Back to black
Σκηνοθεσία: Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον Πρωταγωνιστούν: Μαρίσα Αμπέλα, Τζακ Ο’Κόνελ, Λέσλι Μάνβιλ, Έντι Μάρσαν
H ιστορία της αδικοχαμένης Έιμι Γουαϊνχάουζ και το παρασκήνιο της ταραχώδους ερωτικής σχέσης που ενέπνευσε το θρυλικό άλμπουμ «Back to black» έχουν καταγραφεί με απίστευτη ακρίβεια και λεπτομερή αμεσότητα στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Amy» (2015) του Asif Kapadia. Για κάποιον λόγο η Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον (του «Fifty shades of grey») θεώρησε ότι έχει να προσθέσει κάτι στην πονεμένη ιστορία της soul τραγουδίστριας μέσω της δραματοποίησης της τοξικής σχέσης με τον Blake, που τη βύθισε στις καταχρήσεις και στην αυτοκαταστροφή.
Η ταινία δυστυχώς δεν ξεφεύγει από τις σχηματικές απόπειρες μουσικών βιογραφιών που αναβιώνουν τα βασικά γεγονότα τα οποία αναγράφονται στη Wikipedia και αν φαίνεται πως η Μαρίσα Αμπέλα έχει δουλέψει πολύ στη φωνή, το αποτέλεσμα δεν ξεπερνά τις μιμήσεις που θυμίζουν καλό καραόκε - θυμηθείτε τον Κέβιν Σπέισι ως Μπόμπι Ντάριν στο «Beyond the sea». Από την άλλη, για να είμαστε δίκαιοι, είναι εξίσου ενοχλητικό οι ηθοποιοί να συγχρονίζουν τα χείλη τους με τα αυθεντικά τραγούδια, όπως
συνέβη στο «I wanna dance with somebody» για τη Γουίτνι Χιούστον. Το σενάριο του «Back to black» αδιαφορεί για τη μουσική, προσπερνάει τους προσωπικούς δαίμονες και δεν εξερευνά καθόλου το κεντρικό πρόσωπο. Δεν υπάρχει μια αξιομνημόνευτη σκηνοθετική ατμόσφαιρα, όμως το πιο ενοχλητικό είναι πως φαίνονται οι προθέσεις των παραγωγών. Το ντοκιμαντέρ του Kapadia επικρίθηκε από τον πατέρα της Γουαϊνχάουζ επειδή φαινόταν πόσο χειριστικός ήταν, επομένως οι επιζώντες συγγενείς είχαν εδώ τον τελικό λόγο. Στο φιλμ ο πατέρας φαίνεται καλός και ανήμπορος να αντιδράσει απέναντι σε μια κόρη που δεν τον άκουγε ποτέ. Η διαχείριση της αγάπης της τραγουδίστριας για τη γιαγιά της βοηθάει λίγο το αποτέλεσμα, όμως έρχεται μια ατάκα που ακυρώνει τις προθέσεις και τη συνολική δουλειά στα έμπειρα μάτια: Όταν βλέπει τον φίλο της να κάνει χρήση ουσιών, η Έιμι λέει: «Εγώ δεν είμαι ροκ να κάνω σκληρά ναρκωτικά, είμαι τζαζ». Ένα τόσο παθιασμένο κορίτσι που μεγάλωσε με την Μπίλι Χόλιντεϊ και τη Σάρα Βον και βουρκώνει κάτω από τη μαρκίζα του «Birdland» θα ήξερε ότι οι περισσότεροι jazz ήρωες έκαναν χρήση ηρωίνης και καταστράφηκαν από αυτό, και δεν θα ξεστόμιζε κάτι τόσο άστοχο που προδίδει την άγνοια των σεναριογράφων.