Παίζουν με τη σύμβαση εργασίας
Εκβιάζει η διοίκηση της ΕΡΤ με τη δωροεπιταγή του Πάσχα και τα τροφεία για τους εργαζόμενους και κωλυσιεργεί για την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
Κωλυσιεργία, διγλωσσία, εμπαιγμό και βεβαίως αντεργατική στάση από τη διοίκηση της ΕΡΤ διαπιστώνουν τα σωματεία των εργαζομένων τεχνικών και προσωπικού όταν διεκδικούν την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να περιλαμβάνει πραγματικές αυξήσεις μισθών.
Οι αλλαγές στην εργατική νομοθεσία από τους υπουργούς της Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια, από τον Άδ. Γεωργιάδη ως τον Κ. Χατζηδάκη και τον Γ. Βρούτση, φρόντισαν ώστε η διοίκηση της ΕΡΤ σήμερα να μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα όταν οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις μετά από 15 χρόνια στον πάγο. Και αν η δημόσια ΕΡΤ μπορεί να έχει αυτή τη στάση, φαντάσου τι γίνεται στον ιδιωτικό τομέα... Η διοίκηση καθυστέρησε την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τρεις μήνες και η παρελκυστική τακτική συνεχίζεται, καθώς για τρίτη εβδομάδα η διοίκηση είναι άφαντη από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τη ΣΣΕ. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την καταγγελία των σωματείων, εκφοβίζουν τους εργαζόμενους με απειλές για την κατάργηση των κεκτημένων ωραρίων, αδειών, τροφείων, δωροεπιταγών κ.ά. Τα σωματεία ζητούν «άμεσα να καταβληθούν στους εργαζόμενους τα τροφεία και η δωροεπιταγή του Πάσχα και να τηρηθούν όλοι οι όροι της προηγούμενης ΣΣΕ, μέχρι την υπογραφή της νέας, αφού με δική τους ευθύνη καθυστερεί». Η προηγούμενη διαπραγμάτευση είχε κρατήσει δύο χρόνια για αιτήματα αυτονόητα και δίκαια, διεκδικήσεις ώριμες και εφαρμοσμένες σε όλους τους αντίστοιχους οργανισμούς.
Τα σωματεία των εργαζομένων ΠΑΣΥΜΗΤΕ και ΠΣΥΠ ΕΡΤ καταγγέλλουν άθλιες μισθολογικές και εργασιακές συνθήκες, ανισότητες, τραγικές ελλείψεις προσωπικού σε όλες τις μονάδες, ομηρία των συμβασιούχων, εντατικοποίηση, εκφοβισμό στους χώρους εργασίας, υποβάθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, αδιαφάνεια στην οικονομική διαχείριση, συνθήκες που συνθέτουν κλίμα διάλυσης της ΕΡΤ και ωθούν τους εργαζόμενους στην επιλογή της κινητικότητας και της αποχώρησης με αποκλειστική ευθύνη της διοίκησης και της κυβέρνησης. «Προειδοποιούμε τη διοίκηση ότι δεν θα ανεχτούμε άλλη καθυστέρηση» τονίζουν οι εργαζόμενοι και υπογραμμίζουν ότι «έχουμε υπερβεί κάθε όριο ανοχής και μοναδική διέξοδος είναι οι κινητοποιήσεις μας». Ταυτόχρονα, «η μόνη διέξοδος της διοίκησης είναι τα δικαστήρια και η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης».