Μάθημα με θέα

Η Καντίρ ελπίζει ότι σε ένα χρόνο θα έχουν μαζευτεί τα συντρίμμια στην Αντάκια Η υπεύθυνη του πλωτού σχολείου Ζεϊνέπ Σαχίν είναι περήφανη για τις επιδόσεις των παιδιών Η

Ζεϊνέπ Σαχίν είναι μια γυναίκα δυναμική. Διευθύνει εδώ και δέκα μήνες ένα πλωτό σχολείο και οικοτροφείο δεμένο στο λιμάνι του Ισκέντερουν, στον κόλπο της Αλεξανδρέττας. «Προσπαθούμε να δώσουμε στα παιδιά μια αίσθηση κανονικότητας», λέει, «να επουλώσουμε τα τραύματά τους». Το σχολείο λέγεται «Karadeniz Lifeship Rauf Bey Akademi» και φιλοξενεί 1.200 μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου και Λυκείου. Τα 400 από τα παιδιά μένουν οικότροφα, ενώ εντός του πλοίου ζουν και οι περισσότερες καθηγήτριες και καθηγητές.

Η Ζεϊνέπ μας ξεναγεί στο τεράστιο καταμαράν, το οποίο διαμόρφωσε σε σχολείο η Κaradeniz holding. Η νομαρχία του Χατάι χρηματοδοτεί τη λειτουργία του και δουλεύουν σ’ αυτό πολλοί εθελοντές. Τα παιδιά λείπουν σήμερα. Έχουν πάει να δουν τις οικογένειές τους -ή ό,τι απέμεινε από αυτές- στους γύρω καταυλισμούς από κοντέινερ.

Η Ζεϊνέπ δούλευε σ’ αυτό το πλοίο πριν από τους σεισμούς. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία το είχε διαμορφώσει σε ένα είδος πλοίου πρώτης ανάγκης και αρωγής για την περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού στην Πόλη. Όταν λοιπόν κατέρρευσε από τον σεισμό το σχολικό συγκρότημα Osman Otken Anatolian στο κέντρο του ΙσκέΜέχρι το βράδυ της παραμονής των εγκαινίων από τον Ερντογάν εργάτες έχτιζαν το κεντρικό νοσοκομείο του Χατάι

ντερουν, το ήδη διαμορφωμένο πλοίο έφτασε και έδεσε στο λιμάνι της πόλης και κατέληξε να παίζει τον ρόλο σχολείου - οικοτροφείου.

Η θέα από τις μισές τάξεις είναι μαγευτική, από τα τεράστια φινιστρίνια μπορεί να δει κανείς όλο τον κόλπο της Αλεξανδρέττας. Αν ήμουν στη θέση των παιδιών, δεν θα μπορούσα παρά να χαζεύω την ώρα του μαθήματος. Πάντως, κανένα παιδί δεν χαζεύει την ώρα των ασκήσεων για σεισμούς, πλημμύρες και φωτιές. «Κάνουν αυτές τις ασκήσεις με θρησκευτική επιμονή», λέει η Ζεϊνέπ, «τρέμουν τους σεισμούς και νιώθουν πιο ασφαλή πάνω στο πλοίο». Τα παιδιά είναι ψυχικά τραυματισμένα, πολλά από αυτά έχουν χάσει γονείς κι αδέλφια. Ωστόσο, οι τελειόφοιτες και τελειόφοιτοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο - και ελπίζουν σε μια υποτροφία που θα τα οδηγήσει σε κάποια σχολή μακριά από την κατεστραμμένη πόλη.

Γύρω τριγύρω φορτηγά γεμάτα μπάζα πάνε κι έρχονται, αδειάζουν το φορτίο τους στη θάλασσα. Οι ζημιές που υπέστη αυτό το σημαντικό εμπορικό λιμάνι -αλλά και μεγάλη στρατιωτική βάση- από τους σεισμούς της 6ης Φεβρουαρίου ήταν τεράστιες, τα σημάδια της καταστροφής είναι παντού.

Ο Καχραμάν Κανάτ λέει τον πόνο του στους δημοσιογράφους