Λευτέρης Κρέτσος
Πρώην υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, λέκτορας στο Brunel University London, διευθυντής Διδακτορικών Σπουδών Ahlia University Bahrain
«Η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα κλείσει και τους δύο φορείς δίχως τύψεις, βάζοντας σε ομηρία και μεγάλη περιπέτεια τον καλλιτεχνικό χώρο και τη βιομηχανία των media» λέει ορθά- κοφτά ο Λευτέρης Κρέτσος, προσθέτοντας τις διαπιστώσεις του για όσα επιδιώκει η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου για τη συγχώνευση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του ΕΚΟΜΕ. Αποδομώντας πλήρως το γαλάζιο αφήγημα για στήριξη του κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών, επισημαίνει ότι «αν θέλει η κυβέρνηση να φτιάξει έναν νέο φορέα, οφείλει να εργαστεί μεθοδικά πάνω σε αυτό διατηρώντας σε λειτουργία το Κέντρο Κινηματογράφου και το ΕΚΟΜΕ». Δεν μιλάει στο κενό ο λέκτορας στο Brunel University και διευθυντής Διδακτορικών Σπουδών Ahlia University στο Μπαχρέιν. Στη θητεία του ως υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε ωφέλιμα εργαλεία για την ανάπτυξη του οπτικοακουστικού τομέα στη χώρα, τέτοια που θα μπορούσαν να προσθέσουν αναπτυξιακό κεφάλαιο και εργασιακά οφέλη. Πλην όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την πρώτη της θητεία, άρχισε να ξηλώνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και μια εφαρμοσμένη πολιτική με έμπρακτα αποτελέσματα. Η χαριστική βολή ετοιμάζεται να δοθεί με το εν λόγω σχέδιο νόμου, το οποίο προκαλεί τις σφοδρές αντιδράσεις της κινηματογραφικής κοινότητας και των κλάδων των οπτικοακουστικών. Συζητώντας για το επίμαχο νομοσχέδιο, ο πρώην υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής μάς βοηθάει να κατανοήσουμε τις κυβερνητικές επιδιώξεις και τις αρνητικές τους διαστάσεις. Ωστόσο δεν περιορίζεται σ’ αυτό. Εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια πώς και γιατί μπορεί να συμβάλει η στήριξη του οπτικοακουστικού τομέα ειδικά σήμερα στο βιομηχανικό και αναπτυξιακό τοπίο της χώρας, ακόμα και στην εξωτερική πολιτική. Ενεργός πολίτης και πολιτικό ον, ο Λευτέρης Κρέτσος, εκτός από τα ακαδημαϊκά του καθήκοντα και την εμπεριστατωμένη γνώση στα ζητήματα οπτικοακουστικών, διατηρεί πάντα ανοιχτές τις κεραίες στα πολιτικά και κοινωνικά επίδικα των ημερών μας. Παρακολουθώντας όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα, διαπιστώνει ότι «η Δημοκρατία μας αξίζει πολύ καλύτερα».