Δέκα θέσεις του Φεβρουαρίου

το Συνέδριο θα είναι από τα πιο σημαντικά για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύω:

1) Στη δύναμη των αριστερών, ριζοσπαστικών ιδεών της Αριστεράς. Γιατί δεν νοείται Αριστερά της ανατροπής χωρίς ιδεολογία της ανατροπής.

2) Στο πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου άνθρωποι από διάφορες διαδρομές, πολιτικές και ιδεολογικές, συνυπάρχουν, ενώνονται και επιχειρούν πολιτικά για την εναλλακτική κοινωνία της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης. 3) Στην Αριστερά που παλεύει για την αναδιανομή του πλούτου, που θεωρεί τις ανισότητες, με όποια μορφή και αν εκδηλώνονται, ως το DNA του καπιταλισμού. Γι’ αυτό ο καπιταλισμός δεν ελέγχεται, δεν εξανθρωπίζεται, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ευημερία και δικαιώματα στην κοινωνία των πολλών. Η εναλλακτική πρόταση στον καπιταλισμό δεν είναι ο... καπιταλισμός.

4) Στην πάλη για τα δικαιώματα, από τη βάση της οικονομίας έως τη σφαίρα των πολιτικών δικαιωμάτων. Αγώνας για τα δικαιώματα χωρίς αγώνα για τις ανισότητες δεν ταιριάζει στην Αριστερά και διευκολύνει τη δεξιά παράταξη να εμφανίζεται και αυτή ως υπέρμαχος των δικαιωμάτων. 5) Στις ιδέες της Αριστεράς όπως έχουν εκφραστεί στα τωρινά προσυνεδριακά κείμενα, αλλά και στις παλαιότερες κεντρικές θέσεις μας, με τις οποίες απευθυνόμαστε σε όλο τον απλό κόσμο. Δεν χαρίζουμε σε κανέναν τους ανθρώπους του μόχθου και του καθημερινού μεροκάματου. Γι’ αυτό συζητάμε συνεργασίες με όμορους πολιτικά χώρους, δεν συζητάμε συγχωνεύσεις και αφομοιώσεις. 6) Στο κοινωνικό, λειτουργικό, αποτελεσματικό αλλά προπάντων δημοκρατικό κράτος, κορυφαίο μέλημα του οποίου θα είναι να δώσει προτεραιότητα στην Παιδεία και στην Υγεία, με τεράστιες δαπάνες που θα μεταφερθούν από την ιδιωτική στη δημόσια σφαίρα. Γι’ αυτό η θέση μας απέναντι στις στρατιωτικές δαπάνες δεν συνάδουν με τη στρατηγική αναδιανομής του πλούτου του ΣΥΡΙΖΑ. 7) Αριστερά και γείωση με το μαζικό κίνημα είναι έννοιες αξεχώριστες. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η μόνη Αριστερά που τις ξεχώρισε. Πώς το κατάφερε είναι πρώτα αξιοθαύμαστο και μετά για ανάλυση πολιτική, ψυχοθεραπευτική και ό,τι άλλο θέλετε να σκεφτείτε. 8) Η δράση, η εξωστρέφεια και η κινηματική αντίληψη της Αριστεράς πρέπει να εκφράζουν και να καθορίζουν την ταυτότητα του αριστερού πολίτη.

9) Η Αριστερά έχει την υποχρέωση και την ευθύνη να αντισταθεί στη μετατροπή της πολιτικής σε μια τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία και με τον κόσμο αποχαυνωμένο από την ισχυρή προπαγάνδα των συμφερόντων.

10) Στην οραματική Αριστερά της ουτοπίας σήμερα, της ελπίδας αύριο, που ξεκολλά τον κόσμο από τον βάλτο και την απογοήτευση και του δίνει αυτό που χαρακτηρίζει την Αριστερά ολούθε στον κόσμο, τον σοσιαλισμό με Δημοκρατία, ελευθερία και προπάντων ευημερία. Είναι το ιστορικό πλεονέκτημά μας.

* Ο Χρύσανθος Μπότας είναι μέλος της Ο.Μ. Χολαργού-Παπάγου