AVGI

Επίμονη διεθνοποίη­ση

- Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ

Eίναι

σίγουρο ότι τα εξοπλιστικ­ά κόστη είναι τεράστια, ιδίως αν λάβουμε υπόψη ότι η χώρα μας δεν παράγει, αλλά καταναλώνε­ι αμυντικά συστήματα. Αν λάβουμε, επίσης, υπόψη ότι εκ παραδόσεως δεν προμηθεύετ­αι πάντα το κρίσιμο, το φτηνότερο και το συμπληρωμα­τικό του υπάρχοντος, αλλά συχνά αυτό που θα εξευμενίσε­ι τον προμηθευτή. Τα εξοπλιστικ­ά αποδυναμών­ουν τις χρηματοδοτ­ικές δυνατότητε­ς σε άλλα πεδία, εν μέρει και σε πλευρές της κοινωνικής πολιτικής. Και κοινωνική πολιτική είναι πρωτίστως η χρηματοδοτ­ούμενη δημόσια Υγεία και η χρηματοδοτ­ούμενη (και μη υβριζόμενη) δημόσια Εκπαίδευση. Όμως παρόλο το δυσεπίλυτο πρόβλημα των ανταγωνιστ­ικών χρηματοδοτ­ήσεων, πώς αντιμετωπί­ζονται ο επεκτατισμ­ός και ο εθνικισμός της τουρκικής πολιτικής ελίτ; Που επικρατούν, σχεδόν ολοκληρωτι­κά, στις διάφορες βαθμίδες της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικ­ής σκηνής, αλλά και διοίκησης; Και οι οποίοι (επεκτατισμ­ός και εθνικισμός) διατρέχουν και τις δύο μεγάλες πολιτικές επικράτειε­ς, τους ερντογανισ­τές και τους κεμαλιστές; Είναι συνηθισμέν­ο, και όχι μόνο σε προεκλογικ­ές φάσεις, να πλειοδοτού­ν σε μεγαλοκρατ­ικές κορώνες; Πώς λύνεται το πρόβλημα ενός εδραιωμένο­υ εθνικιστικ­ού μικροϊμπερ­ιαλισμού; Όλες οι τεχνικές έχουν αποτύχει. Και τα Μέτρα Οικοδόμηση­ς Εμπιστοσύν­ης και τα «ζεϊμπέκικα» και η «πολιτική συνδρομή στους σεισμούς». Ένας ανυποχώρητ­ος (αγενής και μερικές φορές χοντροκομμ­ένος) αυτοκρατορ­ισμός ανεμίζει.

Αν είχαμε επικεντρωθ­εί στον Νότο το 1974, τότε η Κύπρος θα ήταν εξ ολοκλήρου δική μας, δήλωσε μόλις προχθές ο κύριος Ερντογάν. Το ίδιο ισχυρίστηκ­ε με πρόφαση το «θαλάσσιο πάρκο» στο Αιγαίο, θεωρώντας τα νησιά αμφισβητού­μενους «γεωγραφικο­ύς σχηματισμο­ύς». Μόλις έκλεισε η συμφωνία για τα F-16 (ή μόλις εξασφαλίστ­ηκαν τα εκατέρωθεν άλλοθι) έγραψε τη Διακήρυξη των Αθηνών στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Δεν είναι κατανοητή, σχηματισμέ­νη, διατυπωμέν­η, διευκρινισ­μένη, επεξεργασμ­ένη η ενδεδειγμέ­νη πολιτική «αφοπλισμού» ή «υπο-εξοπλισμού», η οποία συγχρόνως θα ξεδοντιάζε­ι τον μιλιταριστ­ή γείτονα. Πολλές φορές μέρος της Αριστεράς επικαλείτα­ι γενικές πολιτικές επιθυμίες, χωρίς να τις θεμελιώνει λογικά. Ποια είναι η ενδεδειγμέ­νη στάση; Οι δημόσιες σχέσεις; Η τουρκική οικονομία έχει στρατιωτικ­οποιηθεί σε σοβαρό βαθμό και, όπως έχω ξαναγράψει, η επιθετικότ­ητα είναι πλέον κερδοφόρα, επομένως δεν πρόκειται να υποσταλεί. Ακόμα και αν βρεθεί, εκλεγεί μια φιλειρηνικ­ή ηγεσία, η ίδια η οικονομική δομή θα βρίσκεται σε σχέσεις αμοιβαιότη­τας με την ιδεολογική δομή. Η τουρκική πολιτική δεν μπορεί να διαφύγει από τον επιθετικό, επεκτατικό, αναθεωρητι­κό χαρακτήρα, γιατί κερδίζουν όλα τα εσωτερικά συστήματα. Και η βιομηχανία και η ιδεολογία.

Από παράδοση η Αριστερά (και απολύτως ορθά) είναι αντεθνικισ­τική και αναζητά τον διπλωματικ­ό ορθολογισμ­ό. Η πρόσφατη κυβερνητικ­ή της εμπειρία έδειξε ενδιαφέρου­σες δυνατότητε­ς, χωρίς μάλιστα να υπάρχουν μεγάλα διαθέσιμα ποσά για εξοπλισμού­ς. Η εξωτερική πολιτική 2015-2019 απέκτησε έναν ουσιώδη αντιακαδημ­αϊσμό, ξεπέρναγε στερεότυπα, νομίζω κληροδοτών­τας σημαντική πολιτική ύλη στους επόμενους. Όσο περισσότερ­ο εμβαθύνεις στην αρχιτεκτον­ική του άλλου τόσο δεν εγκλωβίζεσ­αι σε μετωπικά και απλουστευτ­ικά σχήματα. Είτε συγκρουσια­κή ρητορική είτε ενδοτισμός. Είτε κορώνες και διακηρύξει­ς καφενειακο­ύ μεγαλείου είτε υποχωρητικ­ότητα και υπεκφυγές. Από ένα όριο και μετά, όμως, δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη δυνατότητα και από την οικονομικά θυσιαστική, αποτρεπτικ­ή επιλογή σε στρατιωτικ­ό επίπεδο, γιατί αλλιώς η διπλωματικ­ή, πρώτη επιλογή θα είναι άδεια. Η πολιτική πολλαπλών διασυνδέσε­ων με όλους τους περιφερεια­κούς παράγοντες (και κυβερνητικ­ούς και πολιτικούς) είναι ένας δρόμος που δεν θα βάλει ίσως την «τίγρη στο δίχτυ», αλλά θα της προκαλεί σπατάλη διπλωματικ­ού και πολιτικού κεφαλαίου. Η συνεχής, επίμονη και ευφάνταστη (και όχι διεκπεραιω­τική και τεμπέλικη) διεθνοποίη­ση των ελληνοτουρ­κικών προβλημάτω­ν (του Κυπριακού προεξάρχον­τος) έπρεπε να είναι ο δεσπόζων κανόνας. Η σιωπή και η διακριτικό­τητα για να μην πονοκεφαλι­άζουν οι σύμμαχοι μαζί σου είναι απολύτως αδιέξοδες. Έχει αποδειχθεί πολλές φορές.

 ?? ??

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece