Catch Me A Killer
Η αληθινή ιστορία της πρώην δημοσιογράφου Μίκι Πιστόριους, που έγινε η πρώτη ειδικός στο να σκιαγραφεί την ψυχολογία των serial killers στη Νότια Αφρική. Η σειρά των 10 επεισοδίων ακολουθεί την ειδικευμένη ιατροδικαστή και ψυχολόγο καθώς κυνηγάει τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους της Νότιας Αφρικής, με κάθε επεισόδιο να εξετάζει και από μια διαφορετική υπόθεση. Βρισκόμαστε στο 1994 και η Μίκι εντάσσεται σε μια αστυνομική ομάδα που κυνηγά τον «Στραγγαλιστή του Σταθμού», έναν μανιακό που άφησε στο πέρασμά του 22 νεκρά αγόρια μεταξύ 1986 και 1994. Ενώ βρίσκει τα πατήματά της σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, η Μίκι παλεύει σε κάθε επεισόδιο να αντιμετωπίσει το απειλητικό φάντασμα της προσωπικής της ζωής, ενώ οι απαιτήσεις ανεβαίνουν στην προσπάθειά της να παγιδεύσει μερικούς από τους πιο διαβόητους δολοφόνους που έδρασαν στη Νότια Αφρική. Η ίδια γίνεται η πρώτη ειδικός στη σκιαγράφηση της προσωπικότητας των λεγόμενων serial killers. Η Σάρλοτ Χόουπ είναι στον ρόλο της Μίκι, μιας γυναίκας που βιώνει ένα τεράστιο συναισθηματικό ταξίδι καθώς είναι η μόνη γυναίκα profiler σε ένα σώμα που αποτελείται κυρίως από άνδρες, πολλοί από τους οποίους είναι βαθιά καχύποπτοι απέναντι στην όλη έννοια της ψυχολογίας και πιστεύουν ότι η προσπάθεια κατανόησης των δολοφόνων είναι χάσιμο χρόνου και κρατικών πόρων. Η σειρά λειτουργεί επίσης και σαν μια χρονοκάψουλα για τη Νότια Αφρική της δεκαετίας του 1990: μια ταραγμένη περίοδο, όταν η αισιοδοξία για τα πρώτα βήματα της Δημοκρατίας στον τόπο υπονομεύτηκε σοβαρά από τη βαρβαρότητα των φόνων αλλά και το συγκλονιστικό ποσοστό γυναικοκτονιών σε πολλές πόλεις - πέντε φορές υψηλότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη σειρά που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Νότια Αφρική. Εκτός από την πρωταγωνίστρια και τη σκηνοθέτιδα Τρέισι Λακόμπ, όλο το καστ και το συνεργείο της σειράς είναι Νοτιοαφρικανοί.
Με το κενό του «Mindhunter» του Netflix να είναι δυσαναπλήρωτο, σειρές όπως το «Catch Me A Killer» προσφέρουν ιδανικό υποκατάστατο μέσα από ιστορίες που είναι μακάβριες και πολύπλοκες, όπου τα στερεότυπα δεν υπονομεύουν το σενάριο και η καχυποψία απέναντι σε γυναίκες που κατέχουν θέση ευθύνης αξιοποιείται εντυπωσιακά.