Η «γόνος» και η νεολαία που διεκδικεί το μέλλον της

«Κατσαρίδες και τρωκτικά» λοιπόν οι νέοι κομμουνιστές που κατέβηκαν στους δρόμους της Αθήνας ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου για την Αλεξία Εβερτ, γόνου καθεστωτικού τζακιού. Περιδιαβάζοντας στο διαδίκτυο ανακαλύψαμε το άρθρο-παρέμβαση «Κατσαρίδες και τρωκτικά: Από τον Χίτλερ στον Δήμο Αθηναίων» του Αρη Χατζηστεφάνου στο info-war.gr όπου διαβάσαμε τα εξής: «Στα χρόνια της ναζιστικής Γερμανίας δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία έκδοση “Der Stürmer” –από τα βασικότερα όργανα προπαγάνδας του Χίτλερ– το παρακάτω κείμενο: “Οι άνθρωποι ενοχλούνται με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους Εβραίους. Δεν μπορούν να μας καταλάβουν καθώς (οι Εβραίοι) αποτελούν πλάσματα του θεού. Και οι κατσαρίδες όμως αποτελούν πλάσματα του θεού αλλά τις συνθλίβουμε”». Καμία πρωτοτυπία λοιπόν για τη «γόνο», ενδεχομένως αναγνώστρια των παλιών φίλων της εφημερίδας του Γιούλιους Στράιχερ – ή μάλλον υπάρχει πρωτότυπη προσέγγιση: η «γόνος» δεν απειλεί με σύνθλιψη τα τρωκτικά και τις κατσαρίδες αλλά με τη συγκατάβαση που της υπαγορεύει η αστική της καταγωγή αναφέρει πως «πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε» μαζί τους. Φυσικά οι νέοι δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με τα ναζιστικής βάσης ζωομορφικά σχόλια της «γόνου» καθώς μπροστά τους ανοίγονται τα πεδία του αγώνα για το μέλλον τους. Αγώνας για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις οι οποίες θα διασφαλίσουν ότι οι επιθυμίες και τα όνειρά τους θα υλοποιηθούν και πως θα πλάσουν τη «νια ζωή» ακολουθώντας το ορμέμφυτό τους. Η νέα ζωή είναι που κακοφαίνεται στους «γόνους», ταράζει τον γαλήνιο ύπνο τους και τους οδηγεί σε ναζιστικά ατοπήματα. Ο μελλοντικός κόσμος όπου η πολιτική θα έχει γνώμονα την έμβια ζωή και οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από την κοινωνία για την κοινωνία. Μια προοπτική που ακούγεται εφιαλτική στα καλοσμιλεμένα αυτιά των «γόνων» αυτού του κόσμου. Αλλά οι νέοι τώρα δεν ευκαιρούν να ασχοληθούν με «γόνους».