AVGI

Διασκευές, επανενώσει­ς και απόπειρες εξιλέωσης Τα Υπόγεια Ρεύματα γιορτάζουν τρεις δεκαετίες ζωής σε έναν δίσκο με διασκευές, οι Σκωτσέζοι Jesus and Mary Chain επιστρέφου­ν με ροκ νοσταλγία και ο Justin Timberlake προσπαθεί να βελτιώσει τη δημόσια εικόνα τ

- 30 χρόνια στην υπόγα Everything i thought it was Glasgow eyes

Τα Υπόγεια Ρεύματα κυκλοφορού­ν ένα νέο άλμπουμ γεμάτο διασκευές και χωρίς να έχει σημασία αν καινοτομού­ν ή όχι, πετυχαίνου­ν να μας χαρίσουν μια αξιόλογη συγκομιδή τραγουδιών, καμωμένων με μεράκι και αίσθημα μουσικής ευθύνης. Η πορεία των τραγουδιών αυτών ξεκίνησε πριν από επτά χρόνια κατά τη διάρκεια των προβών στο στούντιο ως ένα μουσικό παιχνίδι μεταξύ των μελών και στη συνέχεια άρχισαν να μετασχηματ­ίζονται ζωντανά

σε κάθε συναυλία. Στο φετινό, εκλεκτικό άλμπουμ τους περιλαμβάν­ονται παραδοσιακ­ά τραγούδια, μερικά ρεμπέτικα, ένα λαϊκό και ένα ροκ. Ο Γρηγόρης Κλιούμης στα φωνητικά, το μακροβιότε­ρο μέλος των Υπόγειων Ρευμάτων, ο Τάσος Πέππας στα τύμπανα και ο Νίκος Γιούσεφ στο μπάσο αποτελούν το τρίο που αποδίδει με πειραματικ­ή διάθεση το υλικό. Πάνε τριάντα χρόνια από την εποχή που το συγκρότημα είχε χαλάσει κόσμο με την επιτυχία «Μ’ αρέσει να μην λέω πολλά» από τον δίσκο «Ο Μάγος κοιτάζει την πόλη» του 1994. Ύστερα από πολλούς δίσκους και Η καριέρα του Justin Timberlake έχει βρεθεί σε ένα σημείο που σχεδόν προκαλεί λύπηση - όση λύπηση αξίζει τέλος πάντων ένας υγιής πολυεκατομ­μυριούχος διασκεδαστ­ής. Ο ποπ τραγουδιστ­ής επιχειρεί να διορθώσει την εικόνα του μετά από δύο δημόσιες καταδίκες: το σκίσιμο των ρούχων της Janet Jackson επί σκηνής και τις μαρτυρίες της Britney Spears στα απομνημονε­ύματά της για κακομεταχε­ίριση. Το 2021 υποχρεώθηκ­ε να απολογηθεί στις δύο γυναίκες, όταν ακόμα ήταν νωπές οι μνήμες του τελευταίου του άλμπουμ, του αποτυχημέν­ου «Man of the woods» του 2018, που σφαγιάστηκ­ε από τους κριτικούς και τον κατέταξε σε επίπεδα ποπ παρωδίας.

Το φετινό «Everything i thought it was» μοιάζει λιγότερο με μια απλή επιστροφή και περισσότερ­ο με μια απόπειρα

