Πωλητήριο σε διυλιστήριο

Η

Ελλάδα οδηγείται ξανά στο μάτι ενός γεωστρατηγικού κυκλώνα, με την κυβέρνηση να επιτρέπει τα παιχνίδια των «ιδιοκτητών» της χώρας υποβαθμίζοντάς τα σε επιχειρηματικές κινήσεις - ταυτόχρονα, βέβαια, παίζει κι ένα παιχνίδι αναμονής για να δει τι μπορεί να αποκομίσει από τις επιχειρηματικές ανακατατάξεις. Όμως στην πραγματικότητα με φόντο την ενέργεια γίνονται πράγματα που αφορούν την ανακατανομή ισχύος στην Ευρώπη. Η κατάσταση είναι ομολογουμένως περίπλοκη για να παρουσιαστεί απλά. Η Ελλάδα διαθέτει δύο διυλιστήρια. Το ένα από τα δύο έχει αποφασιστεί από την Ε.Ε. να είναι εκείνο που θα πουλά τα προϊόντα της διύλισης στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Άρα το ένα μπορεί να θεωρεί πως έχει διασφαλίσει το μέλλον του, ενώ το άλλο πρέπει να βρει τον δρόμο του, ειδικά καθώς σε λίγο αναμένεται να ανακοινωθεί τι κρύβει το κοίτασμα φυσικού αερίου της Κρήτης και πόσο μπορεί να συμβάλει στην απεξάρτηση της Ελλάδας από το ξένο φυσικό αέριο.

Ο ιδιοκτήτης του δεύτερου διυλιστηρίου φέρεται να έχει αποφασίσει να αποχωρήσει από τον χώρο, είτε διότι η διάδοχη κατάσταση δεν ενδιαφέρεται να συνεχίσει αυτού του είδους την επιχειρηματικότητα είτε διότι στρέφει το ενδιαφέρον του σε επενδύσεις ακινήτων είτε διότι αντιλαμβάνεται πως ό,τι είχε να κερδίσει από το διυλιστήριο ουσιαστικά το έχει κερδίσει.

Στην αγορά πληθαίνουν οι φήμες ότι μεγάλοι Έλληνες επιχειρηματίες του χώρου της ενέργειας σπεύδουν ήδη να αγοράσουν μέσω χρηματιστηρίου μετοχές των διυλιστηρίων - μέχρι και για 12% κάνουν λόγο! Δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα η διύλιση, αλλά η παραγωγή ενέργειας και το εμπόριο καυσίμων. Λέγεται μάλιστα ότι ακόμα και στοιχηματικές εταιρείες (οι ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων στην Ελλάδα) μπαίνουν στο κόλπο. Και γιατί αυτές οι επιχειρηματικές εξελίξεις είναι πολιτικές; Γιατί η νόμιμη επιχειρηματική φιλοδοξία οποιουδήποτε επιχειρηματία θα παραγάγει πολιτικές εξελίξεις ακόμα και στις ευρωεκλογές; Διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη στηρίζεται σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία μέσω των μίντια που κατέχουν την έκαναν «41 τα εκατό».

Διότι αφορούν την «κατάταξη» της χώρας σε μια περίοδο που η ενέργεια (οι αγωγοί, οι ναυτικές οδοί, τα κοιτάσματα κ.λπ.) αποτέλεσε και αποτελεί βασικό κριτήριο της στρατηγικής ισορροπίας. Γιατί η αφωνία της κυβέρνησης Μητσοτάκη συνδέεται με το «ούτε S300 ούτε Patriot στην Ουκρανία» του πρωθυπουργού αλλά και με την ακύρωση της επίσκεψης στις ΗΠΑ. Παίζοντας με τα σπίρτα, κινδυνεύεις να καείς…