«300 ευρώ γιατί δεν φοράς μάσκα, πουτάνας γιε…»
Στοχοποιούν τους δημοσιογράφους για να κρύψουν τις αυθαιρεσίες
Εν συντομία
Η συγκέντρωση της φετινής επετείου της 17ης Νοέμβρη αμαυρώθηκε από το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της κυβέρνησης και τα όργια αυθαιρεσίας και βιαιοπραγιών της ΕΛΑΣ. Θύμα απρόκλητης επίθεσης υπήρξε και ο δημοσιογράφος του Documento, του οποίου το ρεπορτάζ διέκοψαν βίαια.
Γιατί ενδιαφέρει
Η ΕΛΑΣ του Χρυσοχοΐδη σε πρώτο πρόσωπο.
Το πρωί της 17ης Νοέμβρη η Πατησίων ήταν έρημη. Χωρίς μουσικές, λουλούδια και αυτοκίνητα να κορνάρουν, χωρίς τραπεζάκια παρατάξεων και οργανώσεων.
Χωρίς καν το ντοκιμαντέρ-ορόσημο και τη μικροφωνική με τις ανακοινώσεις κομμάτων, φορέων, συνδικάτων. Μόνο αστυνομικοί και δημοσιογράφοι. Και κάθε τόσο τριάδες στελεχών από διάφορες οργανώσεις που άφηναν ένα στεφάνι στην πύλη να σπάνε τη μονοτονία.
Ενα διαφορετικό Πολυτεχνείο, όπου κυριαρχούσαν τα… στοιχήματα για το αν θα καταφέρει τελικά κάποιο κόμμα να συγκεντρωθεί μετά την απαράδεκτη απαγόρευση συναθροίσεων και εφόσον ήδη το πρωί το ΚΚΕ είχε αιφνιδιάσει την αστυνομία με μια πορεία-έκπληξη.
Ολα άλλαξαν όταν εμφανίστηκαν στην Πανεπιστημίου περίπου 1.500 μέλη του ΚΚΕ. Στάθηκαν, όλοι με μάσκες, σε απόσταση ενάμιση μέτρου ο ένας από τον άλλο και με συνθήματα άρχισαν να δίνουν ζωή στην 47η επέτειο του Πολυτεχνείου.
Η συγκέντρωση έσπασε στα δύο μετά την καταδρομική επιχείρηση της αστυνομίας, που στοχοποίησε μάλιστα και τον βουλευτή του ΚΚΕ Θανάση Παφίλη και οδήγησε στην προσαγωγή τουλάχιστον πέντε μελών του κόμματος. Οι διαπραγματεύσεις των αστυνομικών με τον γγ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα για απελευθέρωση των προσαχθέντων αποδείχτηκε πως ήταν πρόφαση. Μετά την εντολή «όλοι τρέξτε Ιπποκράτους» ο κλοιός των αστυνομικών έσπασε και οι αύρες επιτάχυναν επικίνδυνα κατά των διαδηλωτών, με τα χημικά να έχουν ήδη κάνει την ατμόσφαιρα ασφυκτική. Οι αύρες κατέβρεχαν όποιον έβρισκαν, κατεβάζοντας την πορεία μέσα σε δέκα λεπτά από το Πανεπιστήμιο στο Μεταξουργείο. Η πορεία διαλύθηκε στα στενά του Μεταξουργείου, όμως οι προσαγωγές δεν σταμάτησαν. Πάνοπλοι αστυνομικοί μάζευαν όποιον έβρισκαν, ενώ δημοσιογράφοι κατέγραφαν λεπτό προς λεπτό την πρωτοφανούς αγριότητας επίθεση.
«Αυτά που ξέρεις δεν ισχύουν εδώ μέσα»
Κάπου εκεί το ρεπορτάζ για το Documento τελειώνει, γιατί ένας
αστυνομικός αποφάσισε να μετατρέψει σε δημοσιογραφικό θέμα τον ίδιο τον δημοσιογράφο.
Καθώς λοιπόν μετέδιδα ζωντανές εικόνες ακολουθώντας τους προσαχθέντες προς τη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής, ένας αστυνομικός μπήκε μπροστά μου και απαίτησε να σταματήσω ρωτώντας με «τι είσαι εσύ;». Απάντησα «δημοσιογράφος», όμως εκείνος πήρε από τα χέρια μου μόνο την αστυνομική ταυτότητα και όχι τη δημοσιογραφική λέγοντας ότι δεν τον ενδιαφέρει η ιδιότητα. «300 ευρώ, δεν φοράς μάσκα, περίμενε» ήταν η φράση που μου είπε προτού γυρίσω την κάμερα στη selfie εικόνα για να καταγράψω ότι φορούσα όχι απλώς μάσκα, αλλά αντιασφυξιογόνα μάσκα με φίλτρο ακόμη και για τα χημικά των ΜΑΤ. Εκείνος είχε αποφασίσει όμως ότι η μετάδοση έπρεπε να σταματήσει για να μπορέσει επιτέλους να εκφραστεί όπως θέλει. Μου κατέβασε με δύναμη την κάμερα και αφού έβαλα το κινητό στην τσέπη κόλλησε το πρόσωπό του στο δικό μου για να με αποκαλέσει «πουτάνας γιο».
Τον ακολούθησα στον χώρο όπου κρατούνταν και οι δύο προσαχθέντες του ΚΚΕ. Με υποχρέωσε να καθίσω σε μια καρέκλα σπρώχνοντάς με με δύναμη προς τα κάτω και λέγοντάς μου να μην κουνηθώ. Οταν σηκώθηκα επισημαίνοντας ότι αρνείται να δει τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα με υποχρέωσε ξανά να καθίσω στο ίδιο μέρος, κολλώντας και πάλι το πρόσωπό του στο δικό μου και φωνάζοντάς μου «αυτά που ξέρεις δεν ισχύουν εδώ μέσα».
Χρειάστηκε να πάω στην Τροχαία την επόμενη μέρα με δικηγόρο για να πάρω επικυρωμένη φωτοτυπία του αντίγραφου της κλήσης και αφού περάσαμε από μια γραφειοκρατική φαρσοκωμωδία σχεδόν δύο ωρών. Γκεστ σταρ στην Τροχαία ο ίδιος αστυνομικός, ο οποίος κυκλοφορούσε στα γραφεία και στους διαδρόμους προφανώς ενημερωμένος για την παρουσία μου στον χώρο και έλεγε στους συναδέλφους του για κάποιον που «μου έλεγε ότι είναι δημοσιογράφος και δεν φορούσε μάσκα».
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ
Το θέμα είχε ήδη λάβει διαστάσεις που δεν θα φανταζόμουν ποτέ. Η ΕΣΗΕΑ εξέδωσε ανακοίνωση για την προκλητική στάση της αστυνομίας και ακολούθησαν ο ΣΥΡΙΖΑ και διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις όπως το International Press Institute και οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (RSF) απαιτώντας να διερευνηθεί το περιστατικό.
Και η ίδια η κλήση όμως έκρυβε δύο μεγάλες εκπλήξεις: αφενός στο πεδίο του τόπου της «παράβασης» φαίνεται να έχουν διαγραφεί χειρόγραφα οι λέξεις «Πατησίων – Τοσίτσα», δηλαδή η… διεύθυνση του Πολυτεχνείου, το οποίο απείχε τουλάχιστον τρία χιλιόμετρα από το σημείο του περιστατικού. Η δεύτερη έκπληξη ήταν ακόμη μεγαλύτερη, αφού η ημερομηνία της παράβασης δεν ήταν η Τρίτη 17η Νοέμβρη, αλλά η… «13/11/20 ημέρα Παρασκευή και ώρα 15:15». Μάλιστα σε αυτό το «λάθος» στην ημερομηνία βασίστηκε και η απόφαση για διαγραφή της κλήσης που μου γνωστοποιήθηκε μέσω του διοικητή της Τροχαίας Αττικής και η οποία ελήφθη «κατόπιν αυτεπάγγελτου ελέγχου» της Υπηρεσίας και σαφώς –λέω εγώ– μετά τη συνολική κατακραυγή από πολίτες και δημοσιογράφους.
Ας κλείσουμε με το εξής: το μένος των αστυνομικών από το γεγονός πως η αντιδημοκρατική οδηγία του αρχηγού της ΕΛΑΣ έσπασε στην πράξη από το ΚΚΕ δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απαράδεκτη βαρβαρότητα που εξαπολύθηκε κατά πάντων. Η ΕΛΑΣ του Χρυσοχοΐδη έχει μυρωδιά μιας εποχής που νομίζαμε ότι υπάρχει μόνο σε μνήμες. Θα πρέπει να ξέρει πάντως ότι οι μέρες της αστυνομικής αυθαιρεσίας εναντίον πολιτών χωρίς μάρτυρες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…
Η ΕΛΑΣ του Χρυσοχοΐδη έχει μυρωδιά μιας εποχής που νομίζαμε ότι υπάρχει μόνο σε μνήμες