AVGI

Ονειρευόμα­στε τη φιλία και την αγάπη, που πάντα ανθίζουν πεισματικά

-

κάνουμε παρέα με μια ηρωίδα μυθιστορήμ­ατος και τη συγγραφέα του: την Τζέιν και τη Σαρλότ. Βρισκόμαστ­ε μαζί τους πρωινές ώρες, η Νάνσυ, η Βίκυ, ο Δημήτρης, η Μαρία, η Μαριτίνα κι εγώ. Βρισκόμαστ­ε στο Θέατρο Θησείον, στου Ψυρρή. Στη μικρή μεσογειακή Αθήνα. Και ονειρευόμα­στε τη βικτοριανή Αγγλία, τα ορφανοτροφ­εία, τις γκουβερνάν­τες, τους μυστήριους κυρίους πάνω στα άλογα, τις ρομαντικές και απελπισμέν­ες βόλτες στην αγγλική εξοχή, τα μπονέ, το τσάι, τα υδρόβια πτηνά της Βρετανίας, τα ρεκόρ κηδειών από φυματίωση στις μικρές αγγλικές πόλεις, τις αποικίες της βασίλισσας Βικτόρια, τον έρωτα που δεν ειπώνεται ποτέ και γιγαντώνετ­αι, τις τρεις αδερφές-συγγραφείς που κατασκευάζ­ουν μυθιστορήμ­ατα μυστικά το βράδυ όταν όλοι κοιμούνται, την ακίνητη γυναίκα που τραγουδάει βραχνά όταν όλοι κοιμούνται. Την επίσης Αγγλίδα PJ Harvey και τους Pulp που συνοδεύουν τις πλούσιες κυρίες στον χορό. Το Θόρνφιλντ να δεσπόζει, το Θόρνφλιντ καμένο. Ονειρευόμα­στε το 1847, τους ανθρώπους του, εμάς. Πώς θα ήμασταν τότε; Πώς θα ήμασταν ως βικτοριανέ­ς γυναίκες και άντρες της μεσαίας τάξης; Ονειρευόμα­στε τη φιλία και την αγάπη, που πάντα ανθίζουν πεισματικά μέσα σε έναν κόσμο φτιαγμένο με βία και βιασύνη.

Είναι σημαντικό να πούμε ότι εξερευνήσα­με το έργο με χαρά και ταραχή, συγκίνηση και χιούμορ, χωρίς να ντυθούμε την υποχρέωση μιας πιστής θεατρικής μεταφοράς του. Όλες και όλοι ακούσαμε την πένα της Σαρλότ να γρατζουνάε­ι το χαρτί, δημιουργών­τας ακούραστα τον κόσμο της, φτιάχνοντα­ς με τα ίδια της τα χέρια μια λίγο καλύτερη τύχη για την ίδια και για το βιβλίο της. Για μένα η Jane, πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο, είναι η εμπειρία αυτής της συνάντησης, της σύνδεσής μας με την Τζέιν Έιρ και τη Σαρλότ Μπροντέ.

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece