Εκεί που το κακό παραμονεύει (When evil lurks)

nΣκηνοθεσία: Ντεμιάν Ρούγκνα Πρωταγωνιστούν: Εζεκιέλ Ροντρίγκεζ, Ντεμιάν Σαλομόν, Σιλβίνα Σαμπάτε

Δύο αδέλφια θα προσπαθήσουν να καταπολεμήσουν έναν αρχαίο δαίμονα που καιροφυλακτεί στο αγροτικό χωριό τους και σκοτώνει τα ζώα της περιοχής. Ο Αργεντινός σκηνοθέτης Ντέμιαν Ρούγκνα αξιοποιεί το υποβλητικό στοιχείο των δαιμονισμών και τη δυσοίωνη απειλή στους απομακρυσμένους αγρούς της επαρχίας μέσα από μια γκροτέσκα εικονογράφηση του αόρατου κακού. Βέβαια, το σενάριο δεν έχει δουλευτεί με όρεξη και στερείται φρέσκες ιδέες, γιατί αυτό που απομένει μετά τους τίτλους τέλους είναι πως το κακό εξαπλώνεται όπου εντοπίσει απουσία θεού και σφραγισμένες εκκλησίες. Απ’ την άλλη, το αίμα και η αηδιαστική θέα της σάπιας σάρκας που επιφυλάσσει αυτή η ταινία θα ανακατέψουν το στομάχι ακόμα και των πιο έμπειρων θεατών. Όχι πως ο πονηρός σκηνοθέτης δεν επιστρατεύει εύκολα κλισέ και κόλπα, που δεν είναι αντάξια ενός θρίλερ αξιώσεων, για να προκαλέσει την άμεση φρίκη και να συζητηθεί το όνομά του. Στο προσκήνιο έρχεται μια ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία είναι μία από

τις λίγες που ξέρει πώς να χρησιμοποιεί μια παράξενη συσκευή για να σκοτώνει τα δαιμονισμένα πλάσματα, και αυτή οδηγεί την ταινία στην ξέφρενη τελική ευθεία.

Μακάρι το σενάριο του Ρούγκνα να είχε περισσότερες στιγμές έντασης και λιγότερο φτηνό σοκ - μια σκηνή με έναν σκύλο και ένα μικρό κορίτσι θα σας κάνει να μετανιώσετε την ώρα και τη στιγμή που αποφασίσατε να δείτε την ταινία. Πάντως ο Ρούγκνα διαθέτει ταλέντο, αλλά δίνει στους λάτρεις του αίματος αυτό που ζητάνε, μερικές φορές με παραπανίσια δόση καφρίλας και με αχρείαστη ένταση, που θα ξεσηκώσει το εφηβικό κοινό το οποίο έχει όρεξη για ασυμμάζευτο gore.