Θαλάσσια πάρκα και εξορύξεις δεν πάνε μαζί
Του
Από
τις 15 ως τις 17 Απριλίου 2024 θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, και υπό την αιγίδα της ελληνικής κυβέρνησης, η 9η Διεθνής Διάσκεψη για τους Ωκεανούς (
Μια σημαντική διοργάνωση που αφορά τα κρίσιμα ζητήματα της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και την επιτακτική ανάγκη λήψης άμεσων δράσεων, καθώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τον εφησυχασμό κανενός και κυρίως των κυβερνήσεων και όσων βρίσκονται στα κέντρα λήψης αποφάσεων που επηρεάζουν το μέλλον των θαλασσών.
Ειδικότερα για την Ελλάδα, μια χώρα που δικαίως αποκαλούμε θαλασσινή, η συγκεκριμένη διάσκεψη είναι μια σπουδαία ευκαιρία ώστε να ανοίξει σε ανώτατο επίπεδο η συζήτηση για την προστασία των θαλασσών μας από τη μόλυνση, την υπεραλίευση, τον υπερτουρισμό, αλλά και ορισμένες επιβαρυντικές για το θαλάσσιο περιβάλλον δραστηριότητες. Και είναι επίσης μια σπουδαία ευκαιρία ώστε οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να τοποθετηθούν με σαφήνεια, ειλικρίνεια και, αν χρειαστεί, με μεγάλη δόση αυτοκριτικής απέναντι στο θέμα των συμβάσεων παραχώρησης για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, που έχουν συναφθεί μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των εξορυκτικών εταιρειών για το Ιόνιο και την Κρήτη. Έρευνες που προκαλούν ανεπανόρθωτη ζημιά στο θαλάσσιο περιβάλλον και απειλούν τη βιοποικιλότητα των ελληνικών θαλασσών.
Γιατί καλό είναι η κυβέρνηση να υπόσχεται ενόψει της Διεθνούς Διάσκεψης για τους Ωκεανούς τη δημιουργία δύο εθνικών θαλάσσιων πάρκων σε Ιόνιο και Αιγαίο, αλλά θα είναι ακόμα καλύτερο να μας εξηγήσει κάποιος εκπρόσωπός της πώς συνάδει η δημιουργία ενός τέτοιου πάρκου με τις σεισμικές έρευνες των πετρελαϊκών στη μία από τις δύο περιοχές. Καλό θα είναι, επίσης, τα κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης να πάρουν θέση ως προς την ανάγκη να επανατοποθετηθούν για τις συγκεκριμένες συμβάσεις, αν θέλουν να τα πάρει κανείς στα σοβαρά, όταν αυτοπροσδιορίζονται ως φιλοπεριβαλλοντικά και με οικολογικές ευαισθησίες.