Νέες κινηματογραφικές προτάσεις από την Berlinale
Ταινίες που θα απασχολήσουν το κινηματογραφόφιλο κοινό μέσα στη χρονιά παρουσιάστηκαν στο 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου
Χωρίς
ηχηρά ονόματα και περιζήτητους σκηνοθέτες αλλά σε ασφαλή απόσταση από τον θόρυβο της φετινής προβλέψιμης award season, η φετινή Berlinale έχει σοβαρές προτάσεις και ταινίες που θα μας απασχολήσουν μέσα στη χρονιά.
Μία από τις ταινίες που απέσπασαν τις πιο θετικές εντυπώσεις είναι το δράμα ενηλικίωσης «Langue etrangere» της Κλερ Μπουργκέρ, στο οποίο μια 17χρονη Γαλλίδα επισκέπτεται μια φίλη της στη Γερμανία μέσα από ένα πρόγραμμα που επιτρέπει στους μαθητές να ανταλλάξουν χώρες φοίτησης. Το περιβάλλον για την ανήλικη μαθήτρια είναι αρχικά εχθρικό, όμως στη συνέχεια οι δύο κοπέλες θα έρθουν κοντά και θα μοιραστούν τις εμπειρίες της εφηβείας. Όταν θα έρθει η σειρά της Γερμανίδας να πάει στη Γαλλία, το οικογενειακό περιβάλλον, οι πολιτικές πεποιθήσεις και οι ταξικές διαφορές θα δημιουργήσουν ένα αγεφύρωτο χάσμα. Ακόμη μία ιστορία ενηλικίωσης (αγαπημένη συνταγή για φεστιβαλικές διακρίσεις) είναι το «Janet planet», το ντεμπούτο της θεατρικής σκηνοθέτριας Άνι Μπέικερ. Η ταινία μας πάει πίσω στο καλοκαίρι του 1991, όταν η εύθραυστη ψυχολογικά μητέρα μιας 11χρονης συνδέεται ερωτικά με έναν νάρκισσο ηγέτη θρησκευτικής αίρεσης σε μια αμερικανική επαρχία.
Εξαιρετικές κριτικές γράφτηκαν από τον διεθνή Τύπο και για τη Ρούνι Μάρα και τον ρόλο της στην «Κουζίνα» του βραβευμένου Αλόνσο Ρουιζπαλάσιος, όπου οι σχέσεις και η εμπιστοσύνη μεταξύ συνεργατών σε ένα εστιατόριο θα κλονιστούν. Για τους λάτρεις του ψυχολογικού τρόμου, το δημιουργικό
δίδυμο των Βερόνικα Φραντζ και Σέβεριν Φιάλα προσφέρει το αυστριακό θρίλερ «Το λουτρό του διαβόλου», που διαδραματίζεται στην επαρχία της Βόρειας Αυστρίας τον 18ο αιώνα. Αξίζει να σημειωθεί και η συμμετοχή του Γιώργου Ζώη με την ταινία «Arcadia», που διαγωνίζεται στο παράλληλο τμήμα Encounters. Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη δύο γιατροί οδεύουν σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο για να αναγνωρίσουν το θύμα ενός τροχαίου ατυχήματος. Εκεί τα πράγματα παίρνουν αλλόκοτη τροπή και οι έρευνες οδηγούν σε ένα μυστηριώδες μπαρ με το όνομα «Αρκάντια», όπου θα συμπληρωθεί το διανοητικό παζλ.
Πρεμιέρες που θα συζητηθούν
Ηταν αναμενόμενο, η queer, εναλλακτική και υπερβίαιη περιπέτεια με τίτλο «Love lies bleeding» και πρωταγωνιστικό δίδυμο τις Κρίστεν Στιούαρτ και Κέιτι Ο’Μπράιαν να δημιουργήσει τεράστιο θόρυβο ανάμεσα σε κοινό και κριτικούς, λίγες μέρες μάλιστα μετά την προκλητικά ερωτική πόζα της Κρ. Στιούαρτ για το περιοδικό Rolling Stone, που επίσης προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Πρόκειται για τη δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα της δημιουργού που είχε υπογράψει το θρησκευτικό θρίλερ «Saint Maud». Στο σενάριο του φεμινιστικού americana παραμυθιού ένας καταραμένος λεσβιακός έρωτας θα γεννηθεί σε ένα γυμναστήριο μιας μικρής μεσοδυτικής πόλης, τον οποίο η Κέιτι Ο’Μπράιαν θα σκηνοθετήσει με πολύ ιδρώτα, γυμνά μούσκουλα, ενδορφίνες και στεροειδή.
Μία από τις ταινίες που θα συζητηθούν πολύ είναι το «A different man» με τους Άαρον Σίμπεργκ και Σεμπάστιαν Σταν. Η ταινία αναφέρεται σε έναν ήρωα με παραμορφωμένο πρόσωπο εξαιτίας μιας γενετικής δυσπλασίας, τον οποίο κανείς δεν θέλει να κοιτάζει κατάματα. Ο ίδιος γίνεται άβολο θέαμα στα πεζοδρόμια κι όταν χρησιμοποιεί το μετρό. Ο πρωταγωνιστής Άνταμ Πίρσον είναι όντως ηθοποιός με δυσπλασία στο πρόσωπο (οι περισσότεροι τον θυμούνται από μια σοκαριστική σκηνή στο «Under the skin» του Τζόναθαν Γκλέιζερ) και αυτή η ερμηνεία του θα πυροδοτήσει πολλές κοινωνικές αναλύσεις για τον αντίκτυπο της εξωτερικής εμφάνισης στην καθημερινότητα.
Ο Βέντερς τίμησε τον Σκορσέζε
Το Φεστιβάλ Βερολίνου έδωσε την τιμητική Χρυσή Άρκτο στον σημαντικότερο εν
Αντιμέτωπη με αποδοκιμασίες για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων βρέθηκε η Χίλαρι Κλίντον σε εκδήλωση του Φεστιβάλ ζωή Αμερικανό σκηνοθέτη, τον Μάρτιν Σκορσέζε, σε μια τελετή στο Berlinale Palast. Το βραβείο παρέδωσε ο Βιμ Βέντερς, που δήλωσε χαρακτηριστικά: «“Σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε”: Αυτή η φράση είναι πλέον τίτλος τιμής. Όταν πηγαίνεις σινεμά για να δεις μια ταινία του Σκορσέζε, κάθεσαι στη θέση σου και ξέρεις ότι θα δεις κάτι συγκλονιστικό όχι μόνο για τη φιλμογραφία του ίδιου, αλλά για την εξέλιξη του ίδιου του κινηματογράφου και της εποχής που βρίσκεσαι». Ο Β. Βέντερς φώναξε τον βουρκωμένο φίλο του στη σκηνή λέγοντας: «Το πιστεύεις ότι έχουν περάσει 46 χρόνια από τη μέρα που γνωριστήκαμε;».