Η Κίνα εκθρονίζει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία
Η άλλοτε κραταιά βιομηχανία της πρώτης ευρωπαϊκής οικονομίας δείχνει να χάνει την αίγλη της και τον βηματισμό της. Νεόκοποι αλλά ασυγκράτητοι ανταγωνιστές της οι Κινέζοι, που θέλουν να της πάρουν τα σκήπτρα
Εργοστάσιο ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων της κινεζικής BYD
Ακόμη
και στη Γερμανία τα ηλεκτροκίνητα απευθύνονται σ’ εκείνους που έχουν φουσκωμένο πορτοφόλι. Όχι στον μέσο καταναλωτή. Δεν φταίει γι’ αυτό ότι η τεχνολογία είναι ακόμη σχετικά καινούργια, λένε οι επαΐοντες. Φταίει ότι η προσφορά είναι πολύ περιορισμένη επειδή δεν υπάρχει μεγάλη εγχώρια παραγωγή. Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι οι άλλοτε πρωτοπόρες, καινοτόμες και επιδραστικές παγκοσμίως γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν χάσει τον βηματισμό τους, έχουν μείνει τεχνολογικά και εξελικτικά πίσω και η πρωτοκαθεδρία τους κινδυνεύει από τους Κινέζους «νεοφώτιστους».
Αυτό, λοιπόν, που διατείνονται οι διευθύνοντες σύμβουλοι των κολοσσών της τεχνολογίας όταν τους κατηγορούν για μονοπωλιακές πρακτικές, ότι, δηλαδή, η «βασιλεία» τους δεν θα κρατήσει για πάντα, πως είναι συγκυριακή και πρόσκαιρη, φαίνεται πως είναι ένας γενικός κανόνας που ισχύει και για τη μέχρι πρότινος κραταιά γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Άλλωστε, τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Το «κορυφαίο» σήμερα θα είναι ξεπερασμένο αύριο.
Με τη βοήθεια της Εκκλησίας
Στη Γερμανία ένας από τους πρώτους οργανισμούς που έσπευσαν να αντικαταστήσουν τον στόλο των οχημάτων τους με ηλεκτροκίνητα μόλις αυτά έγιναν σχετικά διαθέσιμα, πριν από περίπου πέντε χρόνια, ήταν η φιλανθρωπική οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας Κάριτας. Οι υπεύθυνοί της «έδιωξαν» πολλά από τα ντιζελοκίνητα και βενζινοκίνητα και αγόρασαν 114 νέα ηλεκτροκίνητα μαζί με 45 ηλεκτρικά ποδήλατα. Η Κάριτας έγινε πρωτοπόρος σ’ αυ
τή τη χώρα που αγαπάει τα ορυκτά καύσιμα, σχολιάζει δηκτικά το Spiegel.
Εκείνη την εποχή οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών συνέχιζαν να παραπονιούνται ότι δεν υπήρχαν ακόμη αρκετοί σταθμοί φόρτισης στη χώρα, όμως σε ελάχιστο χρόνο η φιλανθρωπική οργάνωση εγκατέστησε 118 δικούς της σταθμούς για τα αυτοκίνητα των περίπου 500 εργαζομένων της, που πηγαίνουν καθημερινά βοήθεια στους ανθρώπους που φροντίζουν. Λίγο-πολύ όλο αυτό ήταν ένα success story. Το λειτουργικό κόστος μειώθηκε κατά 40% όχι μόνο λόγω της εγκατάλειψης της βενζίνης και του πετρελαίου, αλλά και διότι τα ηλεκτροκίνητα χρειάζονται αραιότερα σέρβις. Το σημαντικότερο είναι ότι βάσει υπολογισμών οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκαν κατά περίπου 190 τόνους ετησίως!
Απρόσιτα οικονομικά
Ωστόσο τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια, και μάλλον
προς το χειρότερο. Σήμερα δεν υπάρχουν πολλά ηλεκτροκίνητα στη Γερμανία που να είναι οικονομικά προσιτά, ενώ, ακόμη χειρότερα, οι τιμές του λίζινγκ έχουν εκτοξευτεί. Από λιγότερα από 60 ευρώ τον μήνα ανά όχημα πριν από πέντε χρόνια στα 200 ευρώ σήμερα, ακόμη και στα 300! «Δύσκολα μπορούμε να βρούμε αυτό που θέλουμε από Γερμανούς κατασκευαστές» λέει ο Χανς Βέρνερ Χιούελ, επικεφαλής του νοσηλευτικού και υγειονομικού τμήματος της Κάριτας. Έτσι, από VW και Smart η οργάνωση επιλέγει σήμερα τα ηλεκτροκίνητα μοντέλα της Renault ή της πιο οικονομικής ρουμάνικης Dacia. Αλλά ακόμη κι αυτά συχνά είναι πιο ακριβά στη χρονομίσθωση από τα αντίστοιχα με κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Διαφορετικό τοπίο
Κανένας Γερμανός κατασκευαστής δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή στη γερμανική αγορά ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο που να κοστίζει λιγότερο από 25.000 ευρώ. Τα περισσότερα έχουν τιμές πολύ πάνω από τα 30.000 ευρώ. Το e-up!, ένα ηλεκτροκίνητο μοντέλο της VW που ήταν μπεστ σέλερ για μερικά χρόνια, αποσύρθηκε πέρυσι επειδή η εταιρεία το χαρακτήρισε μη κερδοφόρο. Η VW δεν σχεδιάζει να επαναφέρει στη γερμανική αγορά φθηνότερα ηλεκτροκίνητα τουλάχιστον μέχρι το 2026. Κατά τα φαινόμενα, η εταιρεία θεωρεί πως το τρέχον στάτους στην αγορά αυτοκινήτου δεν πρόκειται ν’ αλλάξει δραματικά. Οι περισσότεροι Γερμανοί που θ’ αγοράσουν αυτοκίνητο ή θ’ αλλάξουν αυτό που έχουν ή θα προτιμήσουν την «παραδοσιακή» τεχνολογία του πετρελαιοκίνητου ή του βενζινοκίνητου. Και προφανώς θα το κάνουν για οικονομικούς λόγους. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αγορά ενός ηλεκτροκίνητου κοστίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ περισσότερο συγκριτικά μ’ εκείνη ενός αντίστοιχου με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Πόσο μάλλον όταν έχει σταματήσει και η κρατική επιδότηση. Η κυβέρνηση του καγκελάριου Σολτς ακύρωσε στα μέσα Δεκεμβρίου τις επιδοτήσεις που πρόσφερε και οι οποίες έφταναν έως και τα 4.500 ευρώ, μια απόφαση που άφησε ξεκρέμαστους πολλούς υποψήφιους αγοραστές. Ταυτόχρονα ακυρώθηκε και ένα πρόγραμμα επιδοτήσεων 200 εκατ. ευρώ που είχε εξαγγελθεί μόλις τον περασμένο Ιούνιο για τη δημιουργία ιδιωτικού δικτύου σημείων φόρτισης. Αν σε όλα αυτά προστεθεί το γενικότερο ζοφερό οικονομικό κλίμα με την ύφεση, τον πληθωρισμό και τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, που χαρακτηρίζονται επιεικώς «υψηλής μεταβλητότητας» -από τις ακριβότερες στην Ευρώπη το 2023-, είναι απολύτως κατανοητό γιατί οι Γερμανοί δεν «καίγονται» ν’ αλλάξουν αυτοκίνητο και να πάρουν ηλεκτροκίνητο. Η Γερμανική Ένωση Αυτοκινητοβιομηχανιών (VDA) αναμένει ότι οι πωλήσεις των ηλεκτροκίνητων θα μειωθούν φέτος κατά 14%.