την παρατεταμένη ακρίβεια, η οποία αφενός κατατρώει τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης και αφετέρου καταρρίπτει τον πυρήνα των διακηρύξεών της για την απελευθέρωση των αγορών και τον ανταγωνισμό. Το αποτέλεσμα της εκτεταμένης απορρύθμισης ήταν να επικρατήσουν καρτέλ, ολιγοπώλια και εναρμονισμένες τακτικές κατά παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού. Παράλληλα με το ξεκλήρισμα ενός τμήματος των παραδοσιακών αγροτών επεκτείνεται και το κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων και επαγγελματιών, πάντα προς όφελος των μεγάλων συγκεντρώσεων. Αν και τα φαινόμενα δεν είναι καινούργια, μέχρι στιγμής δεν μετατρέπονταν σε πολιτική φθορά αφενός λόγω της μιντιακής υπεροπλίας της κυβέρνησης και αφετέρου γιατί υπήρχε ακόμη το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Κόλαφος από το Ευρωκοινοβούλιο
Πλήγμα στο πλαίσιο αυτό για την κυβέρνηση συνιστά το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου. Η επίθεση κατά της Ευρωβουλής για «προσπάθεια δυσφήμησης της Ελλάδας» και τα επιχειρήματα περί «διεθνούς συνωμοσίας κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη» κινούνται στο όριο της γραφικότητας. Φυσικά, πλήττεται το προσωπικό προφίλ του Κ. Μητσοτάκη, που πρέπει μετά την εξέλιξη αυτή να εγκαταλείψει τις όποιες προσδοκίες για ευρωπαϊκό αξίωμα.
Πλήγμα από τον γάμο των ομοφύλων
Η κυβέρνηση όμως καταγράφει απώλειες και στο δεξιό ακροατήριο λόγω του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Συνέβαλε σ’ αυτό η μετωπική αντιπαράθεση με το Μαξίμου του Αντώνη Σαμαρά και της ιεραρχίας της Εκκλησίας, που σ’ αυτό το θέμα δεν συμμερίζονται ότι ενδεχόμενη αποδυνάμωση της κυβέρνησης θα ενισχύσει τους αντιπάλους. Προφανώς το δεξί άκρο της Ν.Δ. στο συγκεκριμένο ζήτημα, που αγγίζει το δικό της ταυτοτικό τρίπτυχο «Πατρίς- Θρησκεία-Οικογένεια», θεωρεί πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον νεοφιλε
λεύθερο Κ. Μητσοτάκη και στη «δικαιωματιστική Αριστερά». Ενώ μέχρι στιγμής, βοηθούσης της δαιμονοποίησης του Αλέξη Τσίπρα, η δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. συγκρατούσε τις απώλειες, τώρα το εσωτερικό ρήγμα γύρω από ένα ταυτοτικό ζήτημα απελευθερώνει τις διαρροές ψηφοφόρων. Ένας κρίσιμος αριθμός γαλάζιων στελεχών διαχωρίζει τη θέση του και δείχνει πλέον να αδιαφορεί για το αν θα αποδυναμωθεί το σύστημα Μητσοτάκη.
Απαξιώνεται το προφίλ του μεταρρυθμιστή Μητσοτάκη
Συνολικά η κυβέρνηση δεν έχει λύσεις στο οικονομικό ζήτημα -ακρίβεια, συρρίκνωση αγροτών και μικρομεσαίων, υπερχρέωση νοικοκυριών-, η υποβάθμιση της Δημοκρατίας, όπως καταγράφει το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, απαξιώνει το αφήγημα του «κεντρώου και φιλελεύθερου Μητσοτάκη», ενώ το άνοιγμα στον πολιτισμικό νεοφιλελευθερισμό της στερεί την παραδοσιακή συντηρητική βάση. Είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί ελιγμοί δεν συγκρατούν στο πλαίσιο της πολυσυλλεκτικής Ν.Δ. τις ετερόκλητες δυνάμεις (συντηρητικοί δεξιοί, πρώην σημιτικοί, μητσοτακικοί φιλελεύθεροι κ.λπ.), αλλά τείνουν να αυξήσουν τις συγκρούσεις και τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Βεβαίως, όπως λέγεται στα πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα, «ο Κ. Μητσοτάκης είναι ακόμη πολύ ισχυρός, καθώς ελέγχει τη διαφθορά και την κατανομή ευρωπαϊκού και κρατικού χρήματος». Μέσα σε αυτή την πολιτική συγκυρία, όπου η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη καταγράφοντας απώλειες και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ- Π.Σ. είναι σε διαδικασία ανασυγκρότησης που θα κλιμακωθεί μέχρι το 4ο Συνέδριο, προκαλούν εντύπωση πρωτοβουλίες που αναπαράγουν την εσωστρέφεια -δίχως να έχουν κάτι να προσφέρουν- και τραβάνε την προσοχή. Η συζήτηση για τις προοπτικές της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς ανάλογα με το ποσοστό των ευρωεκλογών τέσσερις μήνες πριν από τις ευρωεκλογές μόνο την κυβέρνηση βοηθά εκ του αποτελέσματος και χωρίς καμία διάθεση για δίκη προθέσεων.