Ανάγκη εναλλακτικής χωροθέτησης του Μουσείου
ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ εναλλακτικής χωροθέτησης του Μουσείου των Αθηνών έξω από το Αρχαιολογικό Άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνος ζητάει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), ενώνοντας τη φωνή της με τον Σύλλογο Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ), ο οποίος σε σχετικό ψήφισμά του καταθέτει το ίδιο αίτημα χτυπώντας το καμπανάκι του κινδύνου για τη δρομολόγηση της κατασκευής του μουσείου έτσι όπως είχε εξαγγελθεί από την προηγούμενη διοίκηση του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού, υλοποιώντας τη χωροθέτηση του 2002 εν όψει των επερχόμενων τότε Ολυμπιακών Αγώνων. «Η κατασκευή του Μουσείου της Πόλης των Αθηνών εντός του Άλσους, που έχει εξαγγελθεί από το 2002, θα απαιτήσει τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου και την κοπή εκατοντάδων δέντρων» επισημαίνει η ΕΛΛΕΤ, υπογραμμίζοντας ότι «ως αποτέλεσμα εκτιμάται πως η έκταση του πάρκου που αποτελεί έναν από τους σημαντικούς ελεύθερους δημόσιους χώρους της Αθήνας θα μειωθεί κατά 30%». Τις ίδιες άλλωστε ενστάσεις έχει σημειώσει και ο ΣΑΔΑΣ. Οι τρεις φορείς προτείνουν την «αναζήτηση εναλλακτική χωροθέτησης του μουσείου, με το δεδομένο μάλιστα ότι η γύρω περιοχή προσφέρει σημαντικό αριθμό κενών μεγάλων κτηρίων που είναι εφικτό να στεγάσουν ένα τέτοιο μουσείο», καθώς και την «επαναδιαπραγμάτευση για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων». Το Αρχαιολογικό Άλσος αποτελεί αρχαιολογικό χώρο και πάρκο και, σύμφωνα με τους φορείς, πρέπει να διατηρήσει τον διττό χαρακτήρα του και να συνεχίσει να αποτελεί «ανοιχτό» αρχαιολογικό χώρο ως τόπο προβολής πολιτισμικής και ιστορικής κληρονομιάς και συγχρόνως χώρο πρασίνου και αναψυχής με ελεύθερη πρόσβαση στο κοινό.
Οι όποιες παρεμβάσεις τόσο στο Αρχαιολογικό Άλσος όσο και στον περιβάλλοντα αστικό ιστό, όπως επισημαίνει η ΕΛΛΕΤ, «θα πρέπει να καλύπτουν, παράλληλα με τον ρόλο της περιοχής σε μητροπολιτικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, πρωτίστως τις ανάγκες των κατοίκων και σημερινών χρηστών του άλσους. Ως εκ τούτου, απαραίτητο στοιχείο του όποιου σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων είναι η ουσιαστική διαβούλευση και συμμετοχή του κοινού, όπως και οι αρχές του Νέου Ευρωπαϊκού Bauhaus επιτάσσουν».