Αριστερά, Δεξιά και πολιτισμός

Παρέμβαση του Φώντα Λάδη αναφορικά με τη συνέντευξή του στο Documento

Αγαπητέ κύριε διευθυντά,

Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου δημοσιεύτηκε στο Docville μια συνέντευξή μου στην οποία μου δόθηκε η ευκαιρία να πω τη γνώμη μου για διάφορα θέματα και να «αναπολήσω» κάποιες εμπειρίες μου, τελείως άγνωστες στο κοινό, της συγγραφικής και στιχουργικής μου πορείας. Αλλά και της γενικότερης και συνεχιζόμενης ένταξής μου στην ευρύτερη Αριστερά.

Στην προφορική αυτή συνέντευξη, που «υποδαύλισε» και απέδωσε πιστά με τον γνωστό δημιουργικό του τρόπο ο Αντώνης Μποσκοΐτης, υπάρχει ένα σημείο προς το τέλος που, λίγο εξαιτίας του χρόνου που πίεζε και της απαραίτητης σ’ αυτές τις περιπτώσεις σύμπτυξης και λίγο ίσως λόγω και μιας δικής μου αβλεψίας, παρουσιάζεται η άποψή μου για την πολιτική της Αριστεράς στον χώρο της τέχνης και των καλλιτεχνών ως τελείως αρνητική. Κι αυτό μάλιστα σε αναφορά μου στη σημερινή, καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στον πληττόμενο σκαιά και από την καραντίνα κόσμο του πολιτισμού.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει. Σύντομα ελπίζω να βρω την ευκαιρία να αναπτύξω τη γνώμη μου για τη στάση και την πρακτική της Αριστεράς απέναντι στην τέχνη, τους καλλιτέχνες και τον

ευρύτερο κόσμο του πολιτισμού με συγκεκριμένα μάλιστα παραδείγματα για τους επιμέρους πολιτικούς φορείς.

Για την ώρα ας μείνουμε στο ότι σε καμιά περίπτωση δεν υποτιμώ και δεν διαγράφω τις προσπάθειες που έμπρακτα έγιναν και γίνονται σε μαζικό, παρεμβατικό επίπεδο, π.χ. με τα φεστιβάλ νεολαίας ή με άλλες παράλληλες δράσεις ή ατομικά –από κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους– σε συνδικαλιστικό ή πολιτικό επίπεδο με ουσιαστικές θεσμικές παρεμβάσεις έως και πρόσφατα. Παράδειγμα, η απαλλαγή των δημιουργών του τραγουδιού από το άχθος της ΑΕΠΙ που ήρθε ύστερα από αγώνα δεκαετιών και ορισμένα άλλα.

Αυτό ανεξάρτητα από την εμφανή έλλειψη σωστής στρατηγικής αντίληψης και ευθέος εναλλακτικού λόγου στον καίριο αυτό χώρο σε μια περίοδο γενικής κρίσης του συστήματος και έκδηλης ανάγκης ριζοσπαστικής παρέμβασης στον χώρο του πολιτισμού. Αυτό όμως είναι κυρίως έργο των ίδιων των καλλιτεχνών και δημιουργών.

Ευχαριστώ για τον χώρο που μου δώσατε γι’ αυτήν τη συμπληρωματική αλλά απαραίτητη διευκρίνιση.

Φώντας Λάδης Αθήνα, 11 Νοεμβρίου 2020