Πότε λέμε Νο

Ο

Δημοκρατικός γερουσιαστής Τσαρλς Σούμερ έλεγε ότι τα έργα ρουτίνας

-όπως η συντήρηση των υποδομών- σπάνια προτιμώνται, διότι είναι πάντα ωραίο να έχει κάποιος να κόψει μια κορδέλα σε μια τελετή εγκαινίων. Ο Στιβ Έλις, αντιπρόεδρος μιας κοινωνικής οργάνωσης που ακούει στο πολύ αμερικάνικο όνομα Φορολογούμενοι για την Κοινή Λογική(!), έλεγε ότι θα ήταν παράλογο να πάω σε ένα ακριβό εστιατόριο την ώρα που τρέχουν νερά από τη στέγη του σπιτιού μου . Και «αποτελείωνε» το συμπέρασμά του με την καταγγελτική φράση: «Δεν επισκευάζουμε αλλά συνεχώς σχεδιάζουμε την κατασκευή περισσότερων έργων υποδομής». Αυτά συνέβαιναν στις ΗΠΑ, αυτά γράφονταν στην Καθημερινή της 11ης Αυγούστου 2007, σε άρθρο που αφορούσε ένα δυστύχημα στη γέφυρα της Μινεσότα που στοίχισε 54 νεκρούς. Σ’ αυτή τη χώρα υπήρχαν 700 περίπου γέφυρες που έχρηζαν επιδιόρθωσης - και μολαταύτα το κατασκευαστικό κεφάλαιο ερωτοτροπούσε με την εκ βάθρων κατασκευή γεφυρών.

Στην Ελλάδα, αντί να προσδοκούμε λύσεις οικονομικές, που υποκαθιστούν τη λειτουργία βασικών υποδομών, το ρίχνουμε στα μεγάλα σχέδια. Προσφέρουμε δηλαδή εργασία στο μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο. Η δημιουργία υποδομών είναι όφελος για τον δημιουργό, η συντήρηση προσφέρει ελάχιστα κέρδη: παραδείγματος χάριν, το αεροδρόμιο του Ελληνικού, που αντί να «επιδιορθωθεί» με την επιθαλάσσια ανάπτυξη μεταφέρθηκε στα Σπάτα με την «ευγενή» μεσολάβηση δυο εταιρειών. Παραδείγματος χάριν, το αεροδρόμιο του Ηρακλείου, που μεταφέρεται στο Καστέλι.

Στις πόλεις δεν ασχολούμαστε με το να διατηρήσουμε τις οδεύσεις για τυφλούς - γιατί αυτό δεν κάνει διάσημο κανέναν. Δεν ασχολούμαστε με τη συντήρηση των πάρκων, αφού η συγκεκριμένη πρακτική δεν αποφέρει (προ)εκλογικά οφέλη.

Τώρα στην Αμερική προέκυψε νέο ατύχημα, με την πρόσκρουση πλοίου που μετέφερε εμπορευματοκιβώτια πάνω στον πυλώνα γέφυρας μήκους 2,6 χιλιομέτρων, κοντά στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ. Μια μερίδα των ειδικών υποστήριξε ότι η γέφυρα, που δημιουργήθηκε το 1977, δεν θα μπορούσε να αντέξει την πίεση των πλοίων, που έχει έκτοτε διπλασιαστεί από τα φορτία.

Αν ζούσε ο Κηλαηδόνης, θα πρόσθετε έναν στίχο στο πασίγνωστο τραγούδι του - «στα νέα έργα λέμε Νο». Θα το έλεγε βέβαια με τη γνωστή παιγνιώδη διάθεσή του, υποστηρίζοντας κατά βάθος, πιστεύω, ότι οι νέες κατασκευές πρέπει να έχουν ως απαρχή ένα εμπεριστατωμένο πνεύμα δημιουργίας.