Από την ανευθυνότητα στο έγκλημα: όσα (ΔΕΝ) έκανε ο Μητσοτάκης απέναντι στη φονική πανδημία

δοκιμάστηκε ως πρωθυπουργός, βγάζοντας τη χώρα από τον ασφυκτικό κλοιό των μνημονίων και αφήνοντας στα δημόσια ταμεία 37 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν έχει σημασία αν κάποιος καλοπροαίρετα ή σε βαθμό προπαγάνδας τού προσάπτει τα περί αθέτησης όσων έλεγε και βάζει στην εξίσωση κριτήρια για να δηλώσει την όποια πολιτική διαφοροποίηση. Το δεδομένο είναι ότι τον στόχο απέναντι στον οποίο βρέθηκε τον πέτυχε.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δοκιμάζεται με την πανδημία. Κανένας δεν έχει την απαίτηση να σκοτώσει τον κορονοϊό όπως ο Αϊ-Γιώργης τον δράκο. Βρέθηκε απέναντι σε μια υγειονομική και οικονομική κρίση με γεμάτα τα ταμεία και πρέπει να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις για να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί. Επίσης κανένας δεν του ζητάει να σώσει τα πάντα. Απέναντι σε αυτό λοιπόν κρίνεται και οφείλει να απαντήσει αν μπορεί να αντεπεξέλθει ως πρωθυπουργός της χώρας. Διαφορετικά, να δηλώσει ότι δεν μπορεί. Ο κύριος Μητσοτάκης είναι από τα γεννοφάσκια του πολιτικός, γόνος πολιτικής οικογένειας και ως τέτοιος είναι ευνοημένος σε όλες τις δοκιμασίες που συνήθως επιφυλάσσει η πολιτική σε αυτούς που δοκιμάζει και τη δοκιμάζουν. Με λίγα λόγια, ο Μητσοτάκης δεν είναι ο Νίκος Σταυρίδης στη γνωστή ταινία «Ανθισμένη αμυγδαλιά» (1959) που αναφωνεί «μα, με κάνεις εμένα, φίλε μου, πρωθυπουργό για έξι μήνες;». Το επιδίωξε να γίνει ή, για να ακριβολογούμε, το μεθόδευσε, σε συνεργασία με αυτούς που αποτελούν το πραγματικό και αδιόρατο σύστημα εξουσίας. Τι κάνει λοιπόν απέναντι στην πανδημία;

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Στο πρώτο κύμα της πανδημίας ο Μητσοτάκης αποφάσισε να θέσει σε lockdown τη χώρα. Ηταν μια χώρα που δεν είχε την ατυχία της Ιταλίας, όπου από το αεροδρόμιο του Μιλάνου πέρασαν τις κρίσιμες εβδομάδες της εξάπλωσης του κορονοϊού

δεκάδες εκατομμύρια επιβάτες και (μοιραία) φορείς του ιού. Εκλεισε λοιπόν τη χώρα για να προετοιμαστεί το σύστημα υγείας και να γίνουν ΜΕΘ. Κατά τη διάρκεια της επιτυχίας του μέτρου του αποκλεισμού ο Μητσοτάκης αυτοανακηρύχθηκε σε σωτήρα, σε ηγέτη που έπραξε αποφασιστικά, έσωσε τη χώρα και δημιούργησε μια τεχνητή, ωραιοποιημένη εικόνα για την επιστημονική επιτροπή. Σήμερα αποδεικνύεται (και αποδεικνύεται από επιστήμονες πρώην μέλη της) ότι η επιτροπή αυτή ήταν ένα πολιτικό εργαλείο, με αντιφατικές αποφάσεις που μπέρδευαν συνεχώς τον κόσμο. Αυτός είναι και ο λόγος που τα πρακτικά της δεν δίνονται καν στη Βουλή.

Οσο διαρκούσε το πρώτο κύμα ο Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε στην εικόνα που του φιλοτεχνούσαν τα πληρωμένα από την κυβέρνηση ΜΜΕ. Θέλησε να αμαυρώσει και αυτήν των αντιπάλων του. Τους κατηγορούσε ότι δρουν ανεύθυνα κάθε φορά που ρωτούσαν τι γίνεται με τον κορονοϊό και γιατί δεν ενισχύονται οι πολίτες οικονομικά. Εφτασε στο σημείο να χρησιμοποιεί ως πολιτικό επιχείρημα το «πόσους νεκρούς θα είχαμε με Τσίπρα;», με τον ίδιο ακριβώς ανήθικο και ανθρωποφάγο τρόπο που στην τραγωδία στο Μάτι έλεγε διά του Συνολάκη «θα εκκενώναμε το Μάτι σε 20 λεπτά».

Στη συνέχεια ο Μητσοτάκης από την ανευθυνότητα πέρασε στο έγκλημα. Ανοιξε τα σύνορα της χώρας χωρίς να απαιτήσει τεστ, γιατί έτσι ήθελαν οι τουριστικοί πράκτορες. Γέμισε τα πλοία και τα αεροπλάνα με 80% και 100% πληρότητα. Δεν έκανε τεστ ούτε ιχνηλάτηση κρουσμάτων (το δήλωσε η πρέσβειρα της Ολλανδίας στην Ελλάδα για να δικαιολογήσει την αποχώρηση των Ολλανδών από τη χώρα) και, το χειρότερο, δεν διέθεσε δωρεάν το τεστ για κάθε Ελληνα, δίνοντας την ευκαιρία στα διαγνωστικά κέντρα να θησαυρίζουν.

Ενώ έκανε «εισαγωγή κορονοϊού», δεν έφτιαξε ΜΕΘ ούτε προσέλαβε γιατρούς. Οπως αποκαλύ

πτει σήμερα το Documento, ακόμη και οι ΜΕΘ τις οποίες δώρισαν οι ιδιώτες τον Απρίλιο δεν έχουν κατασκευαστεί.

Καταδίκασε τους πολίτες να συνωστίζονται στα λεωφορεία και τα τρένα, τους μαθητές σε τάξεις που «δεν κολλάνε» και ως πρωθυπουργός επέτρεψε στην εκκλησία να εκμεταλλεύεται τη μεταφυσική αγωνία των πιστών παίζοντας με ένα επιστημονικό θέμα. Η μισή Ιερά Σύνοδος νοσεί σήμερα από κορονοϊό, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται έχει εξασφαλίσει ΜΕΘ… προληπτικά και προκαταβολικά αντί να παραδοθεί στον Θεό και στη μεγαλοσύνη Του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε την ανήθικη πρακτική να ενοχοποιεί τον ίδιο τον λαό του για τις δικές του ευθύνες. Δεν έφταιγε ο ίδιος και οι πολιτικές του αποφάσεις, αλλά οι νέοι, οι μπαρόβιοι και όσοι είχαν συχνές σεξουαλικές επαφές. Σε ποια απ’ όλες τις κατηγορίες ανήκουν άραγε τόσοι ιερωμένοι που νοσούν;

Το απαύγασμα της ανηθικότητας και της κυβερνητικής αθλιότητας συμπυκνώνεται στη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα ότι ευτυχώς η κυβέρνηση δεν άκουσε τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν πέταξε τα λεφτά στις ΜΕΘ. Ο Πέτσας με κυνισμό και μοναδικό στόχο να δικαιολογήσει την κυβερνητική απραξία ανακάλυψε το νέο «μαζί τα φάγαμε» του Θόδωρου Πάγκαλου. Τουλάχιστον ο Πάγκαλος είχε μια ιστορία, ο Πέτσας έχει μόνο την ιστορία που του φιλοτεχνούν κάτι κωλοπεριοδικά τα οποία χρηματοδοτεί αδρά από τα λεφτά μας.

Και τι κάνουν σήμερα μπροστά στην πραγματικότητα που υπάρχει; Επισπεύδουν προσλήψεις γιατρών ή κατασκευή ΜΕΘ; Οχι, βάζουν σε δράση το αστυνομικό κράτος για να τιμωρεί όσους δείχνει με το δάχτυλο ο Χρυσοχοΐδης ως υπεύθυνους. Ακόμη χειρότερα, δημιουργούν ψεύτικες ελπίδες στον κόσμο ότι όπου να ’ναι φτάνει το εμβόλιο. Προσπαθούν να διασκεδάσουν την οργή του κόσμου κάνοντάς του ένα ψευδοεμβόλιο ελπίδας, με γραφικά στην τηλεόραση και ρεπορτάζ φημολογίας.

Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε γιατί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έκαναν ή δεν έκαναν συγκεκριμένες επιλογές. Από αυτό κρίνεται κάθε πρωθυπουργός. Κανένας δεν ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δημιουργήσει το εμβόλιο για τον ιό. Του ζητούν όλοι να είναι πρωθυπουργός τη δύσκολη ώρα αντί για κονφερασιέ και πολιτικός απατεώνας. Στα εύκολα και τα ψεύτικα πρωθυπουργός μπορεί να είναι και ο Νίκος Σταυρίδης των ταινιών.

ΥΓ.: Τέσσερα χρόνια Documento και προχωράμε. Ζητάμε συγγνώμη από τον κύριο Μητσοτάκη που εξαιτίας μας συνεχίζει να μην έχει ησυχία. Ούτε ενδοοικογενειακή.