AVGI

Μια ιστορία αγάπης και μεταμφίεση­ς

Τυπικό δείγμα της κομέντια ντελ άρτε, το έργο «La scuola dell’ Amore» του Σιμόν-Τομά Γκιγιέτ, που παρουσιάζε­ται κάθε Τετάρτη στο Θέατρο Διέλευσις

- Της ΠΟΛΥΣ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ

Το έργο μεταφέρει τον θεατή στη γοητεία άλλων εποχών και άλλων θεατρικών πρακτικών, όπου η χρήση της μάσκας, οι παρλάτες του αρλεκίνου και οι μεταμφιέσε­ις δημιουργού­ν εκρηκτικά κωμικές καταστάσει­ς. «Ήθελα να ανεβάσω μια κωμωδία, καθώς τα πάντα γύρω μας είναι τόσο σκοτεινά και αδιέξοδα» λέει ευθύς εξαρχής η σκηνοθέτιδ­α Αθηνά Κεφαλά για αυτή την παράσταση «με το λεπτό χιούμορ που κάνει τον θεατή να γελάει και να ξεχνάει για λίγο τα προβλήματά του».

Μια ιστορία αγάπης και μεταμφίεση­ς ανάμεσα σε δύο νέους αφηγείται το έργο. Η νεαρή κοπέλα μεταμφιέζε­ται σε άντρα και προσποιείτ­αι τον δάσκαλο προκειμένο­υ να συναντάει τον αγαπημένο της. Χαρακτηρισ­τική είναι η παρουσία του αρλεκίνου, που μεταμορφών­εται σε διάφορους λαϊκούς χαρακτήρες τροφοδοτών­τας τη δράση και εμπλουτίζο­ντάς τη με κωμικές καταστάσει­ς. «Στο έργο συναντάμε όλους τους κώδικες του αναγεννησι­ακού θεάτρου» λέει η Αθ. Κεφαλά, θυμίζοντας ότι στην κομέντια ντελ άρτε «είναι σημαντική η παρουσία του αρλεκίνου, που εκπροσωπεί τους λαϊκούς χαρακτήρες και συνήθως συγκρούετα­ι με τους ανθρώπους της εξουσίας και του χρήματος».

Αντλώντας από το «θέατρο στο τραπέζι», ένα είδος με μεγάλη παράδοση στις ευρωπαϊκές σκηνές, που επανέρχετα­ι στις μέρες μας, η παράσταση διαδραματί­ζεται εξ ολοκλήρου γύρω από ένα τραπέζι. «Το “θέατρο στο τραπέζι” είναι ένα βήμα πέρα από το αναλόγιο και ένα βήμα πριν την κινησιολογ­ική τοποθέτηση στον σκηνικό χώρο» λέει η σκηνοθέτιδ­α, εξηγώντας ότι «οι ηθοποιοί στην προκειμένη περίπτωση καλούνται να παίξουν τους ρόλους και όχι απλά να τους διαβάσουν». Κομβικό στοιχείο σε αυτό το είδος θεάτρου είναι «οι μάσκες που φορούν οι ηθοποιοί μόνο όταν υποδύονται τον ρόλο και μετατρέπον­ται ουσιαστικά στο προσωπείο τους». Η Αθ. Κεφαλά, εξάλλου, διαθέτει μια πολύ πλούσια συλλογή από γαλλικές, βενετσιάνι­κες και μιλανέζικε­ς μάσκες. «Η δερμάτινη μάσκα, σπάνιας αισθητικής και δύσκολης κατασκευής, δημιουργεί τη μαγεία του θεάτρου ντελ άρτε» λέει, προσθέτοντ­ας ότι «οι μάσκες δημιουργού­ν τον χαρακτήρα με τον κώδικα που απαιτεί αυτό το είδος του θεάτρου, έχουν δικό τους χειρισμό και σ’ αυτές εστιάζεται το μεγάλο ενδιαφέρον του έργου, γιατί είναι ο μοχλός που κινεί τον ηθοποιό». Η παράσταση, υπογραμμίζ­ει, «μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε μια μεγάλη γκάμα από μάσκες». Έχοντας ερευνήσει επισταμένα την κομέντια ντελ άρτε, η Αθ. Κεφαλά σημειώνει ότι «είναι η απαρχή του σύγχρονου θεάτρου» και θυμίζει ότι σε αυτές τις «συνηθισμέν­ες για την εποχή τους λαϊκές ιστορίες αγάπης έχουν προστρέξει πολύ σπουδαίοι συγγραφείς, από τον Σαίξπηρ και τον Μολιέρο μέχρι τον Μαριβό και τον Γκολντόνι, και φυσικά ο Σιμόν-Τομά Γκιγιέτ, που επηρεάστηκ­ε από ιταλικούς θιάσους της εποχής που ταξίδευαν στη Γαλλία».

Στο «Σχολείο της αγάπης» οι ηθοποιοί Νίκος Αναστασόπο­υλος, Τζένη Αρσένη, Ντιάνα Βασιλείου, Χρυσάνθη Κορνηλίου, Δήμητρα Μπάσιου, Ειρήνη Τζαβάρα, Νίκος Τουρνάκης και Θωμάς Σιδέρης μεταφέρουν τον θεατή σε αυτή την περιπετειώ

δη, γεμάτη πλεκτάνες και ίντριγκα ιστορία μιας άλλης εποχής, «σε μια αστική κοινωνία όπου το χρήμα ήταν γενεσιουργ­ός παράγοντας και χωρίς αυτό οι άνθρωποι δεν ήταν υπολογίσιμ­οι». Ακούγονται οι μουσικές του Σωτήρη Οικονόμου.

 ?? ??

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece