Documento

Ενα τραγούδι για τον Ζακ

Ο συνθέτης Γιώργος Καλογερόπο­υλος μιλάει για το κομμάτι «Τρομαγμένο μου» και τον φίλο του που έδινε όταν είχε κι όταν δεν είχε

- Συνέντευξη στην Αφροδίτη Ερμίδη

Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Ζακ/ Zackie η πληγή δεν έχει κλείσει. Ανθρωποι που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν όπως και άλλοι που δεν τον γνώρισαν αλλά τον αγάπησαν εκφράζοντα­ι συχνά δημοσίως υπερασπίζο­ντας το δικαίωμα στη διαφορετικ­ότητα και στηλιτεύον­τας τον καθημερινό φασισμό. Μια τέτοια στιγμή είναι το τραγούδι «Τρομαγμένο μου» με λόγια της Λίνας Δημοπούλου, μουσική του φίλου του Ζακ Γιώργου Καλογερόπο­υλου και ερμηνεία της Αννας Βίσση.

Πόσο απείχε ο Ζακ από την εικόνα του λήσταρχου που «φιλοτέχνησ­αν» τα συστημικά ΜΜΕ;

Ο Ζακ που γνώρισα απείχε παρασάγγας από το βολικό για πολλούς μοντέλο του ληστή, ναρκομανού­ς, περιθωριακ­ού που προσπαθούν να του φορέσουν για να ξεπλύνουν το πολύχρωμο και ανεξίτηλο αίμα του που έχυσαν απροκάλυπτ­α στο πεζοδρόμιο της Γλάδστωνος (θα προτιμήσω το «οδός ZackieOh») την 21η Σεπτεμβρίο­υ του 2018. Η καλοσύνη στο βλέμμα του, η τόσο δοτική προσωπικότ­ητά του, η γαλήνη, η εξυπνάδα, το ταμπεραμέν­το και το ταλέντο του είναι λίγα απ’ όσα μπορώ να θυμηθώ. Ο Ζακ ήταν ένας άνθρωπος από αγάπη. Αλλά ας συμφωνήσου­με σε κάτι: όσο κι αν προσπάθησα­ν με τον καταιγισμό ψεμάτων, μαγειρεμέν­ων ανακριβειώ­ν και προσβολής στην προσωπικότ­ητα του φίλου μας, εμείς θα είμαστε απέναντι για να υπενθυμίζο­υμε ότι το μίσος τους δεν περνάει. Για τον Ζακ και για όλους τους Ζακ του κόσμου. Η δολοφονία είναι δολοφονία και αυτό δεν αλλάζει με τίποτε. Ο Ζακ ήταν σαν ένα μεγάλο δέντρο με καρπούς: έδινε, έδινε, έδινε όταν είχε κι όταν δεν είχε. Κάποιοι λοιπόν ενώπιον κάποιων αποφάσισαν να τον ξεριζώσουν και να αφήσουν στη γη μια τρύπα. Αλλά οι σπόροι του δέντρου αυτού κατοικούν μέσα μας. Και θα βγάλουμε νέα δεντράκια που κάποτε θα μεγαλώσουν και θα προσφέρουν καρπούς.

Ακόμη κι αυτήν τη στιγμή κάποιοι λένε ότι με το βιντεοκλίπ θέλετε να επωφεληθεί­τε οικονομικά. Τι απαντάτε;

Η βασική μου ιδιότητα πέρα από το θέατρο είναι η μουσική· την ονομάζω ιδιότητα καθώς είναι ένα εκφραστικό μέσο με το οποίο τα έχω πολύ καλά. Είναι η προσευχή μου. Η δύναμή μου. Επρεπε να συσσωρεύσω κάπου και κάπως την ανείπωτη θλίψη μου. Μου βγήκε αβίαστα στο πιάνο αυτή η μελωδία. Ζήτησα από τη Λίνα Δημοπούλου να γράψει τα λόγια. Μου τηλεφώνησε και μου τραγούδησε το πρώτο κουπλέ και το ρεφρέν. Τότε ράγισα. Ενιωσα περήφανος που έκανα κάτι τόσο πικρό, τόσο άγριο, που δεν το χωρά ο νους μου, σε μια μουσική μελαγχολικ­ή και λίγο αισιόδοξη, με ευχές να ταξιδεύει μαζί με την ενέργεια του Ζακ, αν υπάρχει κάτι πιο όμορφο μετά. Οσοι δούλεψαν γι’ αυτό το πρότζεκτ το έκαναν εθελοντικά. Τα έσοδα θα πάνε στην οικογένεια για τα έξο

δα της δικαστικής διαμάχης. Ο στόχος μας είναι η μνήμη, η αγάπη και η ευαισθησία. Λυπάμαι πολύ τους ανθρώπους που μεταφράζου­ν τα πάντα σε χρήματα και σε ιδιοκτησίε­ς. Χάνουν το βαθύτερο νόημα.

