Σε ταληράκια

Ορισμένα ερωτήματα που προκύπτουν από τον πόλεμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τα μεγάλα συμφέροντα.

Το μόνο που ξέρουμε από αυτόν τον πόλεμο είναι ένα δημοσίευμα του Βήματος που ενόχλησε την κυβέρνηση. Τίποτε άλλο δεν έχει γίνει γνωστό.

Οπως πού έπληξε η κυβέρνηση τα μεγάλα συμφέροντα για να της εξαπολύσουν τέτοια επίθεση.

Και πού πρόταξε τα στήθη της για να προστατεύσει τον λαό από τους ολιγάρχες. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο αφορά την καρατόμηση του Μπρατάκου και του Παπασταύρου, που πήγαν επίσκεψη στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και «έστειλαν το λάθος μήνυμα».

Το λάθος μήνυμα είναι προφανώς ότι η κυβέρνηση συνομιλεί υπογείως με τα μεγάλα συμφέροντα και επιδιώκει υπόγειο συμβιβασμό μαζί τους.

Ενώ το σωστό μήνυμα είναι ότι υλοποιεί ασυμβίβαστα την πολιτική της βασισμένη αποκλειστικά στη λαϊκή εντολή. Μάλιστα.

Ας δούμε αν στέκει λογικά.

Το αρχικό ερώτημα είναι το εξής: Ο Μπρατάκος και ο Παπασταύρου πήγαν στον Μαρινάκη με δική τους πρωτοβουλία;

Ή με εντολή του Μητσοτάκη;

Η κυβέρνηση υπαινίσσεται ότι πήγαν μόνοι τους. Γιατί, αν είχαν πάει με εντολή, το λάθος μήνυμα το χρεώνεται προφανώς ο Μητσοτάκης και υπάρχει πρόβλημα. Αν πήγαν μόνοι τους, πρέπει να πήγαν για έναν από τους τρεις παρακάτω λόγους: α) Για να επιδιώξουν μια επαναπροσέγγιση κυβέρνησης και μεγάλων συμφερόντων, με δική τους πρωτοβουλία.

Πού σημαίνει ότι έχουν γραμμένο τον Μητσοτάκη στα παλιά τους τα παπούτσια. Μην του δίνεις σημασία, αρχηγέ, μαζί μας μιλάς. β) Για να δώσουν μήνυμα στα μεγάλα συμφέροντα ότι, παρόλο που ο πρωθυπουργός μιλάει για πόλεμο, αυτοί είναι με την αποδώ πλευρά.

Πού είναι ακόμα χειρότερο.

Γιατί σημαίνει ότι πήγαν να τον πουλήσουν στεγνά.

Ή, γ) Γιατί ήταν εντελώς ανίδεοι για το τι συνέβαινε και πέρασαν απλώς να πουν χρόνια πολλά.

Που σημαίνει ότι ναι, έστειλαν το λάθος μήνυμα. Αλλά κανείς δεν τους έχει για τόσο ηλίθιους.

Η πιο ανώδυνη εκδοχή για τον Μητσοτάκη, λοιπόν, είναι ο Παπασταύρου και ο Μπρατάκος να πήγαν εκεί από ηλιθιότητα. Δεν πείθει.

Η άλλη εκδοχή είναι να πήγαν εκεί ως απεσταλμένοι του Μητσοτάκη.

Και επειδή νιώθει ότι η κοινωνία καταλαβαίνει την κοροϊδία, μόλις διέρρευσε η συνάντηση αναγκάστηκε να τους αποκεφαλίσει.

Αφού, βέβαια, επί ώρες ο Βορίδης και ο Π. Μαρινάκης προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν το θέμα, εντάξει, παιδιά, δεν έγινε κάτι, μια εθιμοτυπική επίσκεψη ήταν.

Επειδή δεχόμαστε πόλεμο από τα συμφέροντα, δεν θα πάει ο διευθυντής και ο υφυπουργός του Μαξίμου να τους πουν χρόνια πολλά; Αυτός ο αποκεφαλισμός, όμως, είναι ανήθικος. Διότι οι άνθρωποι εκτελούσαν εντολές.

Για να τους πουν μετά, σας τρώμε για να μην φανεί εντελώς καραγκιόζης ο Μητσοτάκης.

Οτι κοροϊδεύει τον κόσμο μιλώντας για πόλεμο από τα συμφέροντα την ώρα που τα παρακαλάει να τα βρούνε. Βασικά όμως ακριβώς αυτό έκανε.

Φάνηκε και από τα κυριακάτικα δημοσιεύματα του Documento και της Εστίας.

Αυτό δείχνει πόσο ανυπόληπτος είναι ο Μητσοτάκης όταν μιλάει για θέματα αρχών. Οταν, π.χ., φώναζε για τη Συνθήκη της Λωζάννης προσπαθώντας να πάρει την Κομοτηνή από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οταν διακήρυσσε την πίστη του στον δημόσιο καθολικό χαρακτήρα του ΕΣΥ επειδή ο βουλευτής του είχε πει για επιλογή ασθενών.

Οταν μιλάει για ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης την ώρα που η Δικαιοσύνη συγκαλύπτει τις υποκλοπές.

Ή όταν λέει ότι η αλήθεια θα λάμψει στα Τέμπη. Καταλάβατε;

Ο σχολαστικός