O διάβολος δεν υπάρχει (Evil does not exist)
Σκηνοθεσία: Ριουσούκε Χαμαγκούτσι Πρωταγωνιστούν: Χιτόσι Ομίκα, Ρίο Νισικάουα, Αγιάκα Σιμπουτάνι
Σε ένα απομονωμένο χωριό κατοικεί μια μικρή κοινότητα ανθρώπων που συμβιώνουν με το φυσικό τους περιβάλλον, εκεί που ο Τακούμι ζει με την κόρη του και εργάζεται ως ξυλοκόπος και συλλέκτης νερού. Η τοποθεσία βρίσκεται αρκετά κοντά στο Τόκιο ώστε να είναι εύκολη η πρόσβαση με αυτοκίνητο αλλά και αρκετά μακριά ώστε τα τοπία να μοιάζουν με καταφύγιο από τους ουρανοξύστες και τα γραφεία της πρωτεύουσας. Επομένως, το σημείο αποτελεί έναν ελκυστικό πιθανό τουριστικό προορισμό που μια εταιρεία με το όνομα Playmode ανυπομονεί να αναπτύξει και να εξευγενίσει. Οι εκπρόσωποι της εταιρείας (ευγενικοί και άσχετοι) αναλύουν τις λεπτομέρειες του λεγόμενου glamorous camping, το οποίο οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της αγοράς πουλάνε ως «Glam
ping », στα μέλη της κοινότητας και προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις.
Η ροή ενός ρυακιού, οι κελαρυστές ποιμενικές λιτανείες, το άγριο γουασάμπι και οι κορμοί των δέντρων είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που κυριαρχούν σ’ αυτή τη δια
λογιστική και συγκινητική ταινία του σκηνοθέτη του υπέροχου «Drive my car». Πρόκειται για μια ήσυχη παραβολή για τους κινδύνους της αλλοτρίωσης του περιβάλλοντος που ξεδιπλώνεται μέσα από υπέροχους διαλόγους, υπόγειο χιούμορ και γεωμετρικά πλάνα. Η στωική σκηνοθεσία δεν εξαντλείται στην εύκολη λύση της αγιοποίησης
της αγροτικής ζωής ούτε επενδύει μόνο στην ιδέα ότι ένας παραδοσιακός τρόπος ζωής είναι κατά κανόνα πιο ενάρετος από τη ζωή στην πόλη. Αλλά μετά έρχεται ένα εντελώς μπερδεμένο και δυσνόητο τέλος. Είναι σπάνιο οι τελευταίες σκηνές μιας ταινίας να αλλάζουν ουσιωδώς την ατμόσφαιρά της και ο Ρ. Χαμαγκούτσι ξαφνικά αφήνει την
προσεκτική, μελαγχολική αισιοδοξία του για κάτι πολύ πιο ψυχρό και διφορούμενο. Παρ’ όλες τις αδυναμίες του φιλμ, είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς έναν αριστοτέχνη σκηνοθέτη να φτιάχνει ένα τόσο καταπραϋντικό πορτρέτο της ανθρωπότητας για να μας υπενθυμίσει τελικά ότι το κακό ελλοχεύει παντού. §§§
Ρουστίκ παραβολή με οικολογικό πρόσωπο