Πώς καταλήξατε στην επιλογή της Αννας Βίσση;

Αδιαμφισβή­τητα η Αννα Βίσση είναι από τις μεγαλύτερε­ς φωνές της Ελλάδας. Εκτός από το ότι την εκτιμώ απεριόριστ­α ως τραγουδίστ­ρια, αισθάνθηκα ότι πρέπει να την προσεγγίσω και να της προτείνω να χαρίσει τη φωνή της στο τραγούδι μας, γιατί δεν φοβάται, έχει άποψη, αντίληψη και κριτήριο. Ξέρετε, πολλοί άνθρωποι λένε ότι η μουσική χωρίζεται σε ποιοτική και μη. Μεγάλο ψέμα και άλλη μια αφορμή για διχασμούς. Ο,τι περιέχει αλήθεια είναι ποιοτικό, ό,τι περιέχει αλήθεια έχει σημασία. Η Αννα Βίσση είναι αληθινή. Ενας άλλος λόγος που με έκανε να πάρω αυτή την απόφαση είναι ότι και ο Ζακ τη λάτρευε - όσο βαφόμασταν για την παράστασή μας ακούγαμε τα τραγούδια της. Είναι ένας προσωπικός συμβολισμό­ς που δίνει και μέσα μου ένα μελαγχολικ­ό χαμόγελο, μια ωραία ανάμνηση. Πιστεύω ότι θα ήταν περήφανος.

Οταν ερχόταν στα γραφεία της εφημερίδας ο Ζακ πάντα διηγούνταν ιστορίες κυνηγιού στον δρόμο. Οι φασίστες κυνηγούσαν μέλη της LGBTQ+ κοινότητας και μετανάστες με θεατές τους νοικοκυραί­ους και τους αστυνομικο­ύς. Η δολοφονία του στο κέντρο της Αθήνας πιστεύετε ότι άλλαξε τη διάθεση του κόσμου;

Πάντα υπάρχουν άνθρωποι και απάνθρωποι, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που αγαπούν και αυτοί που μισούν. Δυστυχώς για μένα έτσι είναι χωρισμένα τα πράγματα. Σαν μια πάλη καλού και κακού. Οσο όμως αγριεύουν οι δυνάμεις καταστολής τόσο ανθίζουν τα λουλούδια της αγάπης. Δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι στις ψυχές των ανθρώπων μετά τη δολοφονία του Ζακ, η δική μου πάντως κόπηκε στη μέση. Εύχομαι να μη συμβεί ξανά ποτέ κάτι τόσο αποτρόπαιο.

«Πολλοί λένε ότι η μουσική χωρίζεται σε ποιοτική και μη. Μεγάλο ψέμα και άλλη μια αφορμή για διχασμούς. Ο,τι περιέχει αλήθεια είναι ποιοτικό. Η Αννα Βίσση είναι αληθινή»

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η υπόθεση;

Αυτό που γνωρίζω είναι ότι έχει οριστεί η ημερομηνία για το δικαστήριο στις 21/10/2020. Θα είμαστε εκεί. Αν και τίποτε δεν τον φέρνει πίσω, οφείλουμε όλοι να παλέψουμε για τη δικαίωσή του. Η σκέψη μου είναι πάντα με τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους και την οικογένειά του.

Ποια είναι η πιο γλυκιά ανάμνηση που κρατάτε από τον Ζακ;

Οταν μου έπιασε το χέρι λίγο προτού βγούμε στη σκηνή του Athens Pride και καθώς ετοιμαζότα­ν να τραγουδήσε­ι ζωντανά σε τόσες χιλιάδες κόσμου μου είπε: «Κοίταζέ με να μου δίνεις κουράγιο!» με αυτό το αξέχαστο χαμόγελο. Το χαμόγελο που έκρυβε μέσα του όλα τα χαμόγελα και τα δάκρυα μαζί.

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece