Κόμμα, κράτος, Δημοκρατία

Στην

κοινωνία αντιπαρατίθενται δύο κόσμοι: οι δυνάμεις της παραγωγής (εργαζόμενοι, επαγγελματίες, αγρότες, πρεκαριάτο) και η διεφθαρμένη πλουτοκρατία. Επειδή ο κατακερματισμός των δυνάμεων της παραγωγής καθιστά απίθανη μια αυθόρμητη ή συντονισμένη μαζική αντίδραση και επειδή η πλουτοκρατία ελέγχει τη Δικαιοσύνη (ισχυρές ενδείξεις) αλλά και την ενημέρωση, προβάλλοντας στο προσκήνιο δημοσιογράφους-παπαγάλους, αστέρες της τηλεόρασης, του μαζικού θεάματος και του αθλητισμού, για παραπλάνηση της κοινής γνώμης και την κατασκευή μιας εικόνας ευημερούσας κοινωνίας των ίσων τάχα ευκαιριών, εξ ορισμού καταλύεται η Δημοκρατία. Τυπικό παράδειγμα, το καθεστώς Μητσοτάκη. Βασικές αρχές προς την κατεύθυνση προστασίας της δημοκρατίας είναι, κατά τη γνώμη μου, δύο: αυτή που αφορά τη λειτουργία του ίδιου του κόμματος και αυτή που αφορά την οργάνωση του κράτους. Το κόμμα πρέπει να είναι μη αρχηγοκεντρικό και απαλλαγμένο από παλαιοκομματικού τύπου νοοτροπίες για την προσπάθεια δημιουργίας εσωκομματικών σφαιρών επιρροής. Όργανα εκλεγμένα από τη βάση, που λειτουργούν δημοκρατικά με την αρχή της πλειοψηφίας. Με ανώτατο όργανο του κόμματος το εκάστοτε συνέδριο, τακτικό ή έκτακτο, στο οποίο υποτάσσονται ο πρόεδρος και η Κεντρική Επιτροπή. Έλεγχος από κάτω προς τα πάνω. Οι Ο.Μ. να ελέγχουν και να καλούν τις Νομαρχιακές

σε εξηγήσεις, οι Νομαρχιακές την Κεντρική Επιτροπή και η Κεντρική Επιτροπή τον πρόεδρο. Όχι σε αποφάσεις κεκλεισμένων γραφείων.

Οσον αφορά το κράτος, στόχος πρέπει να είναι η πραγματική αξιοκρατία, διαφάνεια και δικαιοσύνη, με ισονομία χωρίς ασυλίες. Κράτος Δικαίου που σέβεται το σύνταγμα, τις ανεξάρτητες Αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κράτος πρόνοιας που προφυλάσσει τα κοινωνικά αγαθά από την εμπορευματοποίηση, ελαχιστοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τις ανισότητες. Στο πλαίσιο αυτό, απαραίτητη είναι η κατάργηση των περισσότερων άρθρων του 4622/2019 (τροποποίηση 4965/2022), που σκοπό έχει να παρεμβαίνει το καθεστώς στη δικαστική εξουσία, στη λειτουργία των ανεξάρτητων Αρχών, να ελέγχει ο πρωθυπουργός την ΕΥΠ. Η συγκεντρωτική τερατώδης Προεδρία της Κυβερνήσεως που βολεύει ημετέρους να περιοριστεί

στα απαραίτητα. Αποκατάσταση ΑΣΕΠ και προσλήψεις μέσω αυτού. Δίκαιη αναδιανομή του Ταμείου Ανάκαμψης. Πρόσβαση σε τραπεζικά δάνεια από κάθε επιχειρηματία. Κοινοκτημοσύνη κοινωνικών αγαθών. Θέσπιση νόμων για τη λειτουργία της Τεχνητής Νοημοσύνης. Διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας με ταυτόχρονη προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας ανεξαρτήτου δόγματος. Έναρξη συζήτησης για διαχωρισμό της εκτελεστικής από τη νομοθετική εξουσία, όπως ισχύει ήδη σε άλλα κράτη (συνταγματική αναθεώρηση). Έναρξη συζήτησης για την ανάπτυξη μεθόδων που ενισχύουν τη συμμετοχική δημοκρατία.

Η δημοκρατία πρέπει να διαπερνά τα πάντα: το κράτος, την οικονομία, την κοινωνία, την προσωπική μας ζωή.

* Ο δρ Ιωάννης Μπαλτάς είναι μέλος της Ο.Μ. Επανομής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.