Ακούραστοι οι φοιτητές, ετοιμάζονται για νέα κλιμάκωση
Πληθωρική και εμπνευσμένη η παρουσία των φοιτητών στο 7ο συνεχόμενο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Πέμπτης
Με αποκορύφωμα τη συνάντησή τους με τους μελισσοκόμους μπροστά από τη Βουλή, οι φοιτητές έστειλαν μήνυμα με τη νέα, πληθωρική και εμπνευσμένη για έβδομη συνεχή Πέμπτη κάθοδό τους στον δρόμο πως δεν... κουράζονται. Ίσα-ίσα, στην είδηση ότι η κυβέρνηση θα έφερνε χθες τελικά στη Βουλή το νομοσχέδιο, μια ανακοίνωση που έγινε την ίδια ώρα του συλλαλητηρίου, εκείνο που ακουγόταν να ψελλίζουν από τη μια αλυσίδα χεριών των μπλοκ ως την άλλη ήταν ένα «τώρα ξεκινάμε», που έπαιρνε διαφορετικά σχήματα και εκφράσεις. Μια εκείνη του φοιτητή που φώναζε δυνατότερα ένα σύνθημα, μια εκείνης της κοπέλας που έσφιγγε πιο δυνατά το δοκάρι που κρατούσε ψηλά το πανό. Πέρασαν τέσσερις και πλέον ώρες για να τυλίξουν τα πανιά τους οι φοιτητές. Έμειναν με τα σημάδια των ξύλων στις παλάμες.
Όπως κάθε Πέμπτη, όμως, το μήνυμα έπρεπε να ακουστεί καλά: «Ποτέ δεν θα ιδρύσετε σχολές ιδιωτικές». Από τις 11 π.μ. μέχρι τη 1 μ.μ. στα Προπύλαια. Μετά η πορεία βρέθηκε στα Χαυτεία. Στις 2.30 μ.μ. κοντοστάθηκε στην Παλιά Βουλή επί της Σταδίου. Στις 3.30 μ.μ. πέρασε μπροστά από τη συγκέντρωση των μελισσοκόμων, που είχαν διαδεχτεί με τα δικά τους εργαλεία της δουλειάς (μελίσσια, κυψέλες, στολές) τους αγρότες. Η αστυνομία αρχικά επιχείρησε να αποφευχθεί η συνύ
παρξη των δύο διαδηλώσεων, ζητώντας από τους εργάτες του βουνού να τα μαζέψουν άρον-άρον και να πάρουν τον δρόμο του γυρισμού, αψηφώντας το γεγονός ότι είχαν ταξιδέψει για τη διαμαρτυρία τους ακόμη και από περιοχές της Βόρειας Ελλάδας.
Στη θέα των φοιτητών, της επόμενης γενιάς, ενός μέλλοντος που ακόμη δεν έχει υπάρξει και διεκδικείται, οι μελισσοκόμοι έκαναν στην άκρη μόνο για να βρεθούν μαζί τους και εκείνοι. Ανέβηκαν πάνω στους πυργίσκους που είχαν φτιάξει με τα μελίσσια τους και άρχισαν να χειροκροτούν, να υψώνουν τις γροθιές τους και να φωνάζουν μπράβο, ενθαρρύνοντας τους σπουδαστές να συνεχίσουν την αγωνιστική τους πορεία. Με διμοιρίες των ΜΑΤ να μαρκάρουν στενά τα κομμάτια των φοιτητών από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και τον αντιεξουσιαστικό χώρο, η αστυνομία θα μπορούσε να είχε προκαλέσει ακόμη μια ένταση σε κινητοποίηση. Το μόνο που κατάφερε, ωστόσο, ήταν να ενταθεί η δύναμη των συμβολισμών. Πάνω από μία λευκή οροσειρά με κράνη ξεχώριζαν ψηλότερα από τις καρότσες των αγροτικών τα χέρια που χειροκροτούσαν. «Αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, όχι στην Παιδεία για λίγους κι εκλεκτούς» ήταν ένα σύνθημα που ξεχώριζε από το ασίγαστο εδώ και επτά εβδομάδες μελίσσι της εκπαιδευτικής κοινότητας ενώ απομακρυνόταν από το Σύνταγμα. Στους φοιτητές των αριστερών δυνάμεων έπαιρναν τη σκυτάλη συνθήματα, όπως «Οι φοιτητές δεν είναι πελατεία, παλεύουν για δημόσια και δωρεάν Παιδεία». Και στα μπλοκ των αναρχικών σπουδαστών εκείνα που ζητούσαν «οργάνωση στη βάση από τους φοιτητές, εστίες αγώνα να γίνουν όλες οι σχολές».
Ολοι μαζί κατέληξαν λίγο μετά τις 4 μ.μ. στα ίδια έδρανα της Νομικής για ακόμη ένα συντονιστικό. Στο επίκεντρο βρέθηκε η παρουσία των φοιτητών στις κινητοποιήσεις που έρχονται την επόμενη εβδομάδα. Οι προσδοκίες ακουμπούν σε μεγέθη του παρελθόντος. Και οι νωπές ακόμη μνήμες από τα 25.000 μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας στο πανελλαδικό συλλαλητήριο της 9ης Φεβρουαρίου συνηγορούν υπέρ των αισιόδοξων.