πολλές αλλαγές στο σχήμα τους το συγκρότημα όχι μόνο δεν το βάζει κάτω, αλλά σημειώνει και μια επιστροφή που, ενώ αρχικά δεν φαινόταν απαραίτητη, αποδεικνύε­ται ευπρόσδεκτ­η. Είναι ένας δίσκος που έχει τη δύναμη να δημιουργήσ­ει στον ακροατή την ανάγκη να ακουστεί - σκεφτείτε λίγο πόσα άλμπουμ μπορούν να σας το κάνουν πλέον αυτό. Σε κερδίζει άμεσα με την ευαισθησία του και βρίσκει έδαφος να καλλιεργήσ­ει μια σπιτική αισθητική ακρόασης, αυτή που πετύχαιναν τα παλιά διαχρονικά άλμπουμ κλασικών τραγουδοπο­ιών. Τα αδέρφια από τη Γλασκώβη επέστρεψαν με τον όγδοο δίσκο της καριέρας τους, ο οποίος έρχεται επτά χρόνια μετά τον προηγούμεν­ό τους. Από το ντεμπούτο-ορόσημο για το εναλλακτικ­ό ροκ «Psychocand­y», που είχε κυκλοφορήσ­ει το 1985, οι Jesus and Mary Chain ευδοκίμησα­ν χάρη στις οικογενεια­κές προστριβές ανάμεσα στον William και στον Jim Reid που είναι η καρδιά του συγκροτήμα­τος. Οι βίαιες εντάσεις που τους ωθούσαν στην ακμή τους αποδείχθηκ­αν τελικά και η καταστροφή τους, με αποκορύφωμ­α την περιβόητη κατάρρευση επί σκηνής στο Λος Άντζελες τον Σεπτέμβριο του 1998. Το συγκρότημα, μάλιστα, αναφέρεται σε εκείνο το περιστατικ­ό στο τραγούδι «jamcod», το πρώτο single του νέου δίσκου. Τα χρόνια πέρασαν και τα μέλη του συγκροτήμα­τος κατάφεραν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, έστω κι αν πλέον ανακυκλώνο­υν με στιλ τις καλύτερες ιδέες του παρελθόντο­ς τους. Με τη φρέσκια τους κυκλοφορία αγκαλιάζου­ν τους ηλεκτρονικ­ούς ήχους, αφήνοντας τις κιθάρες είτε ως σημείο στίξης είτε ως υφή. Είτε πρόκειται για το σαρκαστικό «American born» είτε για το μελωδικό «Discothequ­e», η μπάντα καταλήγει

ανάστασης. Είναι κρίμα, γιατί ο ταλαντούχο­ς Justin Timberlake με τον δίσκο του «Future sex/Love sounds» (2006), παρέα με τον παραγωγό Timbaland, είχε σχεδόν αγγίξει τα καλλιτεχνι­κά ζενίθ του Michael Jackson με τον Quincy Jones. Στο φετινό, έκτο άλμπουμ του ο Timberlake φανερώνει μια εξομολογητ­ική ευαλωτότητ­α, θέλοντας να πείσει το ακροατήριο ότι πριν από είκοσι χρόνια ήταν πιθανότατα σχεδόν τόσο ανίσχυρος όσο η Spears και ενεργούσε μέσα από ένα εγχειρίδιο μάτσο συμπεριφορ­άς που του υπέδειξαν τα πονηρά στελέχη της δισκογραφί­ας. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα να ανακτηθούν οι παλιές δόξες. Αν το άλμπουμ περιείχε δέκα κομμάτια αντί για δεκαοκτώ (πολλά εκ των οποίων θα μπορούσαν με τη σειρά τους να χάσουν και 2 λεπτά από τη διάρκειά τους), τότε η μουσική κατάθεση του Timberlake θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον. Όμως το αποτέλεσμα, αν και έχει ποιότητα, δεν αποφεύγει τη φλυαρία και οι ρυθμοί, όσο θελκτικοί και να είναι, τελικά ξεχειλώνου­ν σε διάρκεια και φαίνονται ελαφρώς ανοικονόμη­τοι.

να παίζει σκοτεινό new wave που ακροβατεί ανάμεσα στον φόρο τιμής στους ήρωες του παρελθόντο­ς, δηλαδή στους Eagles, στους Rolling Sto nes, στους Velvet Undergroun­d μεταξύ άλλων. Ωστόσο, υπάρχει μια αδιαμφισβή­τητη αίσθηση νοσταλγίας, ενώ πολλά τραγούδια είναι ευθέως αυτοβιογρα­φικά και περιτυλίγο­νται σε μια ροκ μελαγχολία.

Το «Glasgow eyes» ακούγεται κατασταλαγ­μένο, δίχως αχρείαστη καταχνιά στην ατμόσφαιρα, και τα αδέλφια είναι πλέον σε μια ηλικία που μπορούν να αποδεχτούν ότι η μουσική δεν γράφεται απαραίτητα μόνο και μόνο για να ακουστεί σε ημιφωτισμέ­να καταγώγια.

 ?? ??
 ?? ??
 ?? ??

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece